Ψάρεμα με ζόκα
Η ζόκα εμφανισιακά είναι ένα απλό αλιευτικό εργαλείο αλλά στην πράξη ψαρεύοντας με αυτή στον βυθό, θα πρέπει να τη χειριστούμε σωστά για να αποδώσει. Πολλοί σνομπάρουν το είδος αυτό του ψαρέματος γιατί το θεωρούν περιττό ή δεν το γνωρίζουν, η ουσία όμως είναι ότι η ζόκα αποτελεί ένα από τα άριστα αλιευτικά εργαλεία. Αποτελείται από ένα αγκίστρι ενσωματωμένο σ’ ένα κομμάτι μολυβιού που έχει την όψη σκελίδας σκόρδου με μια τρύπα στην άκρη της όπου δένουμε την πετονιά μας. Το σχήμα αυτό μοιάζει με ψεύτικο ψαράκι. Η ζόκα πρέπει να είναι λεία και γυαλισμένη ώστε να λάμπει και να φαίνεται – τα ψάρια βλέπουν σχετικά μακριά γιατί έχουν υπερμετρωπία. Το γυάλισμα επιτυγχάνεται εύκολα με ψιλό γυαλόχαρτο, σμυριδόπανο, ακόμη και με σύρμα κατσαρόλας σαν αυτό που χρησιμοποιούν οι νοικοκυρές για το πλύσιμο των μαγειρικών σκευών. Κατά το γυάλισμα καλό είναι να φοράμε γάντια μιας χρήσεως.
Ο τρόπος ψαρέματος
Με τη ζόκα ψαρεύουμε από τη βάρκα κρεμαστά, ανεβοκατεβάζοντας σιγά ? σιγά. Το ψάρεμα αυτό μπορεί να γίνει την αυγή αλλά και τη νύκτα με φεγγάρι. Όταν ψαρεύουμε με ζόκα φροντίζουμε να βρίσκεται το αλιευτικό μας εργαλείο όχι πατωτά, αλλά λίγο πιο πάνω, έως και μισό μέτρο. Στο ψάρεμα με ζόκα πρέπει να ενεργούμε γρήγορα και σταθερά. Μόλις το ψάρι τραβήξει θα πρέπει να κάνουμε μια απότομη κίνηση για να αγκιστρωθεί και αμέσως μετά να παίρνουμε μερικά μέτρα πετονιά, πριν το ψάρι βραχώσει. Αφού πάρουμε δυο τρία μέτρα, μετά μαζεύουμε την πετονιά και οδηγούμε το ψάρι στη βάρκα με τον τρόπο που ξέρουμε, φροντίζοντας δηλαδή να αντιδρούμε ανάλογα στα τραβήγματα ή τα κεφάλια του. Γάντζος ή απόχη είναι απολύτως απαραίτητα για να φέρουμε το ψάρι από τη θάλασσα στο σκάφος.
Το μέγεθος
Περνάμε το αγκίστρι της ζόκας στο σώμα της μεγάλης γαρίδας και το «αγκίστρι – κλέφτη» στο κεφάλι της. Με αυτό τον τρόπο, όπως κι αν κτυπήσει το ψάρι δύσκολα θα ξεφύγει από το αλιευτικό μας εργαλείο. Η διάμετρος της πετονιάς που δένουμε τη ζόκα απευθείας, είναι 50 έως 70 χιλιοστά. Στο εμπόριο κυκλοφορούν ζόκες διαφόρων μεγεθών με μεγάλα και μικρά αγκίστρια. Για ψάρια 3κιλα και πάνω χρησιμοποιούμε ζόκες από 3 έως 8 νούμερο, ενώ κάποιες φορές χρησιμοποιούμε κι έναν «κλέφτη». Περνάμε το αγκίστρι της ζόκας στο σώμα της μεγάλης γαρίδας και το «αγκίστρι ? κλέφτη» στο κεφάλι της. Με αυτό τον τρόπο, όπως κι αν κτυπήσει το ψάρι δύσκολα θα ξεφύγει από το αλιευτικό μας εργαλείο. Η διάμετρος της πετονιάς που δένουμε τη ζόκα απευθείας, είναι 50 έως 70 χιλιοστά. Μπορούμε όμως να χρησιμοποιήσουμε μάνα εβδομηντάρα και παράμαλλο 4 έως 5 μέτρα επίσης 70 χιλιοστών αόρατο.
Το δόλωμα
Ως δόλωμα μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε ζωντανό ψαρι (κεφαλόπουλο, μελανούρι, γύλο κλπ), ασπροδόλι (σουπιά, καλαμάρι), ή γαρίδα, όπου πριν ξεκινήσουμε το ψάρεμά μας επισκεπτόμαστε την ψαραγορά και την αγοράζουμε φρέσκια-φρέσκια.
Οι τόποι
Με ζόκα ψαρεύουμε πάνω από ξέρες και τραγάνες, ή τροκάδες, εκεί δηλαδή που συνήθως συχνάζουν τα καλά ψάρια και πάντα λίγο πιο πάνω από τον βυθό, σε βαθιά και καθαρά νερά.
