Από την ξέρα στο τηγάνι !

Η μετεωρολογική πρόβλεψη για το τριήμερο ήταν αεράκι μέχρι 3 μποφόρ! Αυτός ήταν και ο βασικός λόγος να αποφασίσουμε μια αλιευτική επίσκεψη σε ένα μακρινό σημάδι, στο οποίο είχαμε πάρει καλά ψάρια την προηγούμενη χρονιά. Στόχος μας οι μεγάλοι μπαλάδες και γουρλομάτες. Aπό το μέσον της εβδομάδας η πρόβλεψη για τις καιρικές συνθήκες ήταν δελεαστικότατη κι έτσι μεταξύ μεζέ και μπίρας αποφασίσαμε ότι η καλύτερη επιλογή θα ήταν ένα βαθύ ψάρεμα για μπαλάδες. Παρασκευή πρωί, αφήνοντας πίσω για ένα διήμερο, άγχος και προβλήματα, ξεκινούσαμε για 2 σημάδια που στο παρελθόν μάς είχαν δώσει καλούς μπαλάδες και γουρλομάτες. Τα προαναφερόμενα ψάρια είναι εξαιρετικά και στο ψάρεμά τους, αλλά και ψητά ή τηγανητά. Ο μπαλάς μοιάζει με το λυθρίνι, τόσο στην κατασκευή όσο και στα χρώματα, αλλά διαθέτει τριπλάσιο σε μέγεθος μάτι. Το επιστημονικό όνομα του μπαλά είναι Dentex Maccophthalmus. Σε μικρή ηλικία έχει χρώμα γκρι - ασημί, όταν μεγαλώσει παίρνει το ροζ - κόκκινο χρώμα του λυθρινιού και το κεφάλι του χοντραίνει. Ζει στο πέλαγος και ψαρεύεται σε ξέρες, πλάκες, αμμολασπώδεις βυθούς και τραγάνες. Εκεί συναντάμε συνήθως μαζί γουρλομάτες μπαλάδες και μεγάλα μουσμούλια ή κεφαλάδες. Στα πολύ βαθιά νερά στον ίδιο τόπο συχνάζουν χριστόψαρα και σκορπίνες. Οι γουρλομάτες και οι μπαλάδες είναι ψάρια που έχουν το χρώμα του λυθρινιού, την όψη φαγκρόπουλου, αλλά είναι πιο στρογγυλά. Διαθέτουν μεγαλύτερο μάτι από το λυθρίνι, ο μεν μπαλάς είναι λίγο πιο ανοιχτόχρωμος από αυτό, με μια γκρι κουκίδα εμπρός και επάνω από το πλάγιο πτερύγιό του. Οι γουρλομάτες έχουν και αυτές το χρώμα του λυθρινιού, διαθέτουν κόκκινες απολήξεις στα πτερύγια, είναι πιο στρογγυλοί από τους μπαλάδες και το μέγεθος των ματιών τους είναι ανάμεσα στο λυθρίνι και τον μπαλά.Το μουσμούλι ή κεφαλάς, όπως και τα προαναφερόμενα μπαλάδες και γουρλομάτες, ζουν κοπαδιαστά. Η επιστημονική ονομασία του ψαριού είναι pagellus acarne. Ανήκει στην οικογένεια των σπαριδών και είναι ένα κράμα γόπας και λυθρινιού, με σώμα λίγο πιο μακρουλό από το λυθρίνι. Το χρώμα του είναι ροζ - ασημί και ζει σε τραγάνες και αμμολασπώδεις βυθούς, ψαρεύεται από τους επαγγελματίες με μηχανότρατες και δίχτυα, ενώ από τους ερασιτέχνες με καθετές, όπως και τα προαναφερόμενα ψάρια. Στα βαθιά μπορούμε να τα συναντήσουμε σε αρκετά μεγάλο μέγεθος. Χωρίς την κατάλληλη προετοιμασία οποιοδήποτε ψάρεμά μας κινδυνεύει να αποτύχει. Για να μη μας λείψει κάτι, θα έπρεπε να κάνουμε προεργασία. Θα πρέπει να προμηθευτούμε συρμάτινες αρματωσιές και βαρίδια διαφόρων μεγεθών, από 650 γραμμάρια έως 1 κιλό. Οσον αφορά το δόλωμά μας είναι γαρίδα φρέσκια ή κατεψυγμένη και ψαροδόλι με πρώτη επιλογή τη σαρδέλα. Τρεις βαθιές καθετές Βαθιά καθετή μπορούμε να κάνουμε με 3 τρόπους. Με καρούλα που δουλεύει χειροκίνητα, με ηλεκτρικό μηχανάκι και με κλασικό μεγάλο μηχανισμό καλαμιού. Οσον αφορά το ηλεκτρικό μηχανάκι, αυτό μπορεί να είναι τοποθετημένο σε βάση του σκάφους ή τα τελευταίας τεχνολογίας επάνω στο καλάμι. Οσον αφορά τα μηχανάκια σε βάση στο σκάφος, αν ψαρεύουμε από 250 μέτρα και πάνω, επειδή τα βάθη είναι μεγάλα και οι αντιστάσεις επίσης, τα μηχανάκια θα πρέπει να έχουν ανύψωση στατικού βάρους επί του άξονα 30 κιλά, κενά καταναλώνουν 1,8 αμπέρ, γεμάτα 4 αμπέρ, ενώ η μπαταρία -όπως καταλαβαίνετε- είναι ανάλογη. Η ταχύτητα μαζέματος θα πρέπει να είναι 75 μέτρα το λεπτό με τροχαλία καθετής, με ελεγχόμενη καστάνια αντιστροφής κινητήρα, ελεγχόμενο φρένο συμπιέσεως τροχαλίας, ρυθμιζόμενα σταθερά ράουλα μπράτσου, ενώ στην καρούλα τους να είναι τυλιγμένο το ανάλογο νήμα ως μάνα. Οσον αφορά το ηλεκτρικό μηχανάκι προσαρμοσμένο στο καλάμι, 80-100 λιμπρών, μπορούμε να φορέσουμε κάποιο που να διαθέτει και λεβιέ για ενδεχόμενη χειροκίνητη χρήση. Θα πρέπει να έχει ανύψωση μεγάλου στατικού βάρους, με μεγάλη αλλά ρυθμιζόμενη ταχύτητα μαζέματος, ελεγχόμενη αντιστροφή, ελεγχόμενο φρένο, μετρητές κ.λπ. Η εξέλιξη της τεχνολογίας πια μας δίνει σε μικρό μέγεθος εκπληκτικές επιδόσεις, σε σχέση με τα κλασικά ογκώδη μηχανάκια που πρέπει να τοποθετηθούν στο σκάφος σε κάποια βάση (αρκετά δύσκολο για τους κυβερνήτες φουσκωτών σκαφών), ενώ θα πρέπει να πάρουν ρεύμα από κάποια μεγάλη έξτρα μπαταρία, κάτι που δεν συμβαίνει με τους συγκεκριμένους που καταναλώνουν λίγη ενέργεια. Τέλος, έως 260-270 μέτρα μπορούμε να ψαρέψουμε χρησιμοποιώντας στο καλάμι μας έναν δυνατό μηχανισμό με σχέση 1/6, που στο τύμπανό του θα τυλίξουμε νήμα 35 χιλιοστών. Αυτό μας επιτρέπει την άνοδο συνολικού βάρους περίπου 36 κιλών. Τέσσερις - πέντε μπαλάδες με ένα βαρίδι 800 γραμμάρια νομίζω τα ανεβάζουμε άνετα... Με αυτόν τον τρόπο ψαρέψαμε κι εμείς στο συγκεκριμένο ψάρεμα χειροκίνητα και τα αποτελέσματα τα βλέπετε στις φωτογραφίες...

