Όταν επικρατεί μπουνάτσα, δεν κάνει για ψάρεμα και ειδικά η συρτή θέλει λίγο φρέσκο.
Από αρχές Νοέμβρη μέχρι τέλος Φλεβάρη μπορείς να τις ψαρέψεις στα σημάδια εκείνα που κρατάνε παλαμίδες. Είναι γνωστό πως τα ψάρια κολυμπάνε στις θαλάσσιες περιοχές που έχουν διαλέξει. Δεν ταξιδεύουν παντού, έχουν κι αυτά τις προτιμήσεις τους, όπως όλα τα ζωντανά πάνω στη γη. Είναι αρπακτικά και γρήγορα ψάρια γι αυτό και εμείς ρυθμίζουμε την ταχύτητα του σκάφους ανάλογα. Τρία με τέσσερα μίλια την ώρα, είναι ό,τι πρέπει. Γενικότερα, οι ώρες του ψαρέματος είναι γνωστές, επειδή όμως το θεωρούμε σημαντικό, ξαναλέμε πως το πρωί πριν σκάσει ο ήλιος και το βράδυ όταν ο ήλιος βουτάει είναι οι πλέον κατάλληλες ώρες για το ψάρεμα της παλαμίδας.Είναι πιθανό να πάρεις ψάρια και στις έντεκα το πρωί ή στις δυο το μεσημέρι, όμως αυτό δεν το μετράμε. Ένα είναι σίγουρο, το πρωί ή το βράδυ, σε σωστό τόπο, στην πρέπουσα εποχή και με τα κατάλληλα εργαλεία, θα πάρεις οπωσδήποτε ψάρια. Αυτό είναι νόμος.
Υλικά για συρτές αφρού
NYLON κλωστές (μεσινέζες): No 60, 70, 80, 90-από 200 μέτρα.
Παράμαλλα εκλεκτής ποιότητας: No 35, 40, 50.
Ρόδες πλαστικές μεγάλες ή μεγάλα φελά.
Στριφτάρια πλακέ (τύπου Αγγλίας), διάφορα νούμερα από λίγα.
Μολύβια σύρματος, όλα τα νούμερα.
Κουταλάκια διάφορα No 3, 4, 5.
Ψαράκια ψεύτικα με δύο σαλαγκιές.
Υπάρχουν τέτοια με πλαστική και μεταλλική γλώσσα. Τα ψεύτικα ψαράκια που αρπάζει η παλαμίδα είναι:Το σκουμπρί 9-11 cm, το ασημένιο 11-12 cm, το κίτρινο ή το κόκκινο 12 cm, καθώς επίσης τη ζαργάνα που είναι σπαστό σε πολλά χρώματα. Όταν τα νερά είναι θολά, χρησιμοποιούμε τα κίτρινα ή τα κόκκινα, διότι είναι τα χρώματα που διακρίνονται από μακριά και μέσα στη θολούρα. Το αρμάτωμα της συρτής μας είναι πολύ απλό. Αν μπορείς να ξεθυμάνεις τη «μάνα» δένοντας τη μία άκρη στην βάρκα και να την τραβήξεις για να ισώσει, τότε μπορώ να πω πως έκαμες καλή δουλειά. Τότε θα προσέξεις πόσο όμορφα θα τυλιχτεί στη ρόδα ή στο φελλό. Αμα νετάρεις με τη δουλειά του τυλίγματος, δέσε στο τέλος της μάνας ένα στριφτάρι συρτής. Το μέγεθος να είναι ανάλογο με το ψάρεμα που θα κάνεις. Ούτε πολύ μεγάλο ούτε πολύ μικρό. Από κει και πέρα δέσε ένα κομμάτι παράμαλλο τρεις οργιές. Τώρα πλέον δε μένει τίποτα άλλο, εκτός από την επιλογή του εργαλείου με το οποίο θα ψαρέψουμε (κουταλάκι ή ψεύτικο ψαράκι). Η πετονιά που θ' απλώσεις πρίμα, να είναι γύρω στα ογδόντα μέτρα και το πιο σημαντικό είναι τα μπόσικα. Πρέπει ν' απλώσεις στα πόδια σου τριάντα μέτρα πετονιά, έτοιμη και νεταρισμένη ώστε, όταν αρπάξει το ψάρι, να το δουλέψεις. Τώρα για τα μολύβια: Το πρωί που θα δουλέψεις το βαθύ, το πρώτο μολυβί να το βάλεις μιάμιση οργιά απ' το στριφτάρι προς τη μάνα, το δεύτερο πέντε οργιές απ' το πρώτο, το τρίτο τρεις οργιές απ' το τέταρτο και πάει λέγοντας. Αν τα νερά είναι ακόμη βαθύτερα, μπορείς να χρησιμοποιήσεις κι άλλα δύο. Σύμφωνα με υπολογισμούς με τρεισήμισι μίλια ταχύτητα κάθε μολύβι No 4 βαθαίνει το εργαλείο της συρτής γύρω στη μιάμιση οργιά.Όσο είναι μισοσκόταδο έτσι θα ψαρέψεις. Όταν αρχίζει να φέγγει, πρέπει ν' αφαιρέσεις σταδιακά μολύβια, ώστε το εργαλείο σου ν' ανέβει πιο ψηλά απ' το βυθό. Τα ψάρια του είδους αυτού, όσο ο ήλιος λάμπει, τόσο ανέρχονται προς την επιφάνεια. Το ψεύτικο ψαράκι που σέρνεις πρίμα αποτελεί πραγματικό πειρασμό για τα μεγάλα ψάρια. Είναι έτσι κατασκευασμένο και τόσο όμορφα βαμμένο, ώστε ν' α το ξεγελά.Η γλώσσα, που φέρει εμπρός, το βυθίζει ομαλά και το κάνει να κινείται δεξιά κι αριστερά, ακριβώς όπως το ζωντανό. Προσοχή όμως: η κίνηση αυτή μεταδίδεται μέσω της «μάνας» στο δείκτη του χεριού μας σαν συνεχές τρεμούλιασμα. Εάν αυτό το σήμα παύσει να έρχεται στο χέρι, τότε κάτι συμβαίνει και το πλέον πιθανό είναι πως το ψεύτικο ψαράκι άρπαξε φύκια ή κάτι άλλο, στις σαλαγκιές του. Πρέπει οπωσδήποτε να έλθει επάνω, να καθαριστεί, για να συνεχίσεις το ψάρεμα. Εάν δεν το καθαρίσεις, τα ψάρια δεν το πλησιάζουν. Τα καλά ψαρέματα γίνονται τους μήνες της άνοιξης ή από Οκτώβρη και μετά. Τα γερά ψαρέματα γίνονται νύχτα και χειμώνα Νύχτα λοιπόν, απίκο στο σκάφος, στο μόλο, στο βράχο, στο γιαλό ή όπου αλλού γουστάρεις. Σκοτάδι όμως. Ρίξε μια ματιά στα εργαλεία σου και μην ξεχάσεις τις συρτές. Η μία πρέπει να δουλέψει με ανοξείδωτο κουταλάκι No 4 και η άλλη με ψεύτικο ψαράκι. Αν θέλεις μπορείς να δουλέψεις και τις δύο μαζί, με καλάμια δεξιά και αριστερά απ' το σκάφος. Βέβαια η δουλειά αυτή είναι μπελαλίδικη και δε χρειάζεται να μπερδευτούμε πριν καλά αρχίσουμε. Μάθε επίσης πως τα αναφερόμενα ψάρια κολυμπάνε στα μισόνερα με προτίμηση τα νερά του βυθού. Δεν ανήκουν στα ψάρια του βυθού, αυτό όμως δεν τα εμποδίζει να περνούν με ταχύτητα μεγίστη πάνω απ' το τσίμπαλο και ν' αρπάζουν κάθε μικρό απρόσεκτο ψαράκι. Μιλάμε πάντα για τη συρτή αφρού, η συρτή βυθού είναι άλλη ιστορία και θα μιλήσουμε πιο κάτω γι αυτή. Οι παραπάνω παρατηρήσεις είναι δεδομένες και υπεύθυνες. Ψαρεύω πολλά χρόνια και μέρα με τη μέρα, χρόνο με το χρόνο κατέληξα στα πιο πάνω συμπεράσματα. Το σημαντικότερο είναι να μάθετε πως οι παλαμίδες ψαρεύονται καλύτερα στο βυθό παρά στα λίγα νερά. Αν ρωτήσετε, γιατί; η απάντηση είναι απλή. Τα ψάρια του είδους, όταν κολυμπάνε στα μισόνερα γνωρίζουν πως είναι ευάλωτα. Γνωρίζουν πως κινδυνεύουν κάθε στιγμή από μεγαλύτερα, όπως είναι: ο σκύλος, το μανάλι, ο ξιφίας, το δελφίνι και άλλα. Στα μισόνερα, λοιπόν, φοβισμένα καθώς είναι δεν τους μένει χρόνος για φαΐ. Αντίθετα στα βαθιά νερά, σύρριζα με το βυθό, νιώθουν ήρεμα και ασφαλή, γιατί κάτω απ' την κοιλιά τους απλώνεται ο βυθός.
