Η τέχνη του πολυάγκιστρου !

Η πρώτη μου οπτική  επαφή με αυτό το ψαρευτικό εργαλείο ήταν το 1994 στο λιμάνι της Ραφήνας, καθώς τα καλοκαίρια μου τα πέρναγα στο εξοχικό που διατηρούσε ο θείος μου εκεί. Θυμάμαι ότι ώρες καθόμουν στο λιμάνι κρατώντας έναν τετράγωνο φελλό τυλιγμένο με πετονιά και στην άκρη το κλασσικό πεταχτάρι και για δόλωμα ψωμοτύρι με την λαχτάρα να πιάσω ένα ψάρι, κι όταν αντίκριζα στο αγκίστρι μου να σπαρταράει το μπαλαδάκι, ο κοκωβιός, το σπαράκι, η χαρά μου ήταν απερίγραπτη. Σε όλο το μήκος του λιμανιού αρκετοί ψαράδες, κάποιοι ψαρεύοντας με καλάμια στα χέρια και άλλοι με καρούλες τυλιγμένες με πετονιά, όπου στην άκρη υπήρχε ένα μάτσο αγκίστρια που τα τύλιγαν σε μεγάλου μεγέθους ψάρια τα πετάγανε μέσα και στην συνέχεια περνούσαν την μάνα με τις καρουλες κάτω από τις ψαροκασέλες και τις άφηναν. Ξαφνικά βλέπω την καρούλα να γυρίζει σαν τρελή και να καρφώνεται στην ψαροκασέλα, έτρεξα κοντά να δω τι γίνεται, μετά από λίγο ένα τεράστιο ψάρι ανέβηκε στο ντόκο έχοντας στο στόμα ένα μάτσο αγκίστρια (ωωω ρε μάνα μου τι ψαρούκλα είναι αυτή ..... το ψάρι το μεγάλο που δόλωσε ο παππούς πήγε και έφαγε....... χμμμμ τρώει το ένα ψάρι το άλλο...... και πως λέγεται αυτό το εργαλείο με τα πολλά αγκίστρια......) αναρωτήθηκα και παράτησα το ψάρεμα για να παρακολουθήσω και να προσπαθήσω να αντλήσω οπτικές πληροφορίες για αυτό το ψάρεμα. Τα αποτελέσματα που είχε αυτό το εργαλείο καθώς έπιανε μεγάλα  ψάρια  στάθηκαν η αφορμή για να ασχοληθώ και γω μελλοντικά με την τέχνη του πολυαγκίστρου, που μέχρι και σήμερα παραμένει αναλλοίωτη στο πέρασμα του χρόνου   προσφέροντας μεγάλες συγκινήσεις, ψάρια τρόπαια και ανεβάζοντας την αδρεναλίνη στα ύψη! Θυμάμαι στο λιμάνι της Ραφήνας από το 1997 που ασχολήθηκα συστηματικά με αυτό το ψαρευτικό εργαλείο,  μέχρι και το 2004 να βγάζουμε απίστευτα ψάρια, για δόλωμα είχαμε (σαρδέλες, γαύρο, γόπες, σαφρίδια, ψωμί), τα ψάρια πολλά και σε μεγάλα μεγέθη (μπάφες, λαυράκια, μουρμούρες, λίτσες), είχα την τύχη να ψαρέψω διπλά σε μάστορες τους είδους και αντλήσω αρκετές πληροφορίες (τρόπος κατασκευής, πως δολώνουμε) κ.α. Σήμερα και έχοντας κλείσει τα 38 εξακολουθώ να ψαρεύω με πολυάγκιστρα και να το συνδυάζω με κάποια άλλη τεχνική καθώς χαρακτηρίζεται ως τεμπελικο ψάρεμα απλά δολώνουμε πετάμε και περιμένουμε κάποιο ψάρι που συνήθως είναι μεγάλο να πιαστεί, ενώ εμείς ταυτόχρονα μπορούμε να ασχοληθούμε με κάποια άλλη τεχνική ,άλλωστε δεν είναι λίγες οι φορές που το πολυάγκιστρο θα σώσει την παρτίδα και να δώσει αξιόλογα θηράματα
Το πολυάγκιστρο και οι παραλλαγές του

Το κλασσικό πολυάγκιστρο αποτελείται από ένα κομμάτι πετονιά όπου πάνω της θα δέσουμε 10 η 12 αγκίστρια, το κομμάτι πετονιά που θα δέσουμε πάνω τα αγκίστρια θα πρέπει να είναι fluocarbon, αγκίστρια αρκετά δυνατά και με πολύ καλό αρπάδι! Για fluorocarbon χρησιμοποιώ τώρα τελευταία το SRK. Γιαπωνέζικη αόρατη πετονιά, μαλακή, δυνατή στον κόμπο με εξαιρετική αντοχή στα γδαρσίματα, σε καρούλι των 100μ. Μπορούμε να ψαρέψουμε είτε στο αφρό βάζοντας ένα κομμάτι ψωμί, είτε στο βυθό βάζοντας (ζύμες, ψαροδόλια, ακόμα και σουπιές, καλαμάρια, θράψαλα). Για το ψάρεμα στον αφρό θα χρησιμοποιήσουμε πολυάγκιστρο όπου η τοποθέτηση των αγκιστριών πάνω στην μάνα θα είναι με παράμαλλα κοντά, ώστε τα αγκίστρια να έχουν όρθια θέση πάνω στην μάνα, και για δόλωμα θα χρησιμοποιήσουμε μια φέτα ψωμί όπου θα καρφώσουμε το πρώτο αγκίστρι και θα τυλίξουμε σφιχτά τα υπόλοιπα, καλύπτοντας όλο το μήκος του ψωμιού, όπου θα καρφώσουμε το τελευταίο, ενώ ολοκληρώνουμε κάνοντας μια θηλιά ασφάλειας (κάνουμε ένα ψευδόκομπο γύρω από το ψωμί) για αποφύγουμε να ξετυλιχτεί το πολυάγκιστρο κατά την ρίψη! Τα ψάρια που απευθυνόμαστε είναι κυρίως κέφαλοι, σάλπες, ενώ δεν λείπουν και οι συλλήψεις σε λαβράκια, λίτσες, κοκκάλια, που κινούνται απειλητικά προς τα μικρόψαρα που περιτριγυρίζουν το ψωμί και έτσι πιάνονται επιπόλαια από το πολυάγκιστρο ! Για την κατασκευή θα χρειαστούμε μάνα μήκους ενός μέτρου όπου το πάχος να μην ξεπερνά το 0.30 ενώ ένα καλό μέγεθος αγκιστριού είναι το  Νούμερο 7. Αφού δέσουμε το πρώτο αγκίστρι, στην συνέχεια ανά δυο εκατοστά δένουμε τα υπόλοιπα, τώρα το πάχος της αρματωσιάς και το μέγεθος του αγκιστριού εξαρτάται από το μέγεθος των ψαριών που θα αντιμετωπίσουμε ενώ σε περίπτωση που θέλουμε να το στείλουμε σε μεγάλη απόσταση η χρήση του buldo κρίνεται απαραίτητη ! Για ψάρεμα στο βυθό τα πράγματα είναι λίγο πολύπλοκα, καθώς υπάρχουν πολλές παραλλαγές του πολυαγκίστρου που εξαρτώνται από το δόλωμα που θα βάλουμε, μέχρι και τα είδη ψαριών που απευθυνόμαστε και θα προσπαθήσουμε να τα βάλουμε σε μια σειρά ! Η κατασκευή είναι η ίδια μόνο που σε αυτή την περίπτωση τα αγκίστρια τα δένουμε απευθείας πάνω στην πετονιά και φυσικά το πάχος της πετονιάς και το νούμερο των αγκιστριών ανεβαίνει κατά πολύ, καθώς και ο αριθμός των αγκιστριών αυξομειώνεται σε σχέση με το ψάρεμα  στον αφρό, καθώς στοχεύουμε σε μεγαλύτερη ποικιλία ψαριών (τσιπούρες-μουρμούρες-ούγενες-μπάφες-λαυράκια) κ.α. Τα δολώματα που θα χρησιμοποιήσουμε είναι ψαροδόλια (σαρδέλα-γαύρος-σαφρίδι-φρίσσα-γόπα), μαλάκια (σουπιές-καλαμάρια-θραψαλάκια, πλοκάμια χταποδιού, λολους) ενώ μπορούμε να βάλουμε και ζύμες που κατασκευάζουμε μόνοι μας και όχι το δηλητήριο που λέγεται ΨΑΡΟΤΡΟΦΗ, την όποια όλοι μας κάποια στιγμή χρησιμοποιήσαμε, καταστρέφει το βυθό όπου πέσει  και είναι εξαιρετικά εθιστική στα ψάρια,  τους αλλάζει τις διατροφικές συνήθειες, εγώ ξέρω τουλάχιστον 4 ψαροτόπια που βγάζαμε πολλά ψάρια στα πολυάγκιστρα και από τότε που άρχισε να πέφτει ψαροτροφή, μέσα σε διάστημα ενός έτους έγιναν πισίνα! Αυτοσχεδιάστε, φτιάξτε ζύμες με δικά σας υλικά, μην πάτε στην εύκολη λύση αυτού του δηλητηρίου ! 