Αλιευτικά εργαλεία
Αν χρησιμοποιήσουμε είτε χειροκίνητο είτε ηλεκτρικό μηχανάκι βάσεως στο σκάφος, στην καρούλα θα τυλίξουμε χοντρό νήμα. Το δένουμε σε στριφτάρι βαρέος τύπου και εκεί προσαρμόσαμε ιδίου τύπου παραμάνα, η οποία πίσω της διαθέτει ακόμη ένα στριφτάρι και συρμάτινη αρματωσιά. Αν θέλουμε μπορούμε να δέσουμε και δύο αρματωσιές μεταξύ τους, για να μπορούν να ψαρεύουν περισσότερα αγκίστρια. Κόβουμε μικρά παράμαλλα περίπου δέκα πόντων, δένουμε αγκίστρια νούμερο τέσσερα, ενώ την άλλη άκρη του παράμαλλου, δένουμε στα μάτια που υπάρχουν στις απολήξεις της αρματωσιάς, όσο μπορούμε πιο κοντά. Αντί να χρησιμοποιήσουμε κομμάτι πετονιάς, μπορούμε να συνδέσουμε το μάτι του στριφταριού, κάθε παράμαλλου με γερή παραμάνα, αν το αγκίστρι διαθέτει μάτι. Το βαρίδι που χρησιμοποιούμε αναλόγως των υπαρχόντων ρευμάτων κυμαίνεται από 650 γραμμάρια έως 1,5 κιλό.
Εν αρχήν το GPS...
Το gps- map έδειχνε ότι φτάναμε στον προορισμό μας και το βυθόμετρο ήταν έτοιμο να απεικονίσει την ξέρα όπου μας περίμεναν οι μπαλάδες. Το μάτι του οργάνου έβλεπε 248 μέτρα βάθος. Σταματήσαμε, δολώσαμε και τα βαρίδια έπεσαν στη θάλασσα. Οι μπαλάδες ήταν όντως εκεί και έτρωγαν με όρεξη. Ανεβάσαμε και η πρώτη ψαριά ήρθε στη βάρκα. Αφού επαναλάβαμε για δεύτερη και τρίτη φορά, είχαμε εξασφαλίσει τα ψάρια και της επομένης ημέρας. Αφού τα ψάρια με το μάτι ήταν αρκετά, αργά το απόγευμα αποφασίσαμε πια να πάρουμε τον δρόμο για την Τζια, όπου θα απολαμβάναμε τους "καρπούς του κόπου μας" το ίδιο βράδυ και την επόμενη ημέρα. Τα ψάρια τηγανητά είχαν ξεχωριστή γεύση, ενώ κατά τη διάρκεια του τηγανίσματος ο χώρος είχε πλημμυρίσει με μια υπέροχη μυρουδιά... Περάσαμε ένα εξαίρετο διήμερο, ενώ την Κυριακή η επιστροφή στο κλεινόν άστυ μάς βρήκε γεμάτους με εικόνες που θα τις θυμόμαστε για πάρα, μα πάρα πολύ καιρό...
Κείμενο Νίκος Λυμπερόπουλος
Πηγη ethnos

Σχόλια