Ο Εξοπλισμός
Για να επιτύχουμε τις μέγιστες δυνατές βολές, το καλάμι πρέπει να είναι από 4,20 μέχρι 4,50 μέτρα, στιβαρής κατασκευής, με 5 οδηγούς μεγάλης διαμέτρου. Λόγω του μεγάλου ύψους τους, τα καλάμια του surfcasting είναι συνήθως τηλεσκοπικά και έχουν δράση (action) από 80 ως 180 γραμμάρια. Υπάρχουν όμως και δίσπαστα ή τρίσπαστα καλάμια που φτάνουν ως και 250gr action, τα οποία όμως είναι αρκετά ακριβότερα.
Οι μηχανισμοί του surfcasting είναι κι αυτοί μεγάλοι σε μέγεθος, fix-spool, με μπροστινά φρένα. Δεν μας πειράζει αν έχει λίγα ρουλεμάν ή αν η μπομπίνα είναι πλαστική, αλλά ειναι σημαντικό να έχει ελαφρώς κωνική μπομπίνα για ευκολότερο ξετύλιγμα κατά το πέταγμα.
Τον μηχανισμό τον γεμίζουμε με μισινέζα πάχους από 0,30mm έως 0,45mm, κατά προτίμηση σιλικονούχα και έντονου χρώματος για να μπορούμε την βλέπουμε κι από μακριά. Μεταξύ της μάνας και του παράμαλου, μπορεί να χρησιμοποιηθεί και shock leader – δηλαδή κάτι σαν λάστιχο – το οποίο αποροφάει τους κραδασμούς. Βέβαια, αυτό συνήθως χρησιμοποιείται στις υψηλές κατηγορίες (~250gr). Τα μολύβια του surfcasting είναι ολόκληρη επιστήμη! Υπάρχουν πάνω από 30 διαφορετικοί τύποι, ανάλογα με τις ανάγκες του κάθε ψαρά. Ενδεικτικά αναφέρουμε μερικούς τύπους παρακάτω. Κατ’αρχάς το βάρος του μολυβιού πρέπει να είναι αυστηρά εντός των ορίων που αναφέρει το καλάμι, για να μην έχουμε πρόβλημα. Π.χ. όταν το καλάμι λέει 80-120gr, καλό είναι να βάλω ένα βαρίδι των 100gr. Τα πιο συνηθισμένα βαρίδια είναι αυτά που διαθέτουν μικρά πτερύγια. Θεωρητικά, τα φτερά βοηθούν το μολύβι να απογειωθεί καλύτερα και να πάει πιο μακριά. Για ακόμα μακρινότερες βολές ύπαρχουν βαρίδια που έχουν σχήμα σαν πύραυλος ή σαν τορπίλλη, τα οποία είναι πάρα πολύ αεροδυναμικά. Επίσης υπάρχει το μολύβι-άγκυρα (ή έκείνο με τα αγκάθια), το οποίο χρησιμεύει όταν έχει πολύ κύμα και ψαρεύουμε σε αμμώδη βυθό. Στο surfcasting χρησιμοποιούμε συνήθως αγκίστρια τύπου Aberdeen, δηλαδή ίσια, μακρυκότσανα με κρίκο και κατά προτίμηση μαύρα ή κόκκινα. Επίσης καλό είναι να έχουν και 2 μικρά αρπάδια κοντά στον κρίκο (bait holder), ώστε να κρατάνε το σκουλήκι στη θέση του και να μην γλιστράει προς τα κάτω. Τέλος, μια παραλλαγή του surfcasting είναι και το άθλημα Βολές Θαλασσίων Βαρών. Σ’αυτό οι αθλητές χρησιμοποιούν δίσπαστα αγωνιστικά καλάμια υψηλών προδιαγραφών και μηχανάκια τύπου multi. Εδώ όμως οι βολές γίνονται σε οικόπεδο κι όχι στη θάλασσα, ώστε να μπορεί να μετρηθεί η απόσταση. Για μέγιστη απόδοση, ο αθλητής πρέπει να είναι άνω των 90 κιλών, ψηλός, με μεγάλα χέρια όπως ο Σκωτσέζος Neil McKellow, ο οποίος μάλιστα είχε σχεδιάσει και την σειρά καλαμιών ΡΤΤ της Penn.
