ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΑΦΡΟΤΟ

Το αφροτό είναι ένα είδος τεχνικής με τον λιγότερο εξoπλισμό, θα μπορούσε να ονομάζετε και το ¨ψάρεμα του φτωχού¨. Να διευκρινήσω ότι αφροτό το λέμε εδώ στο νησί μας, αλλού μπορεί να το λένε αλλιώς. Έγραψα με τον λιγότερο εξοπλισμό μιας και χρειάζεται μόνο ένα καρούλι πετονιάς με ένα αγκίστρι ή δυο με την μορφή διχάλας. Η τεχνική αυτή σου επιτρέπει να ψαρέψεις σε σημεία που υπάρχουν βαθιά νερά ανεξαρτήτου διαμόρφωσης του βυθού και ανταποκρίνεται σε όλα τα είδη ψαριών, αφρόψαρων ή πατόψαρων, έχει καλύτερα αποτελέσματα την νύχτα αλλά και την μέρα δεν πάει πίσω, Θα την παρουσίαζα σαν τον πρόγονο του εγγλέζικου, μιας και οι δυο τεχνικές έχουν αργό κατέβασμα του δολώματος προς τον πυθμένα με αποτέλεσμα να προσελκύουν τα γύρω ψάρια. Στον εξοπλισμό, η μεσινέζα από Νο18 έως και 25 είναι τα πιο κατάλληλα νούμερα, τα αγκίστρια από Νο8 έως και Νο2 ανάλογα βέβαια με τα ψάρια που κρατάει ο τόπος και που ψαρεύουμε καλύτερα θα ήταν αν είχαμε κάποιες διχάλες έτοιμες με διαφορετικά νούμερα αγκίστρια έτσι ώστε να έχουμε επιλογές αλλαγής, το δέσιμο της διχάλας με την μάνα είναι το απλό δέσιμο της θηλιάς, θηλιά στην μάνα θηλιά στην διχάλα και πλέξιμο. Δολώματα θα μπορούσα να πω ότι όλα τα δολώματα δουλεύουν σ’ αυτό το είδος της τεχνικής. Τα σκληρότερα την ημέρα ενώ την νύχτα, για εμένα προσωπικά, βασιλιάς είναι η γαρίδα και ακολουθεί ο φαραώ. Δουλεύοντας την διχάλα έχουμε την επιλογή δυο διαφορετικών δολωμάτων. Θα αναρωτηθεί κάποιος και με το δίκιο του, καλά πόσο μακριά θα πάει η πετονιά όταν την πετάξεις με δυο δολωσιές για βάρος ? Κι έχει δίκιο ! Μα φυσικά και θα έχω βάρος και αυτό μου προσφέρει το ζυμάρι, που έχω φτιάξει με: αλεύρι, νερό, αυγό και αν κάποιοι θέλουν βάζουν μέσα και μυρωδικά τυριών και κάποιων αμυνοξέων. Το μυστικό όμως του ζυμαριού είναι να είναι σφιχτό μα και ελαστικό. Αυτό το πετυχαίνουμε με το νερό της θάλασσας που έχει αλάτι μέσα ώστε να γίνετε σφιχτό και με το αυγό να γίνετε ελαστικό και καλό ζυμάρι. Το πώς δολώνουμε το ζυμάρι ? Απλό ! Τυλίγουμε ένα κομμάτι στην μάνα και πάντα πίσω από το δόλωμα στο αγκίστρι στο μέγεθος μιας ελιάς και του δίνουμε σχήμα δακρύου, με το χοντρότερο μέρος προς το αγκίστρι και είμαστε έτοιμοι για την βολή μας. Σε περίπτωση που υπάρχουν ψηλά και μας τρώνε το δόλωμα τότε το κλείνουμε μέσα στο ζυμάρι δίνοντας του πάντα το ίδιο σχήμα. Η διαφορά της τεχνικής του αφροτού με τις άλλες τεχνικές είναι ότι είσαι συνέχεια στην τσίτα και αυτό γιατί πρέπει να είσαι σε συνεχή επαφή με το δόλωμα με αποτέλεσμα κάθε τσιμπιά κάθε ρούφιγμα να σε διεγύρουν και να σου ανεβάζουν την αδρεναλίνη.

Εαν υποθέσουμε οτι δεν εχουμε ζυμάρι για δόλωμα, αλλα κάτι ελαφρύτερο. Πώς θα παει η πετονιά μας μακριά, χωρίς βάρος ? Στην περίπτωση αυτή χρησιμοποιούμε, παγάκια. Ναι παγάκια. Εχουμε ετοιμάσει απο την προηγούμενη, 10-15 παράμαλα, οπου το κομάτι της πετονιάς του κάθε παράμαλου λίγο πιο επάνω από το αγκίστρι, το εχουμε τοποθετήσει μέσα σε μία παγοκυψέλη και τα έχουμε βάλει στην κατάψυξη. Οταν έρθει η ώρα να πάμε για ψάρεμα, τα βάζουμε μέσα στο ψυγειάκι μας. Φτάνοντας στο σημείο που θέλουμε να ψαρέψουμε, βγάζουμε το παγάκι, μαζί με το παράμαλλο, δολώνουμε το αγκίστρι με το δόλωμα μας, ανεξαρτήτως βάρους δολώματος, ενώνουμε με παράμαλλο με την καρούλα μας, και κάνουμε την μακρινή ρίψη μας. Οταν το παγάκι, ερθει σε επαφή με το θαλασσινό νερό, σπάει απο μόνο του. Με τον τρόπο αυτό εχουμε μία μακρινή βολή, χωρις βαρίδι.