Από αρχές Νοέμβρη μέχρι τέλος Φλεβάρη μπορείς να τις ψαρέψεις στα σημάδια εκείνα που κρατάνε παλαμίδες. Είναι γνωστό πως τα ψάρια κολυμπάνε στις θαλάσσιες περιοχές που έχουν διαλέξει. Δεν ταξιδεύουν παντού, έχουν κι αυτά τις προτιμήσεις τους, όπως όλα τα ζωντανά πάνω στη γη. Είναι αρπακτικά και γρήγορα ψάρια γι αυτό και εμείς ρυθμίζουμε την ταχύτητα του σκάφους ανάλογα. Τρία με τέσσερα μίλια την ώρα, είναι ό,τι πρέπει. Γενικότερα, οι ώρες του ψαρέματος είναι γνωστές, επειδή όμως το θεωρούμε σημαντικό, ξαναλέμε πως το πρωί πριν σκάσει ο ήλιος και το βράδυ όταν ο ήλιος βουτάει είναι οι πλέον κατάλληλες ώρες για το ψάρεμα της παλαμίδας.Είναι πιθανό να πάρεις ψάρια και στις έντεκα το πρωί ή στις δυο το μεσημέρι, όμως αυτό δεν το μετράμε. Ένα είναι σίγουρο, το πρωί ή το βράδυ, σε σωστό τόπο, στην πρέπουσα εποχή και με τα κατάλληλα εργαλεία, θα πάρεις οπωσδήποτε ψάρια. Αυτό είναι νόμος.
Υλικά για συρτές αφρού
NYLON κλωστές (μεσινέζες): No 60, 70, 80, 90-από 200 μέτρα.
Παράμαλλα εκλεκτής ποιότητας: No 35, 40, 50.
Ρόδες πλαστικές μεγάλες ή μεγάλα φελά.
Στριφτάρια πλακέ (τύπου Αγγλίας), διάφορα νούμερα από λίγα.
Μολύβια σύρματος, όλα τα νούμερα.
Κουταλάκια διάφορα No 3, 4, 5.
Ψαράκια ψεύτικα με δύο σαλαγκιές.
Υπάρχουν τέτοια με πλαστική και μεταλλική γλώσσα. Τα ψεύτικα ψαράκια που αρπάζει η παλαμίδα είναι:Το σκουμπρί 9-11 cm, το ασημένιο 11-12 cm, το κίτρινο ή το κόκκινο 12 cm, καθώς επίσης τη ζαργάνα που είναι σπαστό σε πολλά χρώματα. Όταν τα νερά είναι θολά, χρησιμοποιούμε τα κίτρινα ή τα κόκκινα, διότι είναι τα χρώματα που διακρίνονται από μακριά και μέσα στη θολούρα. Το αρμάτωμα της συρτής μας είναι πολύ απλό. Αν μπορείς να ξεθυμάνεις τη «μάνα» δένοντας τη μία άκρη στην βάρκα και να την τραβήξεις για να ισώσει, τότε μπορώ να πω πως έκαμες καλή δουλειά. Τότε θα προσέξεις πόσο όμορφα θα τυλιχτεί στη ρόδα ή στο φελλό. Αμα νετάρεις με τη δουλειά του τυλίγματος, δέσε στο τέλος της μάνας ένα στριφτάρι συρτής. Το μέγεθος να είναι ανάλογο με το ψάρεμα που θα κάνεις. Ούτε πολύ μεγάλο ούτε πολύ μικρό. Από κει και πέρα δέσε ένα κομμάτι παράμαλλο τρεις οργιές. Τώρα πλέον δε μένει τίποτα άλλο, εκτός από την επιλογή του εργαλείου με το οποίο θα ψαρέψουμε (κουταλάκι ή ψεύτικο ψαράκι). Η πετονιά που θ' απλώσεις πρίμα, να είναι γύρω στα ογδόντα μέτρα και το πιο σημαντικό είναι τα μπόσικα. Πρέπει ν' απλώσεις στα πόδια σου τριάντα μέτρα πετονιά, έτοιμη και νεταρισμένη ώστε, όταν αρπάξει το ψάρι, να το δουλέψεις. Τώρα για τα μολύβια: Το πρωί που θα δουλέψεις το βαθύ, το πρώτο μολυβί να το βάλεις μιάμιση οργιά απ' το στριφτάρι προς τη μάνα, το δεύτερο πέντε οργιές απ' το πρώτο, το τρίτο τρεις οργιές απ' το τέταρτο και πάει λέγοντας. Αν τα νερά είναι ακόμη βαθύτερα, μπορείς να χρησιμοποιήσεις κι άλλα δύο. Σύμφωνα με υπολογισμούς με τρεισήμισι μίλια ταχύτητα κάθε μολύβι No 4 βαθαίνει το εργαλείο της συρτής γύρω στη μιάμιση οργιά.Όσο είναι μισοσκόταδο έτσι θα ψαρέψεις. Όταν αρχίζει να φέγγει, πρέπει ν' αφαιρέσεις σταδιακά μολύβια, ώστε το εργαλείο σου ν' ανέβει πιο ψηλά απ' το βυθό. Τα ψάρια του είδους αυτού, όσο ο ήλιος λάμπει, τόσο ανέρχονται προς την επιφάνεια. Το ψεύτικο ψαράκι που σέρνεις πρίμα αποτελεί πραγματικό πειρασμό για τα μεγάλα ψάρια. Είναι έτσι κατασκευασμένο και τόσο όμορφα βαμμένο, ώστε ν' α το ξεγελά.Η γλώσσα, που φέρει εμπρός, το βυθίζει ομαλά και το κάνει να κινείται δεξιά κι αριστερά, ακριβώς όπως το ζωντανό. Προσοχή όμως: η κίνηση αυτή μεταδίδεται μέσω της «μάνας» στο δείκτη του χεριού μας σαν συνεχές τρεμούλιασμα. Εάν αυτό το σήμα παύσει να έρχεται στο χέρι, τότε κάτι συμβαίνει και το πλέον πιθανό είναι πως το ψεύτικο ψαράκι άρπαξε φύκια ή κάτι άλλο, στις σαλαγκιές του. Πρέπει οπωσδήποτε να έλθει επάνω, να καθαριστεί, για να συνεχίσεις το ψάρεμα. Εάν δεν το καθαρίσεις, τα ψάρια δεν το πλησιάζουν. Τα καλά ψαρέματα γίνονται τους μήνες της άνοιξης ή από Οκτώβρη και μετά. Τα γερά ψαρέματα γίνονται νύχτα και χειμώνα Νύχτα λοιπόν, απίκο στο σκάφος, στο μόλο, στο βράχο, στο γιαλό ή όπου αλλού γουστάρεις. Σκοτάδι όμως. Ρίξε μια ματιά στα εργαλεία σου και μην ξεχάσεις τις συρτές. Η μία πρέπει να δουλέψει με ανοξείδωτο κουταλάκι No 4 και η άλλη με ψεύτικο ψαράκι. Αν θέλεις μπορείς να δουλέψεις και τις δύο μαζί, με καλάμια δεξιά και αριστερά απ' το σκάφος. Βέβαια η δουλειά αυτή είναι μπελαλίδικη και δε χρειάζεται να μπερδευτούμε πριν καλά αρχίσουμε. Μάθε επίσης πως τα αναφερόμενα ψάρια κολυμπάνε στα μισόνερα με προτίμηση τα νερά του βυθού. Δεν ανήκουν στα ψάρια του βυθού, αυτό όμως δεν τα εμποδίζει να περνούν με ταχύτητα μεγίστη πάνω απ' το τσίμπαλο και ν' αρπάζουν κάθε μικρό απρόσεκτο ψαράκι. Μιλάμε πάντα για τη συρτή αφρού, η συρτή βυθού είναι άλλη ιστορία και θα μιλήσουμε πιο κάτω γι αυτή. Οι παραπάνω παρατηρήσεις είναι δεδομένες και υπεύθυνες. Ψαρεύω πολλά χρόνια και μέρα με τη μέρα, χρόνο με το χρόνο κατέληξα στα πιο πάνω συμπεράσματα. Το σημαντικότερο είναι να μάθετε πως οι παλαμίδες ψαρεύονται καλύτερα στο βυθό παρά στα λίγα νερά. Αν ρωτήσετε, γιατί; η απάντηση είναι απλή. Τα ψάρια του είδους, όταν κολυμπάνε στα μισόνερα γνωρίζουν πως είναι ευάλωτα. Γνωρίζουν πως κινδυνεύουν κάθε στιγμή από μεγαλύτερα, όπως είναι: ο σκύλος, το μανάλι, ο ξιφίας, το δελφίνι και άλλα. Στα μισόνερα, λοιπόν, φοβισμένα καθώς είναι δεν τους μένει χρόνος για φαΐ. Αντίθετα στα βαθιά νερά, σύρριζα με το βυθό, νιώθουν ήρεμα και ασφαλή, γιατί κάτω απ' την κοιλιά τους απλώνεται ο βυθός.
Ο μεγαλοπρεπής βυθός με τους αμέτρητους κρυψώνες του.
Πηγη stefanoskoletis.gr
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου