Τα Popper

Τα “Topwater” δολώματα, είναι τα πλέον ξεχωριστά από την τεράστια ποικιλία δολωμάτων που χρησιμοποιούνται στο ψάρεμα γενικά και ειδικότερα στο ψάρεμα του Λαυρακιού. Αυτό που κάνει τα δολώματα αυτά να είναι ξεχωριστά, είναι το γεγονός ότι επιτρέπουν στον ψαρά που τα χρησιμοποιεί, να έχει οπτική επαφή με το δόλωμα και  να νιώθει άμεσα την επίθεση του ψαριού που τις περισσότερες φορές είναι αρκετά έντονη. Στη μεγάλη αυτή κατηγορία των “Topwater”, κατατάσσονται πολλά επί μέρους δολώματα που ανάλογα με την κατασκευή τους ταξινομούνται σε είδη όπως Buzzbaits, Poppers, Topwalkers, Floating Worms, κα. Εμείς θα περιγράψουμε ένα από αυτά. 
Το “POPPER”.
Tα “Popper” έχουν ένα αεροδυναμικό σχήμα που βοηθά σημαντικά στη βολή που γίνεται και που ανάλογα με το βάρος τους, το καλάμι που θα χρησιμοποιήσουμε, το είδος της πετονιάς κ.λ.π. προσφέρει ικανοποιητικό Casting. Το υλικό κατασκευής τους μπορεί να είναι το πλαστικό αλλά και το ξύλο (balsa). Γενικά το σχήμα όλων των “Poppers” είναι παρόμοιο και αυτό που μιμούνται, είναι την κίνηση αλλά και το σχήμα βέβαια ενός μικρού ψαριού που επιπλέει τραυματισμένο και εύκολη κατά συνέπεια τροφή για τα ψάρια κυνηγούς όπως είναι τα Λαυράκια. Ένα σημαντικό στοιχείο στη κατασκευή των “Popper” είναι το μπροστινό μέρος του δολώματος που είναι κοίλο και που αποτελεί την βασική του λειτουργία, όπου κατά το τράβηγμα από τον ψαρά, το συγκεκριμένο δόλωμα «φτύνει» ουσιαστικά μικρές ποσότητες νερού, δημιουργώντας έτσι μία από της αιτίες που προκαλεί την επίθεση από τα ψάρια. Άλλη αιτία, είναι ο θόρυβος που κάνει το ίδιο το δόλωμα, αφού μέσα στα περισσότερα εργοστασιακής κατασκευής “Popper”, υπάρχουν μικρές μπίλιες για αυτόν και μόνο τον λόγο. Άλλες φορές πάλι, σημαντικός παράγοντας είναι το χρώμα και το μέγεθος το οποίο θα επιλέξουμε. Τα δολώματα αυτά έχουν συνήθως δύο τριπλές σαλαγκιές «πραγκαρόλες», μια στη μέση και μια στο πίσω μέρος να έχει σχεδόν κατά κανόνα μικρή δέσμη από φτερά, διαφόρων κάποτε χρωμάτων. Η χρήση ενός τέτοιου δολώματος χρειάζεται μία ιδιαίτερη τεχνική που δεν είναι δύσκολη να την μάθει ο οποιοσδήποτε με λίγη πρακτική. Υπάρχουν διάφοροι τρόποι να χειριστεί κάποιος το “Popper”, ο πλέον όμως βασικός τρόπος είναι α) Αφού ρίξουμε το δόλωμα, αφήνουμε για μερικά δευτερόλεπτα να ηρεμίσουν τα νερά γύρω του. β) με μικρά έντονα κτυπήματα  της μύτης του καλαμιού μας που έχουμε χαμηλωμένο, τραβάμε για 3-4 φορές οπότε και σταματάμε απότομα. γ) περιμένουμε για μερικά δευτερόλεπτα και επαναλαμβάνουμε την ίδια ταχτική, μέχρι το δόλωμα μας να έρθει στην όχθη. δ) Ξεκινούμε εκ νέου την προσπάθεια μας, ρίχνοντας την επόμενη βολή. Υπάρχουν όμως και διάφοροι άλλοι τρόποι που μπορεί κάποιος να χειριστεί  το “Popper” και αυτό καθορίζεται τις περισσότερες φορές από την συμπεριφορά του ίδιου του Λαυρακιού. Οι ώρες, η εποχή, τα χρώματα, αλλά και ο τρόπος που πρέπει κάποιος να χρησιμοποιήσει ένα τέτοιο δόλωμα αποτελούν «ωκεανό» γνώσεων μα κυρίως εμπειριών. Γενικά όμως η χρήση των “poppers” γίνεται όταν έχουμε ήρεμα νερά, έντονη δράση των ψαριών και βέβαια όταν και άλλες παράμετροι βοηθούν σ’ αυτό. (θερμοκρασία νερού, ατμοσφαιρική πίεση, κ.α) Στα “Poppers” όπως και στα “crankbaits” γενικά, χρησιμοποιούμε «Μέτριας αντίδρασης» (Moderate) καλάμια από 1.80m – 2.00m και πετονιά από 0,33mm – 0,35mm monofilament. Η περιστροφική δυνατότητα (gear ratio) της μηχανής παίζει τον δικό της ρόλο, αφού αργές μηχανές βολεύουν καλύτερα για αυτό το είδος δολώματος. 
Ένα πολύ σημαντικό στοιχείο που πρέπει να γνωρίζει όποιος χρησιμοποιεί το “Popper”, είναι ο «χρόνος αντίδρασης», το “κάρφωμα” δηλαδή του ψαριού από την στιγμή που θα αρπάξει το δόλωμα. Ένα κοινό λάθος, είναι η απότομη και σπασμωδική κίνηση από μέρους του ψαρά και που συνήθως το αποτέλεσμα είναι απογοητευτικό, γιατί τις περισσότερες φορές βγάζουμε ουσιαστικά το δόλωμα από το στόμα του ψαριού. Τι πρέπει λοιπόν να κάνουμε. Αφήνουμε το ψάρι να αρπάξει το δόλωμα και να αισθανθούμε στο καλάμι μας το «βάρος» από την ορμή με την οποία θα κινηθεί το ψάρι κρατώντας το δόλωμα. Τότε, με ψύχραιμη κίνηση, καρφώνουμε με την επιτυχία σχεδόν εξασφαλισμένη αφού το δόλωμα θα έχει σίγουρα από μόνο του πιαστεί στο στόμα του ψαριού.

Πηγή alieus