Ο Βυθός και τα Χαρακτηριστικά του

Τι να εννοούν άραγε οι ψαράδες όταν αναφέρονται στη θάλασσα με διάφορες ονομασίες όπως: τραγάνα, αποχές, αμμόλασπη, ξέρα, και διάφορες άλλες, και πόσο η ποιότητα των βυθών παίζει ουσιαστικό ρόλο για την ανεύρεση ψαριών ? Είναι πολλές οι φορές που οι ψαράδες, τόσο οι ερασιτέχνες όσο και οι επαγγελματίες, ψάχνουν, οργώνουν τη θάλασσα, και τα βυθόμετρα παίρνουν φωτιά αναζητώντας έναν καλό ποιοτικό βυθό. Ο λόγος είναι πολύ απλός. Βασικά δεν ψάχνουν βυθό, αλλά ψάχνουν μεγάλα αρπακτικά· αλλά για να τα βρουν θα πρέπει να ταιριάξει και ο βυθός. Πάμε να δούμε τι είναι ο κάθε βυθός και τι καλό μπορούμε να περιμένουμε από αυτόν.
ΤΡΑΓΑΝΑ ή ΤΣΙΜΠΑΛΟ:
Είναι συνήθως ισοβαθής, σκληρός βυθός, με χορταριασμένες πέτρες με μικρά εξογκώματα. Η βλάστηση είναι αραιή και αποτελείται από θαλασσόχορτα όπως το ραδίκι και το μαρούλι. Μοιάζει σαν ένα θαλάσσιο λιβάδι με ευτροφικό βυθό, με πλούσια τροφή για τους θαλάσσιους οργανισμούς, όπως τα κοράλια, σφουγγάρια, ανεμώνες γαρίδες, σκουλήκια και άλλα. Οπωσδήποτε σε αυτούς τους πλούσιους βυθούς θα αναζητήσουμε και μια μεγάλη ποικιλία ψαριών όπως λιθρίνια, χάνους, μυλοκόπια, λίγες μουρμούρες, τσιπούρες και σαργούς. Θεωρείται δε από τους άριστους ποιοτικά βυθούς και κατάλληλους για τα ψαρέματά μας.
ΠΑΓΚΟΣ:
Λέγεται ο ύφαλος του οποίου το κεφάλι δεν ξενερίζει, δηλαδή δεν είναι ορατός. Σε κάποιες περιπτώσεις οι πάγκοι βρίσκονται πολύ κοντά στην επιφάνεια της θάλασσας και αυτό θεωρείται επικίνδυνο φαινόμενο και χρειάζεται προσοχή πλησιάζοντας, ώστε να αποφεύγονται τυχόν ατυχήματα. Οι επικίνδυνοι πάγκοι αναφέρονται και στους ναυτικούς χάρτες, ώστε να εντοπίζονται από τους χειριστές σκαφών. Οι πάγκοι, ωστόσο, αφήνουν πολλά ψάρια, ιδιαίτερα στις πλαγιές τους, που η ποικιλία είναι μεγάλη. Εκτός από ψάρια οι πάγκοι κρατάνε και άλλους θαλάσσιους οργανισμούς όπως σουπιές, χταπόδια, διάφορα όστρακα, μαλακόστρακα κ.ά. Οι πάγκοι χωρίζονται σε κατηγορίες όπως οι μικροί και οι μεγάλοι πάγκοι που καλύπτουν αρκετή έκταση και οπωσδήποτε τα ψάρια εκεί είναι περισσότερα. Θεωρείται και αυτός ένας πολύ καλός βυθός για τα θηράματά μας. 
ΑΠΟΧΗ:
Ονομάζουμε τις πλαγιές του πάγκου όταν αυτές κατηφορίζουν προς το βυθό. Οι καλύτερες αποχές είναι αυτές που καταλήγουν σε οριζόντιους και ομαλούς βυθούς και όχι αυτές που καταλήγουν σε μεγαλύτερα βάθη. Αξιόλογη μορφολογία, που αφήνει και αυτή πολύ καλά ψάρια, όπως ούγγενες, συκιούς, σπάρους, μελανούρια. 
ΞΕΡΑ:
Θεωρείται ένας ακανόνιστος βραχώδης βυθός. Οι ξέρες χωρίζονται σε άγονες και σε ευτροφικές που κρατάνε ψάρια του βυθού όπως στείρες, σφυρίδες, συναγρίδες, μουγκριά. Γενικότερα, πρόκειται για βυθούς με αραιή βλάστηση. Σε μεγαλύτερα βάθη συναντάμε καβούρια, πίννες και ίσως αστακούς. Είναι ένας πολύ καλός βυθός για τους λάτρεις του παραγαδιού. 
ΦΥΚΙΑΔΑ:
Πρόκειται για βυθούς οι οποίοι καλύπτονται από θαλάσσια πυκνά φύκια, αλλά όσο ο βυθός μεγαλώνει, η βλάστηση αραιώνει, και σε πολύ μεγάλα βάθη αυτά εξαφανίζονται. Σε μικρότερα βάθη τα φύκια αυτά, λόγω του μεγέθους τους, μπλέκουν μεταξύ τους και δημιουργούν ένα θαλάσσιο δάσος με πολύ πυκνή βλάστηση. Ενώ η μορφολογία αυτή αναπτύσσει πολλούς θαλάσσιους οργανισμούς και θεωρείται πλούσια, εντούτοις τα ψάρια αποφεύγουν να την επισκέπτονται, λόγω του ότι το οξυγόνο είναι λιγοστό, αλλά και λόγω του ότι εξαιτίας της πυκνής βλάστησης η αναζήτηση της τροφής είναι δύσκολη. Οι ψαράδες αποφεύγουν να ψαρεύουν στις φυκιάδες, γιατί απλά οι επιτυχίες θα είναι λιγοστές.
ΑΜΜΩΔΗΣ:
Αμμώδης βυθός χαρακτηρίζεται ο βυθός που το μεγαλύτερο μέρος του καλύπτεται από άμμο. Χωρίζεται δε σε μαλακό στρώμα άμμου και σε περισσότερο σκληρό. Συνήθως τα βάθη όπου συναντάμε άμμο είναι μικρά, ενώ όσο το βάθος μεγαλώνει, η μορφολογία αλλάζει. Στους αμμώδεις βυθούς συναντάμε τα αμμόψαρα όπως δράκαινες, γλώσσες, καλκάνια, μουρμούρες. Δεν συνίστανται για ερασιτεχνικό ψάρεμα, εκτός εάν καλάρετε πολύ ψιλά παραγάδια με στόχο καλές μουρμούρες. Για την αναγνώριση των διαφόρων βυθών έχουμε ως σύμμαχο ένα πολύ καλό βυθόμετρο με πολύ καλή ανάλυση, αλλά σίγουρα δεν αρκεί μόνο αυτό. Χρειάζεται και η εμπειρία μας ώστε να μπορούμε να αναλύουμε σωστά. Σίγουρα όμως τα ηλεκτρονικά όργανα έχουν απλοποιηθεί σε μεγάλο βαθμό, ώστε αυτά να γίνονται ολοένα και ευκολότερα. 

Κείμενο: Κώστας Ανδρέου
Πηγή waterboys

Σχόλια