Οι μηχανισμοί του surfcasting είναι κι αυτοί μεγάλοι σε μέγεθος, fix-spool, με μπροστινά φρένα. Δεν μας πειράζει αν έχει λίγα ρουλεμάν ή αν η μπομπίνα είναι πλαστική, αλλά ειναι σημαντικό να έχει ελαφρώς κωνική μπομπίνα για ευκολότερο ξετύλιγμα κατά το πέταγμα.
Τον μηχανισμό τον γεμίζουμε με μισινέζα πάχους από 0,30mm έως 0,45mm, κατά προτίμηση σιλικονούχα και έντονου χρώματος για να μπορούμε την βλέπουμε κι από μακριά. Μεταξύ της μάνας και του παράμαλου, μπορεί να χρησιμοποιηθεί και shock leader – δηλαδή κάτι σαν λάστιχο – το οποίο αποροφάει τους κραδασμούς. Βέβαια, αυτό συνήθως χρησιμοποιείται στις υψηλές κατηγορίες (~250gr). Τα μολύβια του surfcasting είναι ολόκληρη επιστήμη! Υπάρχουν πάνω από 30 διαφορετικοί τύποι, ανάλογα με τις ανάγκες του κάθε ψαρά. Ενδεικτικά αναφέρουμε μερικούς τύπους παρακάτω. Κατ’αρχάς το βάρος του μολυβιού πρέπει να είναι αυστηρά εντός των ορίων που αναφέρει το καλάμι, για να μην έχουμε πρόβλημα. Π.χ. όταν το καλάμι λέει 80-120gr, καλό είναι να βάλω ένα βαρίδι των 100gr. Τα πιο συνηθισμένα βαρίδια είναι αυτά που διαθέτουν μικρά πτερύγια. Θεωρητικά, τα φτερά βοηθούν το μολύβι να απογειωθεί καλύτερα και να πάει πιο μακριά. Για ακόμα μακρινότερες βολές ύπαρχουν βαρίδια που έχουν σχήμα σαν πύραυλος ή σαν τορπίλλη, τα οποία είναι πάρα πολύ αεροδυναμικά. Επίσης υπάρχει το μολύβι-άγκυρα (ή έκείνο με τα αγκάθια), το οποίο χρησιμεύει όταν έχει πολύ κύμα και ψαρεύουμε σε αμμώδη βυθό. Στο surfcasting χρησιμοποιούμε συνήθως αγκίστρια τύπου Aberdeen, δηλαδή ίσια, μακρυκότσανα με κρίκο και κατά προτίμηση μαύρα ή κόκκινα. Επίσης καλό είναι να έχουν και 2 μικρά αρπάδια κοντά στον κρίκο (bait holder), ώστε να κρατάνε το σκουλήκι στη θέση του και να μην γλιστράει προς τα κάτω. Τέλος, μια παραλλαγή του surfcasting είναι και το άθλημα Βολές Θαλασσίων Βαρών. Σ’αυτό οι αθλητές χρησιμοποιούν δίσπαστα αγωνιστικά καλάμια υψηλών προδιαγραφών και μηχανάκια τύπου multi. Εδώ όμως οι βολές γίνονται σε οικόπεδο κι όχι στη θάλασσα, ώστε να μπορεί να μετρηθεί η απόσταση. Για μέγιστη απόδοση, ο αθλητής πρέπει να είναι άνω των 90 κιλών, ψηλός, με μεγάλα χέρια όπως ο Σκωτσέζος Neil McKellow, ο οποίος μάλιστα είχε σχεδιάσει και την σειρά καλαμιών ΡΤΤ της Penn.
Πηγη sourisnet
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου