Οργάνωση για όλα τα είδη συρτής

Το ψάρεμα με συρτή πάντα μας γοήτευε, ειδικά την αυγή και το ηλιοβασίλεμα. Το σκάφος μας δεν χρειάζεται να είναι συγκεκριμένου τύπου για συρτή, αποκλείοντας βέβαια τα πολύ μεγάλα, δηλαδή πάνω από 10 μέτρα, γιατί είναι δύσχρηστα όσον αφορά την ταχύτητα και τους ελιγμούς, εκτός αν πρόκειται για game fishing. Για συρτή αφρού και εφόσον τα ψάρια που ψάχναμε δεν θα ξεπερνούν τα 10 κιλά χρησιμοποιούμε καλάμια προδιαγραφών 12-30lb. Οι οδηγοί των καλαμιών είναι δακτύλιοι, ενώ το μήκος τους 1.80 έως 2.20 μέτρα με ευλύγιστο άκρο. Αυτός ο τύπος καλαμιών γενικά θα μας επιτρέψει να ψαρέψουμε και ρηχά και βαθιά, είτε στον αφρό είτε στα μεσόνερα. Kάθε 150 γραμμάρια μολυβιού, κατεβάζουν τη συρτή μας 3 μέτρα με ταχύτητα 3 κόμβων και αυτό ισχύει από 2 μολύβια και άνω. Αν στον τόπο που ψαρεύουμε υπάρχουν καλά τονάκια, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε παραδοσιακούς μηχανισμούς συρτής χωρίς σύστημα αυτόματης κατανομής της πετονιάς πάνω στο καρούλι, προκειμένου να αποφεύγεται η τριβή της πετονιάς πάνω στον κατανομέα κατά τη διάρκεια της ξέφρενης πορείας ενός μεγάλου ψαριού όταν αυτό αρπάξει το δόλωμα. Μια καλή σχέση είναι 6/1, δηλαδή σε καθένα πλήρες κυκλικό γύρισμα της μανιβέλας του μηχανισμού, πραγματοποιούνται έξι περιστροφές της πομπίνας. Η πετονιά που χρησιμοποιούμε μπορεί να είναι πενήντα χιλιοστά με προτεινόμενη επιλογή αυτή του νήματος. Στη μάνα περνάμε μικρό συρόμενο βαρίδι, χάντρα και δένουμε μικρό στριφτάρι βαρέως τύπου, ώστε να περνά αβίαστα από τα δακτυλίδια. Στην άλλη πλευρά του στριφταριού δένουμε τρεις οργιές πετονιά αόρατη και στην κατάληξή της τεχνητό ψαράκι σαρδέλα πολύ καλής ποιότητος με σαλαγκιές που καρφώνουν με το παραμικρό άγγιγμα. Αυτό άλλωστε είναι και το ζητούμενο σε μια καλή σαλαγκιά. Για να κατεβάσουμε τη συρτή προς τα μεσόνερα, χρησιμοποιούμε μεγαλύτερο βαρίδι, ενώ στην περίπτωση της συρτής βυθού, αναφερόμαστε παρακάτω. 
Tαχύτητα 
Οσο κοντράρει το ψάρι, η μάνα του μηχανισμού ξετυλίγεται χωρίς όμως να του δίνει σκληρή κόντρα ώστε να μπορέσει να την σπάσει Στις κλασικές ψαρόβαρκες, η μηχανή τους δεν πρέπει να έχει μεγάλο κυβισμό ώστε να μη μας προβληματίσει η κίνηση σε πολύ χαμηλές ταχύτητες που θα είναι από 1,5 κόμβο για τη συρτή βυθού έως 5, 6 ή ακόμη και 7 κόμβους για μεγάλα τονάκια, (6 ? 9 κιλά), με τις ενδιάμεσες βέβαια ταχύτητες, δηλαδή 3 κόμβους για μελανούρια, 4 για ορτσίνια και μικρούς κυνηγούς κ.ο.κ. Εάν η βάρκα μας διαθέτει εσωλέμβιο πετρελαιοκινητήρα ακόμα καλύτερα, μιας και αυτές οι μηχανές δεν είναι πολύστροφες ώστε να βγάζουν πολλά μίλια κι έχουν τη δυνατότητα να κινηθούν με μικρές ταχύτητες, πράγμα απαραίτητο για τη συρτή. Στα ταχύπλοα χρησιμοποιούμε τον βοηθητικό μας κινητήρα. 
Ηλεκρονικός εξοπλισμός 
Για τη συρτή ένα βυθόμετρο – fish finder θα μας χρησιμεύσει πολύ, ιδίως στη συρτή βυθού, διότι χωρίς αυτό είναι αδύνατο να ξέρουμε το βάθος, τις ξέρες, τα μονόπετρα και γενικά τη μορφολογία του βυθού. Στην αγορά υπάρχουν πάρα πολλοί τύποι βυθομέτρων, με ασπρόμαυρη ή με έγχρωμη απεικόνιση, μονής ή διπλής δέσμης, φθηνά και ακριβότερα. Στη μάνα περνάμε μικρό συρόμενο βαρίδι, χάντρα και δένουμε μικρό στριφτάρι βαρέως τύπου, ώστε να περνά αβίαστα από τα δακτυλίδια Χρειαζόμαστε επίσης ένα ψυγείο πάγου μεγάλου μεγέθους για τη διατήρηση των αλιευμάτων. Εκεί θα παγώνουν ακόμη και οι μπίρες, δεδομένου ότι η συρτή μπορεί να διαρκέσει ακόμη και ολόκληρη ημέρα, συνδυάζοντάς τη και με θαλάσσια εκδρομή. Η απόχη που πρέπει να διαθέτει το σκάφος μας επιβάλλεται να είναι πολύ μεγάλη, αλλά ο γάντζος είναι το πιο απαραίτητο εργαλείο – περισσότερο ίσως από την απόχη- ώστε να φέρουμε το ψάρι από τη θάλασσα μέσα στο ντεκ. 
Μηχανάκι & αρματωσιές 
Το μηχανάκι αποτελεί το βασικότερο εργαλείο για τη συρτή βυθού, που φοράει την καρούλα με τα βαρίδια. Κάπως έτσι ψάρευαν από παλιά οι ψαράδες πατωτά. Μόνο που εκείνοι δεν είχαν ηλεκτρικούς μηχανισμούς, αλλά τύλιγαν τη μάνα με τα βαρίδια σε μεγάλες ζάντες μοτοσικλέτας, προσαρμόζοντας στο κέντρο της μια μανιβέλα. Στο εμπόριο σήμερα υπάρχουν ηλεκτρικοί μηχανισμοί με ενσωματωμένα καρούλια επάνω στα οποία είναι τυλιγμένα βαρίδια και αρματωσιά. Στη μάνα δένουμε το ψαράκι της αρεσκείας μας με παράμαλλο και ανάλογα το βάθος που ψαρεύουμε αφήνουμε αντίστοιχα τα μέτρα πετονιάς που χρειάζεται ώστε να ψαρεύουμε έως τρία μέτρα από τον πυθμένα της θάλασσας. Γενικά θέτουμε υπόψη μας ότι κάθε 150 γραμμάρια μολυβιού, κατεβάζουν τη συρτή μας 3 μέτρα με ταχύτητα 3 κόμβων και αυτό ισχύει από 2 μολύβια και άνω. Στην κατάληξή της τεχνητό ψαράκι σαρδέλα πολύ καλής ποιότητος με σαλαγκιές που καρφώνουν με το παραμικρό άγγιγμα. Εάν θέλουμε μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε μονή ή διπλή αρματωσιά. Η διπλή αρματωσιά αποτελείται από δύο μεγάλα παράμαλλα, όπου στο ένα δένουμε ψεύτικο ψαράκι 16 εκατοστών με μεγάλη γλώσσα ώστε να κατεβαίνει λίγο πιο κάτω από το άλλο παράμαλλο όπου μπορούμε να δέσουμε μια σαρδέλα 14 εκατοστών με μικρή γλώσσα, ώστε να ψαρεύει λίγο πιο πάνω ώστε να έχουμε ευρύτητα πλεύσης των δολωμάτων μας. 
Το τσίμπημα 
Στη συρτή βυθού μόλις το ψάρι τσιμπήσει συνεχίζουμε την πλεύση μας με την ίδια ταχύτητα ώστε να μη δώσουμε την ευκαιρία στο ψάρι να πάρει τα μπόσικα της πετονιάς και να τρέξει να βραχώσει ή να μπερδέψει την πετονιά στα βράχια. Συνεχίζοντας την πλεύση, πατάμε τον διακόπτη και ο μηχανισμός αρχίζει το μάζεμα της πετονιάς εξασκώντας συνέχεια πίεση στο ψάρι, ενώ στις κόντρες του λειτουργούν τα φρένα που ρυθμίζουμε ανάλογα. Οταν βεβαιωθούμε ότι έχουμε πάρει αρκετά μέτρα πετονιάς έτσι ώστε να μην μπορεί το ψάρι να κατέβει στον βυθό, τότε κάνουμε κράτει, μαζεύουμε την υπόλοιπη πετονιά, το κοτσάρουμε με τον γάντζο και το φέρνουμε στη βάρκα. Στην περίπτωση της συρτής αφρού έχουμε προρυθμίσει τα φρένα του μηχανισμού έτσι ώστε με το λύγισμα του καλαμιού να αρχίσει να παίρνει νήμα το ψάρι, ενώ εμείς ποτέ δεν σταματάμε το τύλιγμα. Οσο κοντράρει το ψάρι, η μάνα του μηχανισμού ξετυλίγεται χωρίς όμως να του δίνει σκληρή κόντρα ώστε να μπορέσει να την σπάσει. Μόλις το φέρουμε κοντά, το οδηγούμε στην απόχη και από εκεί στο σκάφος. 
Πατωτή και υπομονή 
Η πατωτή συρτή εκτός των άλλων χρειάζεται πολλή υπομονή. Μπορεί το ψάρι να το πάρουμε αμέσως, μπορεί και μετά αρκετό χρόνο. Εχει τύχει από το πρωί να πάρουμε τσιμπιά απόγευμα, γι’ αυτό υπομονή… Δεν πρέπει να κρύψουμε το ότι πολλές φορές γυρίζουμε άπρακτοι ψαρεύοντας στους ίδιους τόπους, με τον ίδιο τρόπο και με τα ίδια δολώματα, σημασία όμως έχει η διαδικασία! Οσον αφορά τη συρτή αφρού ο παλιοί ψαράδες μας έλεγαν ότι η καλύτερη και ωραιότερη ώρα είναι από το απόγευμα μέχρι τη δύση του ήλιου και δεν έχουν άδικο, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν έχουμε πάρει ψάρια και τις υπόλοιπες ώρες της ημέρας…

Πηγή: .psarema.info

Σχόλια