Είναι γνωστό από πολλούς ερασιτέχνες παλιούς ψαράδες ότι η τεχνική ψαρέματος με πολυάγκιστρο είναι ένα τεμπέλικο ψάρεμα, που όμως, με αρκετή υπομονή, τα ψάρια που θα πιάσουμε θα είναι πολλά και καλά. Τεμπέλικο είναι γιατί απλά δολώνουμε και καθόμαστε ή στις πλώρες των καϊκιών ή στους λιμενοβραχίονες, και περιμένουμε το καλωσόρισμα των ψαριών να γευτούν τη λεία τους. Το πολυάγκιστρο, όπως το λέει και η λέξη, δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένα κομμάτι πετονιάς όπου πάνω σε αυτή θα δέσουμε 10 με 12 αγκίστρια. Για την κατασκευή του αναλυτικά θα πούμε πιο κάτω. Συνήθως υπάρχουν τρεις τεχνικές ψαρέματος με πολυάγκιστρο που θα μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε για να πιάσουμε ψάρια της περιοχής.
Στον αφρό: είναι ο πιο συνήθης τρόπος για να πιάσουμε ψάρια του αφρού, όπως τα κεφαλόπουλα των λιμανιών, που το ψάρεμά τους θα έλεγα είναι και σχολείο για τους λιγότερο αρχάριους. Το φρέσκο άσπρο ψωμί (φραντζόλα) είναι περιζήτητο για τους κέφαλους. Απλά θα κόψουμε ένα καλό κομμάτι, γύρω στα 13-14 εκατοστά, θα το κόψουμε στη μέση και θα το γυρίσουμε ώστε η ψίχα του ψωμιού να έρθει εξωτερικά και το σκληρό μέρος από τη μέσα πλευρά. Τέλος, θα περιτυλίξουμε το πολυάγκιστρο αρχίζοντας από το τελευταίο αγκίστρι και τελειώνοντας με το πρώτο. Εάν θέλουμε, για καλύτερα αποτελέσματα, στο τέλος θα κάνουμε μια θηλειά για περισσότερη ασφάλεια. Εδώ θα πρέπει να προσέξουμε να τυλίξουμε το πολυάγκιστρό μας με τέτοιον τρόπο ώστε να πιάσουμε όλη την επιφάνεια του ψωμιού και όχι μονόπλευρα. Αν το ψάρεμά μας θα γίνει από σχετικά κοντινή απόσταση, δεν χρειάζεται (buldo), αν θα χρησιμοποιήσουμε καλάμι για πετάγματα τότε μια φούσκα νερού είναι απαραίτητη ώστε να φτάνουμε το δόλωμά μας στις επιθυμητές αποστάσεις. Το παράμαλλό μας δε πρέπει να είναι αρκετά μεγάλο, γύρω στα 1,5 με 2 μέτρα, ώστε το ψωμί μας να βρίσκεται σχετικά μακριά από τη φούσκα και να μη δελεάζει τα ψάρια να πλησιάσουν. Με αυτήν την τεχνική περιμένουμε να δούμε κεφάλια, μεγάλα μυξινάρια, μελανούρια.
Στο βυθό: εδώ απλά αλλάζει το δόλωμα. Αντί για ψωμί θα χρησιμοποιήσουμε ζύμη, την οποία θα φτιάξουμε σφιχτή και σε σχήμα μιας σχετικά μεγάλης μπάλας. Εδώ τώρα υπάρχουν ορισμένα μυστικά για την κατασκευή της. Πολλοί παλιοί ψαράδες, για την κατασκευή της ζύμης, εκτός από νερό και αλεύρι έβαζαν μέσα και ένα αυγό ωμό. Οι πρωτεΐνες του αυγού θεωρούσαν ότι ελκύει τα ψάρια. Επίσης για να σφίξει καλά η ζύμη έβαζαν και δύο με τρεις κουταλιές της σούπας ζάχαρη. Τώρα, θα μου πείτε, γλυκό θα φτιάξουμε; Κι όμως, σας πληροφορώ ότι φέρνουν καλά αποτελέσματα. Ακόμη δε και για τους πιο απαιτητικούς, λίγο μουχλιασμένο τυρί κάνει πολύ καλή δουλειά. Στο βυθό, επίσης, μπορούμε να ψαρέψουμε με πολυάγκιστρο, χρησιμοποιώντας δόλωμα ψαροδόλι. Η σαρδέλα ή το σαφρίδι είναι πολύ καλό δόλωμα. Απλά θα πιάσουμε το ψάρι, θα καρφώσουμε το πρώτο αγκίστρι του εργαλείου μας στο μάτι του ψαριού και, ακολούθως, θα το τυλίξουμε με προσοχή, με τέτοιον τρόπο ώστε να πιάσει όλο το σώμα του ψαριού. Αφού καρφώσουμε και το τελευταίο αγκίστρι προς την ουρά του, θα κάνουμε μια θηλειά και θα τη δέσουμε σφιχτά, ώστε να ασφαλίσουμε το δόλωμά μας από τυχόν δυνατά πετάγματα. Και στις δύο περιπτώσεις όπου ψαρεύουμε στο βυθό, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε και ένα μικρό βαριδάκι τύπου ελιάς. Τα ψάρια που περιμένουμε να δούμε στα αγκίστρια μας μπορεί να είναι κέφαλοι, λαβράκια, στείρες, γοφαράκια και άλλα αξιόλογα ψάρια. Ένα καλό όπλο, όπως και σε κάθε ψάρεμα, είναι η μαλάγρα. Θα πρέπει οπωσδήποτε να μαλαγρώσουμε την περιοχή δράσεώς μας με μαλάγρα της επιλογής μας, ώστε να καλέσουμε τα ψάρια γρηγορότερα, ιδίως όταν ψαρεύουμε στο βυθό. Πολυάγκιστρα θα βρείτε έτοιμα στα καταστήματα ειδών αλιείας. Αναλόγως με τι ψάρια ψάχνετε, θα επιλέξετε και το κατάλληλο εργαλείο. Για να το φτιάξουμε μόνοι μας θα χρειαστούμε ένα κομμάτι πετονιάς γύρω στα 90 εκατοστά. Η πετονιά μας να είναι κατά προτίμηση αόρατη. Μια καλή διάμετρος μπορεί να είναι 0,30 χιλιοστά. Θα χρειαστούμε επίσης 10 με 12 αγκίστρια τύπου παπαγαλέ. Τώρα το νούμερο του αγκιστριού που θα διαλέξουμε εξαρτάται από τα θηράματα που ψάχνουμε. Ένα Νο. 7 κάνει για πολλά ψάρια. Αφού δέσουμε το πρώτο αγκίστρι μας στην πετονιά, αφήνουμε απόσταση περίπου 2,5 εκατοστά και δένουμε το άλλο. Διατηρώντας την ίδια απόσταση από τα αγκίστρια, τα δένουμε όλα και το εργαλείο μας είναι έτοιμο. Το ψάρεμα με πολυάγκιστρο χρησιμοποιείτε τόσο την ημέρα, αλλά και τις βραδινές ώρες, με την ίδια πάντα επιτυχία.
Κείμενο: Κυριάκος Μουζούρης
Πηγή waterboys
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου