Ψάρεμα με πολυάγκιστρα

Πρόκειται για ένα από τα πιο αποδοτικότερα και... «τεμπέλικα», ψαρέματα αλλά με αρκετά  χοντρά ψάρια, Στο ψάρεμα με πολυάγκιστρα από την ακτή υπάρχουν  δύο τύποι : τα χοντρά και τα ψιλά. Και οι δύο τύποι είναι αποδοτικότατοι, η βασική τους διαφορά όμως είναι ότι στο χοντρό πολυάγκιστρο χρησιμοποιούμε ψαροδόλι, ενώ στο ψιλό διάφορους τύπους ζύμης η σκέτο ψωμί κατά προτίμηση πολυτελείας, Πολυάγκιστρα μπορούμε να προμηθευ¬τούμε από τα καταστήματα πωλήσεως ειδών αλιείας, σε διάφορα μεγέθη. Θα ζητήσουμε τον τύπο όπου τα αγκίστρια είναι δεμένα κατευθείαν στην πετονιά το ένα κατόπιν του άλλου. Καλύτερα όμως θα είναι να τα δέσουμε εμείς, ώστε να χρησιμοποιήσουμε τον τύπο της επιλογής μας. 
Κατασκευή του πολυάγκιστρου

Σε ένα κομμάτι διάφανης ενισχυμένης πετονιάς εξήντα περίπου πόντων μήκους, Νο 45 έως 50 χιλιοστά, δένουμε σε απόσταση ενός έως ενάμισι εκατοστού, δεκα¬πέντε έως δεκαοκτώ αγκίστρια Νο2 με πολύ ευαίσθητο αρπάδι, Ανάμεσα στην αρματωσιά και τη μάνα, δένουμε δυνατό στριφτάρι βαρέως τύπου. Πρέπει να δώσουμε μεγάλη σημασία στην ποιότητα της πετονιάς, διότι φανταστείτε το ψάρι που θα μασήσει και θα ξαναμασήσει το δόλωμα, πόσο θα την επιβαρύνει, Καλά δεμένα πρέπει να είναι και τα αγκίστρια, ενώ η αρματωσιά μας προσεγμένη, ώστε να μην έχουμε ατύχημα, δηλαδή κοψίματα. Όπως αναφέραμε, η πετονιά πρέπει να είναι διαφανής και κατά προτίμηση αόρατη. κ.λπ.,. Στο πρώτο αγκίστρι καλό θα ήταν να χρησιμοποιήσετε  ένα αγκίστρι διαφορετικού χρώματος, διότι, φέρνοντας πίσω την πετονιά και προσπαθώντας να ξεμπλέξουμε το πολυάγκιστρο, δεν θα καταφέρουμε τίποτε άλλο εκτός από το να εκνευριστούμε. Αν όμως υπάρχει ένα διαφορετικού χρώματος, τα πράγματα απλοποιούνται, διότι ξέρουμε τουλάχιστον από πού αρχίζει το πολυάγκιστρο.

Τα αλιευτικά μας εργαλεία

Εάν επιλέξουμε καλάμια, θα πρέπει να είναι σε μήκος μικρότερα των τρεισήμισι μέτρων και πάνω από δύο εβδομήντα. Τα δαχτυλίδια τους να είναι μεγάλα, ώστε η πετονιά την ώρα της βολής να μπορεί να ξετυλίγεται ελεύθερα. Ο μηχανισμός μας θα πρέπει να χωράει διακόσια μέτρα πετονιά, τρια¬νταπέντε χιλιοστά, μαλακή και καλής ποιότητος, ώστε να αντέχει στα απότομα τραβήγματα και τινάγματα, αλλά και να μην κατσαρώνει.. Στην περίπτωση της καρούλας ίσως θα πρέπει να είμαστε πιο ελαστικοί με τη διάμετρο της πετονιάς μας και να χρησιμοποιήσουμε σαράντα πέντε έως πενήντα χιλιοστά, πάντα όμως πολύ καλής ποιότητας και μαλακή.

«Πώς» και «τι» θα δολώσουμε ?

Χοντρό πολυάγκιστρο

Τα δολώματα που θα χρησιμοποιήσουμε στο χοντρό πολυάγκιστρο είναι ψαροδόλια οπωσδήποτε φρέσκα. Σαρδέλα, γαύρος, κολιαδούρια. Η σαρδέλα αρέσει σε όλα ανεξαιρέτως τα ψάρια. Λαβράκια, μπάφες   κ.λπ. Παίρνοντας  δύο ψάρια, σχίζου¬με το δέρμα τους με το πρώτο αγκίστρι και από τις δύο πλευρές, ώστε να τρέξει αίμα. Καρφώνουμε το πρώτο αγκίστρι λίγο πιο πίσω από τα μάτια, κρατώντας και τα δύο ψάρια μαζί. Το σημείο αυτό είναι και το σκληρότερο του ψαριού πού θα τα συγκρατήσει καλύτερα από κάποιο άλλο σημείο. Πιάνουμε από τα κεφάλια τα ψάρια με το ένα χέρι και με το άλλο το στριφτάρι, ώστε η αρματωσιά να τεντώσει. Τυλίγουμε την πετονιά με τα δεμένα αγκίστρια κυκλικά προς τις ουρές των ψαριών και φτάνοντας σε αυτές κάνουμε μια - δύο θηλιές, τις οποίες σφίγγουμε, προσέχοντας να μην σπάσουμε το κεντρικό κόκαλο των ψαριών, Με αυτό τον τρόπο, είτε χρησιμοποιήσουμε καλάμι, είτε καρούλα, πετώντας το δόλωμα θα φτάσει μακριά. Η ίδια ακριβώς διαδικασία με τη σαρδέλα ισχύει για τα μικρά σαυρίδια και για τα κολιαδούρια, που τα σχίζουμε λίγο στην κοιλιά αντί του σώματος. Το ίδιο ισχύει και με το γαύρο, τον οποίο δολώνουμε όπως είναι χωρίς να επέμβουμε χειρουργικά... Λόγω του μεγέθους του μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε και τρία ψάρια μαζί. Σε περίπτωση που διαθέτουμε περισσότερα του ενός ψαροδόλια.

Ψιλό πολυάγκιστρο

Σε αυτό το πολυάγκιστρο θα χρησιμοποιήσουμε αγκίστρια Νο 6 έως 8, παπαγαλέ κατά προτίμηση ανοξείδωτα. Το στριφτάρι μας θα είναι πιο ψιλό, αλλά πάντα ανθεκτικό. Η αρματωσιά της πετονιάς μας θα έχει το ίδιο μήκος, αλλά η διάμετρος της θα είναι από τριάντα έως σαράντα χιλιοστά. Για δόλωμα θα χρησιμοποιήσουμε ζύμη. Κόβουμε ένα κομμάτι μεγέθους περίπου μέτριου ακτινίδιου και τυλίγουμε την αρματωσιά επάνω του σε σχήμα οκτώ. Μόλις τελειώσουν όλα τα αγκίστρια, πιέζουμε και πλάθουμε τη ζύμη έτσι ώστε τα αγκίστρια να μην φαίνονται καθόλου. Η δολωμένη αρματωσιά μας είναι έτοιμη για βολή. ύμη υπάρχει πολλών ειδών. Μπορούμε να την παρασκευάσουμε χρησιμοποιώντας μέρος ψαροτροφής και φρυγανιάς σε τρίμα, προσθέτοντας θάλασσα και ανακατεύοντας συνέχεια έως ότου το μίγμα αποκτήσει συμπαγή και εύπλαστη δομή. Άλλος τρόπος είναι, αφού καθαρίσουμε τις σαρδέλες από τα κόκαλα, τις λιώνουμε σε δοχείο, στο οποίο χρησιμοποιούμε θάλασσα και τριμμένη φρυγανιά μέχρι να γίνει ζυμάρι. Πολλοί χρησιμοποιούν τυριά όπως κοπανιστή ή φέτα σε τρίμμα, αλεύρι, λίγο σιμιγδάλι, θαλασσινό νερό και λάδι, σε τέτοιες αναλογίες ώστε να δουλεύεται με το χέρι. Αν προτιμήσουμε ψωμί κόβουμε μία φέτα την διπλώνουμε στα δύο και  καρφώνουμε το πρώτο αγκίστρι στο σκληρό μέρος του ψαριού στην συνέχεια περνάμε κυκλικά τα αγκίστρια. Να θυμάστε ότι το ψωμί πριν πεταχτεί θα πρέπει να το βρέξουμε για να φτάσει στην επιθυμητή απόσταση.

Πότε θα τα ρίξουμε
Ο τρόπος ψαρέματος με ψαροδόλι είναι συνήθως νυκτερινός και τελειώνει μέχρις ότου αντέξουμε... στην καλύτερη περίπτωση όμως το ξημέρωμα. Αυτό δεν σημαίνει ότι είναι απαγορευτικό και τις πρωινές ή μεσημεριανές ώρες ειδικά με το ψωμί. Τα ψάρια πολλές φορές λειτουργούν αψυχολόγητα. Με τη ζύμη ψαρεύουμε όποτε έχουμε κέφι και διάθεση, αρκεί να τρώνε και τα ψάρια !

Πηγη stefanoskoletis.gr