ΤΙPS 

Όταν θα δολώσουμε ψαροδόλια καρφώνουμε το πρώτο αγκίστρι στο κεφάλι του ψαριού, τυλίγουμε τα υπόλοιπα κατά μήκος με στόχο τα περισσότερα να βρίσκονται στην κοιλιά του ψαριού, καρφώνουμε το τελευταίο στην ουρά και κάνουμε πάλι μια τσακιστή ώστε κατά την ρίψη να μην ξετυλιχτεί. Σε αυτή την αρματωσιά βάζουμε 10 αγκίστρια στον αριθμό !

Όταν δολώνουμε σουπιές, μοσχιούς, καλαμάρια επιλέγουμε τα μικρά μεγέθη, ενώ εδώ ο αριθμός των αγκιστριών κυμαίνεται στα 7, σε μέγεθος μεγάλο ενώ μπορούμε αντί πετονιά να χρησιμοποιήσουμε νήμα ή ντίζα για να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε ψάρια με κοφτερά σαγόνια !

Τα μαλάκια τα δολώνουμε έχοντας πάντα υπόψιν τα αγκίστρια να βρίσκονται πάνω από τα εντόσθια της σουπιάς, του καλαμαριού ή του μοσχιού, στον δε μοσχιό καλό είναι να γυρίσουμε ανάποδα το κεφάλι του, ώστε να φαίνονται τα εντόσθια του και μετά να τυλίξουμε το πολυάγκιστρο !

Τέλος επιλέγουμε κυρίως ψαρολίμανα που είναι μόνιμα μαλαγρωμένα από τα καΐκια που ξεψαρίζουν τα δίχτυα, τα ψάρια το γνωρίζουν αυτό και τρέφονται, οπότε αν πετάξουμε και εμείς εκεί τα πολυάγκιστρα μας, έχουμε πιθανότητες μεγάλες να φύγουμε με μια καλή ψάρια και μην ξεχνάτε πάντα να το συνδυάζετε με οποιαδήποτε άλλη τεχνική  δεν είναι λίγες η φορές που έκανε την διαφορά.........

Κείμενο .Σωτήρης Καράμπελα

Πηγή floatfishingreece.blogspot.gr