Με μολύβι φύλακα
Το μολύβι-φύλακας είναι από τα καλύτερα συστήματα βύθισης για τη σύλληψη μεγάλων ψαριών. Με αυτό το σύστημα μπορούμε να νιώσουμε ξεκάθαρα το τσίμπημα του ψαριού με το καλάμι στο χέρι, και να το καρφώσουμε, νιώθοντάς το από την πρώτη στιγμή.
Πετονιές και νήματα
Ενα πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε, είναι το πώς θα καταφέρουμε τα δολώματά μας να φτάσουν σε βάθος μεγάλο βάθος χρησιμοποιώντας όσο το δυνατόν πιο ελαφριά μολύβια, για να έχουμε μεγαλύτερη ευαισθησία και να μην πονηρευτεί το ψάρι τη στιγμή που επιτίθεται στο δόλωμα. Γι’ αυτό, στην αρχή περιορίζουμε τη διάμετρο της πετονιάς, ώστε να ελαττώσουμε την υδροδυναμική τριβή της στο νερό. Ετσι χρησιμοποιούμε πολύ λεπτές πετονιές (0,30-0,35), με πολύ μικρή ταχύτητα του σκάφους, γύρω στον έναν κόμβο, με μολύβια 350-400 γραμμάρια και καλάμια 12-20 λίμπρες, για να μην λυγίζουν υπερβολικά από την τριβή της πετονιάς και του μολυβιού. Τα νήματα -τα οποία και προτείνουμε- μας εξασφαλίζουν πολύ μικρή διάμετρο σε σχέση με την αντοχή τους, και απόλυτη έλλειψη ελαστικότητας, γεγονός που μας επιτρέπει να αντιλαμβανόμαστε άμεσα τα τσιμπήματα του ψαριού για να το καρφώνουμε ακριβώς τη στιγμή που πρέπει. Για παράδειγμα με νήμα 12-20 λιμπρών, μπορούμε να φτάσουμε στα βάθη που ζουν οι συναγρίδες χρησιμοποιώντας μολύβια 150-250 γραμμαρίων, διαθέτοντας ακόμη αρκετό περιθώριο αντοχής της μάνας. Είναι φανερό ότι αν βρεθούμε σε περιοχή όπου συχνάζουν μεγάλες συναγρίδες, θα χρειαστεί να βάλουμε μάνα 30 λιμπρών και να αυξήσουμε το βάρος των μολυβιών στα 300 γραμμάρια.
Επιλογή τόπου και τεχνική
Με το βυθόμετρο βρίσκουμε τα ψάρια, που συνήθως συχνάζουν σε απότομες πλαγιές, που πέφτουν σε λασπώδεις βυθούς. Ενα από τα μικρά μυστικά στο ψάρεμα με μολύβι φύλακα, είναι η επιμονή. Κάποιοι, μετά από μερικά περάσματα πάνω σε μια ξέρα χωρίς τσιμπήματα, αλλάζουν περιοχή ή σταματούν να ψαρεύουν. Μπορεί τα μαγιάτικα, που θα βρεθούν στην περιοχή να επιτεθούν αμέσως στο δόλωμα, αλλά υπάρχουν και ψάρια όπως η Συναγρίδα ή το φαγκρί που αντιδρούν εντελώς διαφορετικά, εφόσον δεν κυνηγούν συνέχεια. Είναι λοιπόν απαραίτητο να επιμείνουμε, ειδικά αν είμαστε απόλυτα σίγουροι για την επιλογή του τόπου. Ενας άλλος σημαντικός παράγοντας, είναι το δόλωμα. Μια συναγρίδα, ή ένας Τσαούσης δύσκολα θα αδιαφορήσουν σε μια σουπιά, σε ένα καλαμάρι, ή σε μια φρέσκια γαρίδα, ενώ εναλλάσσοντας δόλωμα, μπορεί να έχουμε μεγαλύτερες πιθανότητες επιτυχίας.
Η επίθεση του ψαριού
Η επίθεση της Συναγρίδας όμως φαίνεται από μικρά ξερά χτυπήματα, που μόλις τα αντιληφθούμε πρέπει να πιάσουμε το καλάμι και να το χαμηλώσουμε προς το νερό για να καρφώσουμε δυνατά. Μόλις το ψάρι καρφωθεί τραβάει κατευθυνόμενο προς τον βυθό αλλά δύσκολα κατορθώνει να κόψει την πετονιά. Μπορεί όμως να βραχώσει, όπου σ’ αυτή την περίπτωση θα πρέπει να κινήσουμε το σκάφος κατακόρυφα με το ψάρι και με επιδέξιες κινήσεις να το φέρουμε επάνω, διαφορετικά το παράμαλλο θα τριφτεί, θα κοπεί και θα το χάσουμε. Οσον αφορά τη σφυρίδα, μόλις αρπάξει, παίρνουμε αμέσως 3 – 4 μέτρα ώστε να μην προλάβει να «βραχώσει» -όπου σε τέτοια περίπτωση θεωρούμε δεδομένο ότι τη χάσαμε- ενώ την ανεβάζουμε ευκολότατα, ειδικά από τα μεσόνερα και πάνω γιατί έχει βγάλει και φούσκα.
Πηγή: psarema.info
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου