Κιούρτος με 10 ευρώ!

Η δουλειά του κιούρτου είναι να φυλακίσει στο εσωτερικό του τα ψάρια που εισέρχονται από μια τρύπα που υπάρχει στο επάνω μέρος του, χωρίς να μπορούν να ξαναβγούν. Οι κιούρτοι είναι γνωστοί από τους αρχαίους χρόνους. Τότε τους κατασκεύαζαν από σπάρτα ή λυγαριές. Αργότερα οι ψαράδες εξέλιξαν το είδος αυτό του κιούρτου συνεχίζοντας να χρησιμοποιούν βέργες λυγαριάς ή βούρλα, αλλά και καλάμι. Τα έπλεκαν σε σχήμα περίπου αβγοειδές και τα ονόμαζαν κοφινέλα. Ενώ υπάρχουν κάποιοι παλιοί ψαράδες που τα χρησιμοποιούν ακόμη και σήμερα. Για να κατασκευάσουμε μόνοι μας τον κιούρτο της φωτογραφίας χρειαζόμαστε:

ΥΛΙΚΑ
1. Ενα μεγάλο καλάθι απλώματος ρούχων

2. 1/2 μέτρο πλαστικό πλέγμα με μέτριο μάτι

3. 1/2 μέτρο συρμάτινο πλέγμα λεπτό

4. 4 - 5 μέτρα Πολύ λεπτό σχοινάκι

Κατασκευή

Τοποθετούμε το πλαστικό πλέγμα επάνω στο καλάθι, κόβουμε ό,τι περισσεύει γύρω γύρω και το δένουμε περιμετρικά με το σχοινάκι. Τυλίγουμε σε κύλινδρο το συρμάτινο πλέγμα, το κόβουμε στους 15 με 20 πόντους, το τοποθετούμε επάνω στο πλαστικό πλέγμα και το κόβουμε ακριβώς, ώστε η προσαρμογή να είναι ακριβής.

Δένουμε γύρω γύρω το στόμιο του συρμάτινου κυλίνδρου με το πλαστικό πλέγμα και ο κιούρτος είναι έτοιμος.

Τα δολώματα του κιούρτου 

Για να μπουν μέσα στον κιούρτο και να φυλακιστούν τα ψάρια, χρησιμοποιούμε δόλωμα που τα προσελκύει. Ψωμιά, σαρδέλες, χαλασμένα φαγώσιμα (τυριά κλπ), κεφάλια από ψάρια που έχουμε καθαρίσει, τα έχουμε αφήσει στον ήλιο από την προηγούμενη ημέρα και τα χρησιμοποιούμε την επόμενη, ρέγκες και ότι άλλο δεν αντέχει η ανθρώπινη οσμή - το οποίο όμως και προσελκύει τα ψάρια..Τους κιούρτους τους ρίχνουμε συνήθως μετά το ηλιοβασίλεμα με μπουνάτσα και τους σηκώνουμε το πρωί ή τους ρίχνουμε πρωί και τους σηκώνουμε σούρουπο. Ο βυθός που θα ρίξουμε τον κιούρτο θα πρέπει να έχει τραγάνα, ή να είναι λασπώδης ανάμεσα σε βράχους ή φυκιάδες...

ΚΕΙΜΕΝΟ-ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: Νίκος Λυμπερόπουλος

Πηγη ethnos