Είναι τα καλύτερα ψαρέματα από
βάρκα για τσαούσα , φαγκριά, συναγρίδες και όλα τα μαυρόψαρα. Επίσης πολλές φορές τσιμπάνε και μεγάλα κυνηγόψαρα
[μαγιάτικα κτλ]. Είναι πολύ αποτελεσματική τεχνική για βάθη έως
και 100μ. Το βάρος της ζόγκας εξαρτάται από το βάθος που ψαρεύουμε. Το μέγεθος των αγκιστριών είναι ίδιο ανεξάρτητα από
το βάρος της ζόγκας. Η ζόγκα της φώτο είναι για 30-50 μέτρα και είναι ιδιοκατασκευή
γιατί δεν υπάρχει στην αγορά. Δολώνουμε κυρίως σουπιά αν και δολώνετε και καλαμάρι
χωρίς όμως τα ιδία αποτελέσματα.
Το εργαλείο είναι ιδιοκατασκευή γιατί δεν υπάρχει στην αγορά.
Το αγκίστρι της ζόγκας πρέπει να είναι λεπτό για μη ταλαιπωρούμε το δόλωμα. Τα 2 αγκίστρια που είναι δεμένα στην ζόγκα [κλέφτες] είναι 4/0.
Το μήκος τους είναι ανάλογο με το μέγεθος του δολώματος [σουπιάς].
Το παράμαλλο από τους κλέφτες είναι 0,80 και λόγω του μικρού μήκους δεν έχει ελαστικότητα και επίσης αντέχει και στα δαγκώματα.
Όλη η αρματωσιά είναι 0.80 εκτός από το παράμαλλο του επάνω αγκιστριού που είναι 0.60 με ίδιο αγκίστρι 2/0 η 3/0. Η μάνα μπορεί να είναι όσο θέλετε για αθλητικό ψάρεμα. Αν πιαστεί κανένα μικρόψαρο στο παράμαλλο το αφήνουμε και έχουμε ζωντανό ψαροδόλι Τα ψάρια πιάνονται κατά 99% στους κλέφτες. Στην ζόγκα μπορεί να πιαστεί κανένα μαυρόψαρο που θα φάει τους κλέφτες και την ζόγκα μαζί. Τις σουπιές τις έχουμε ζωντανές στην βάρκα σε ένα διβάρι που ενώ ψαρεύουμε το έχουμε κρεμασμένο στην βάρκα.
Η σουπιά δολώνεται ως εξής.
Την πιάνουμε και την γυρίζουμε ανάποδα την καρφώνουμε με την ζόγκα στην άκρη της ουράς τρυπώντας και το σουπιοκόκαλο.
Την γυρίζουμε και καρφώνουμε τους κλέφτες αριστερά και δεξιά στο κεφάλι εμπρός από τα μάτια.
Προσοχή μην τρυπήσετε τα μάτια γιατί θα παραδώσει το πνεύμα.
Πατώνεται την πετονιά την ανεβάζεται λίγο 30-40 πόντους και την αφήνεται πάλι. Σιγά-σιγά και ενώ μετακινείτε ελαφρώς τη βάρκα με το κουπί ανεβάζεται που και που 3-4 οργιές την αρματωσιά και την πατώνετε πάλι. Πάντοτε έχουμε τον έλεγχο της πετονιάς μας και δεν την παρατάμε ποτέ. Το ψάρεμα της ζόγκας γίνετε πάντα με το κουπί και μετακινούμαστε πάνω στην ξέρα μπρος -πίσω-αριστερά-δεξιά, ακλουθώντας την απόχη.
Συνήθως πριν τσιμπήσει ψάρι αισθανόμαστε την σουπιά να τραβάει την αρματωσιά και τότε καρφώνουμε. Ζόγκα πάντως μπορούμε να ψαρέψουμε εκτός από τη βάρκα και από την ακτή σε κρεμαστά νερά, σε μικρά και μεγάλα βάθη. Δουλεύει για όλα τα ειδή των ψαριών.
Το σχήμα του μολυβιού, είναι ανάλογο με το που ψαρεύουμε, τι δόλωμα χρησιμοποιούμε και ποιο είναι το είδος των ψαριών που στοχεύουμε.
Πχ η ζόγκα Νο 3 είναι ιδανική για κρεμαστά νερά, με ρεύματα (Χαλκίδα) και με δόλωμα πορφύρα, σκαλτσίνι γαρίδα καθαρισμένη κτλ. Η ζόγκα Νο 16 είναι για το ίδιο ψάρεμα αλλά για δόλωμα ακαθάριστη γαρίδα, φιλέτο ψαροδόλι κτλ. Το σχήμα της είναι τέτοιο που κατά την βύθιση στο νερό, έχει μια κίνηση που προκαλεί την προσοχή των ψαριών. Αν προσέξετε το βάρος του μολυβιού, είναι λίγα γραμμάρια σε σχέση με το αγκίστρι που είναι μεγάλο, βλέπετε ότι στοχεύει σε μεγάλα θηράματα. Σε νερά ήρεμα χωρίς πολλά ρεύματα, πάντα από την ακτή, είναι καλές οι ζόγκες Νο 1-10-13-17-22-24-28-37 κτλ και χρησιμοποιούνται ανάλογα με το δόλωμα που έχουμε. Με ζόγκες 50-100γρ, καλογυαλισμένες και δόλωμα μικρή σουπιά, καλαμάρι ή σαρδέλα, συχνά σηκώναμε, απο βαθιές ξέρες, στείρες, ροφούς και σπανιότερα συναγρίδες (πάντα με τη πετονιά στο χέρι).
Το εργαλείο είναι ιδιοκατασκευή γιατί δεν υπάρχει στην αγορά.
Το αγκίστρι της ζόγκας πρέπει να είναι λεπτό για μη ταλαιπωρούμε το δόλωμα. Τα 2 αγκίστρια που είναι δεμένα στην ζόγκα [κλέφτες] είναι 4/0.
Το μήκος τους είναι ανάλογο με το μέγεθος του δολώματος [σουπιάς].
Το παράμαλλο από τους κλέφτες είναι 0,80 και λόγω του μικρού μήκους δεν έχει ελαστικότητα και επίσης αντέχει και στα δαγκώματα.
Όλη η αρματωσιά είναι 0.80 εκτός από το παράμαλλο του επάνω αγκιστριού που είναι 0.60 με ίδιο αγκίστρι 2/0 η 3/0. Η μάνα μπορεί να είναι όσο θέλετε για αθλητικό ψάρεμα. Αν πιαστεί κανένα μικρόψαρο στο παράμαλλο το αφήνουμε και έχουμε ζωντανό ψαροδόλι Τα ψάρια πιάνονται κατά 99% στους κλέφτες. Στην ζόγκα μπορεί να πιαστεί κανένα μαυρόψαρο που θα φάει τους κλέφτες και την ζόγκα μαζί. Τις σουπιές τις έχουμε ζωντανές στην βάρκα σε ένα διβάρι που ενώ ψαρεύουμε το έχουμε κρεμασμένο στην βάρκα.
Η σουπιά δολώνεται ως εξής.
Την πιάνουμε και την γυρίζουμε ανάποδα την καρφώνουμε με την ζόγκα στην άκρη της ουράς τρυπώντας και το σουπιοκόκαλο.
Την γυρίζουμε και καρφώνουμε τους κλέφτες αριστερά και δεξιά στο κεφάλι εμπρός από τα μάτια.
Προσοχή μην τρυπήσετε τα μάτια γιατί θα παραδώσει το πνεύμα.
Πατώνεται την πετονιά την ανεβάζεται λίγο 30-40 πόντους και την αφήνεται πάλι. Σιγά-σιγά και ενώ μετακινείτε ελαφρώς τη βάρκα με το κουπί ανεβάζεται που και που 3-4 οργιές την αρματωσιά και την πατώνετε πάλι. Πάντοτε έχουμε τον έλεγχο της πετονιάς μας και δεν την παρατάμε ποτέ. Το ψάρεμα της ζόγκας γίνετε πάντα με το κουπί και μετακινούμαστε πάνω στην ξέρα μπρος -πίσω-αριστερά-δεξιά, ακλουθώντας την απόχη.
Συνήθως πριν τσιμπήσει ψάρι αισθανόμαστε την σουπιά να τραβάει την αρματωσιά και τότε καρφώνουμε. Ζόγκα πάντως μπορούμε να ψαρέψουμε εκτός από τη βάρκα και από την ακτή σε κρεμαστά νερά, σε μικρά και μεγάλα βάθη. Δουλεύει για όλα τα ειδή των ψαριών.
Το σχήμα του μολυβιού, είναι ανάλογο με το που ψαρεύουμε, τι δόλωμα χρησιμοποιούμε και ποιο είναι το είδος των ψαριών που στοχεύουμε.
Πχ η ζόγκα Νο 3 είναι ιδανική για κρεμαστά νερά, με ρεύματα (Χαλκίδα) και με δόλωμα πορφύρα, σκαλτσίνι γαρίδα καθαρισμένη κτλ. Η ζόγκα Νο 16 είναι για το ίδιο ψάρεμα αλλά για δόλωμα ακαθάριστη γαρίδα, φιλέτο ψαροδόλι κτλ. Το σχήμα της είναι τέτοιο που κατά την βύθιση στο νερό, έχει μια κίνηση που προκαλεί την προσοχή των ψαριών. Αν προσέξετε το βάρος του μολυβιού, είναι λίγα γραμμάρια σε σχέση με το αγκίστρι που είναι μεγάλο, βλέπετε ότι στοχεύει σε μεγάλα θηράματα. Σε νερά ήρεμα χωρίς πολλά ρεύματα, πάντα από την ακτή, είναι καλές οι ζόγκες Νο 1-10-13-17-22-24-28-37 κτλ και χρησιμοποιούνται ανάλογα με το δόλωμα που έχουμε. Με ζόγκες 50-100γρ, καλογυαλισμένες και δόλωμα μικρή σουπιά, καλαμάρι ή σαρδέλα, συχνά σηκώναμε, απο βαθιές ξέρες, στείρες, ροφούς και σπανιότερα συναγρίδες (πάντα με τη πετονιά στο χέρι).
Ακούστε και αυτή τη μικρή αλλά
αληθινή ιστορία για το τέλος.
Ένας παλιός ψαράς συχνά ερχόταν στον ίδιο τόπο που
ψαρεύαμε με ένα ξύλινο μικρό καΐκι και πετούσε στη θάλασσα μεγάλα μπιτόνια
αφήνοντας στο κάθε ένα αρκετά μέτρα πετονιάς. Με τη σοροκάδα τα μπιτόνια ταξίδευαν και ο ψαράς
γνωρίζοντας ακριβώς την πορεία τους πήγαινε και τα μάζευε μετά από αρκετή ώρα
και αφού είχαν απομακρυνθεί ίσως και πάνω από 2 μίλια. Με το καιρό μάθαμε πως κάθε μπιτόνι κουβαλούσε και μια
ζόγκα με νωπό δόλωμα. Το μήκος του παράμαλλου ήταν υπολογισμένο ώστε το δόλωμα
να περνά πολύ κοντά και πάνω από τις ξέρες. Το κύμα βοηθούσε στην φυσική και διαρκή κίνηση.
της ζόγκας.
Συχνά κάποιο μπιτόνι βούλιαζε, ή ξεστράτιζε από την αναμενόμενη πορεία του, τότε ο ψαράς περίμενε για λίγη ώρα και στη συνέχεια σήκωνε κυριολεκτικά ψάρια θεριά.
Συχνά κάποιο μπιτόνι βούλιαζε, ή ξεστράτιζε από την αναμενόμενη πορεία του, τότε ο ψαράς περίμενε για λίγη ώρα και στη συνέχεια σήκωνε κυριολεκτικά ψάρια θεριά.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου