Εκμεταλεύοντας την πρόσκληση του Παναγιώτη για να βρεθώ στην μαγευτική παραλία του Σαράντη και να κάνουμε ένα πλήρες ρεπορτάζ για τους ψαρότοπους της περιοχής, δεν έχασα την ευκαιρία για να προετοιμαστώ για διάφορα είδη ψαρέματος. Το σκεπτικό ήταν οι δύο ημέρες που θα παραμέναμε στους τόπους και τα ψάρια που θα εντοπίζαμε κάποια από αυτά να κοσμούσανε το ψαρευτικό μας τραπέζι .Το βαλιτσάκι της συρτής & του spinning μαζί με το bigattini και τον πλήρες εξοπλισμό του φορτώθηκαν μέσα στο μικρό αλλά εντυπωσιακό συμβατικό. Ξεκινήσαμε στις 5:30 πμ., μια και είχαμε να διανύσουμε 125 χιλιόμετρα, αισθανόμενοι σαν άρχοντες των δρόμων, καθώς η κίνηση εκείνη την ώρα ήταν ανύπαρκτη. Μετά από μία ώρα και κάτι πλησιάζαμε τον Σαράντη, όταν αντικρίσαμε ένα φαντασμαγορικό θέαμα: Ολόκληρος ο κόλπος του. Σαράντη πνιγόταν μέσα στο απέραντο γαλάζιο και απέναντι το μικρό νησάκι Βρωμού. Κορυφές λόφων φάνταζαν σαν εξωπραγματικά, πανέμορφα νησάκια, διάσπαρτα δεξιά και αριστερά του σε μια θολή, ονειρεμένη θάλασσα. Μετά από λίγο, αρχίσαμε να κατηφορίζουμε τα πρώτες στροφές. Κατά τις 07:00 φθάσαμε στην είσοδο του κόλπου ,Δίπλα στο μικρό λιμάνι και στην πανέμορφη παραλία του. Συναντήσαμε τον Παναγιώτη στην παραλία να ρίχνει αθερινόδυχτο με την αιτιολογία ότι ήθελε να σιγουρέψει το μεσημεριανό φαγητό μας και σκέφτηκα ότι δεν θα μας έπεφτε άσχημα μια και την πρώτη μέρα θα την αφιερώναμε στην εξερεύνηση του τόπου. Ένα μισογεμάτος κουβάς ήταν το αποτέλεσμα της ψαριάς του. Αποκτώντας μία πλήρη εικόνα του βυθού και εντοπίζοντας Λούτσους στο Νησάκι Βρώμα μας ήρθε η ιδέα να γράψουμε για αυτό το ψάρι και την τεχνική του spinning.
Λούτσοι με spinning :
Εδώ και μερικά χρόνια η παρουσία του λούτσου ή μεσογειακού μπαρακούντα είναι ένα εξακριβωμένο γεγονός, αφού αυτό το ψάρι εντοπίζεται και πιάνεται αρκετά συχνά. Σε μερικές περιπτώσεις, ευτυχώς μεμονωμένες, έγιναν πραγματικές εκατόμβες ακόμη και από αρχάριους του θαλάσσιου spinning που κατά τύχη συνάντησαν λούτσους. Οι απότομες και δαντελωτές βραχώδεις ακτές με ακρωτήρια και διάσπαρτους υφάλους, το εσωτερικό των λιμανιών, οι κυματοθραύστες, τα περάσματα των λιμανιών, ακόμη και οι παραλίες, είναι τα μέρη που προτιμάει αυτό το ακούραστο αρπακτικό, που κινείται σε πυκνά και πολυάριθμα κοπάδια. Οι λούτσοι, πράγματι, όταν διαλέξουν μία συγκεκριμένη περιοχή στην οποία συχνάζουν κοπάδια ψαριών, όπως τα κεφαλόπουλα, οι γόπες , οι σάλπες και οι μαρίδες, παραμένουν εκεί για αρκετές μέρες, μέχρι να εξαφανιστούν απότομα. Με αυτή την έντονη παρουσία του, ο λούτσος υποσκελίζει και διώχνει από την περιοχή τα άλλα αρπακτικά, που είναι μικρότερα σε μέγεθος και πλήθος. Όπως τα μελανούρια και, κυρίως, στα λαβράκια, που αποτελούν τα κύρια θηράματα του spinning. Είναι σαφές ότι αυτά τα είδη, κάτω από το «βάρος» των μεγάλων κοπαδιών των λούτσων, που συνήθως αποτελούνται από μεγάλα ψάρια, πρέπει να υποχωρήσουν. Ας στραφούμε, λοιπόν, στους λούτσους και ας γνωρίσουμε τα τεχνητά δολώματα, μαζί με τις κυριότερες φάσεις παλέματος μαζί τους.
Εδώ και μερικά χρόνια η παρουσία του λούτσου ή μεσογειακού μπαρακούντα είναι ένα εξακριβωμένο γεγονός, αφού αυτό το ψάρι εντοπίζεται και πιάνεται αρκετά συχνά. Σε μερικές περιπτώσεις, ευτυχώς μεμονωμένες, έγιναν πραγματικές εκατόμβες ακόμη και από αρχάριους του θαλάσσιου spinning που κατά τύχη συνάντησαν λούτσους. Οι απότομες και δαντελωτές βραχώδεις ακτές με ακρωτήρια και διάσπαρτους υφάλους, το εσωτερικό των λιμανιών, οι κυματοθραύστες, τα περάσματα των λιμανιών, ακόμη και οι παραλίες, είναι τα μέρη που προτιμάει αυτό το ακούραστο αρπακτικό, που κινείται σε πυκνά και πολυάριθμα κοπάδια. Οι λούτσοι, πράγματι, όταν διαλέξουν μία συγκεκριμένη περιοχή στην οποία συχνάζουν κοπάδια ψαριών, όπως τα κεφαλόπουλα, οι γόπες , οι σάλπες και οι μαρίδες, παραμένουν εκεί για αρκετές μέρες, μέχρι να εξαφανιστούν απότομα. Με αυτή την έντονη παρουσία του, ο λούτσος υποσκελίζει και διώχνει από την περιοχή τα άλλα αρπακτικά, που είναι μικρότερα σε μέγεθος και πλήθος. Όπως τα μελανούρια και, κυρίως, στα λαβράκια, που αποτελούν τα κύρια θηράματα του spinning. Είναι σαφές ότι αυτά τα είδη, κάτω από το «βάρος» των μεγάλων κοπαδιών των λούτσων, που συνήθως αποτελούνται από μεγάλα ψάρια, πρέπει να υποχωρήσουν. Ας στραφούμε, λοιπόν, στους λούτσους και ας γνωρίσουμε τα τεχνητά δολώματα, μαζί με τις κυριότερες φάσεις παλέματος μαζί τους.
Τεχνητά Δολώματα :
Όσον αφορά τα δολώματα, δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι τα μεγάλα minnow με πλαστική ή μεταλλική γλώσσα, επιφάνειας ή βυθιζόμενα, με φανταστικά χρώματα που μιμούνται τέλεια κάποια ψάρια, κυριαρχούν σε όλες τις περιπτώσεις. Σε μέγεθος από 9-12 εκ. είναι τέλεια. Δεν υπάρχει λούτσος που να μπορεί να αντισταθεί σε ένα minnow που τινάζεται στους αφρούς των κυμάτων ή ανάμεσα στα βράχια ενός κυματοθραύστη. Η νευρική πλεύση αυτών των τεχνητών καταφέρνει να προκαλέσει τα αρπακτικά ένστικτα αυτών των ψαριών, κάνοντας τα να συναγωνίζονται ποιο θα επιτεθεί πρώτο. Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγω το spinning για λούτσους δίνει εξαιρετικά αποτελέσματα τόσο σε μέγεθος όσο και σε αριθμό ψαριών. Αν έχουμε την τύχη να βρεθούμε σε μια τέτοια κατάσταση, μετά από το πρώτο ψάρι που θα πιάσουμε πρέπει να ξαναρίξουμε αμέσως το τεχνητό μας και να είμαστε σχεδόν σίγουροι ότι οι επιθέσεις θα επαναληφθούν. Είναι ένα γεγονός που μερικές φορές συνεχίζεται για πάρα πολύ χρόνο και πρέπει να το αντιμετωπίζουμε με υπευθυνότητα και κοινή λογική, Όταν βρεθούμε σε μία τόσο ευνοϊκή κατάσταση, θα αντιληφθούμε ότι μετά από δύο ή τρία ψάρια, τα τεχνητά μας, παρουσιάζουν στο σώμα τους βαθιές τρύπες που μετά από λίγο τα κάνουν άχρηστα. Καλύτερα, λοιπόν, να διαλέξουμε μερικά ανθεκτικά τεχνητά, γιατί αλλιώς μπορεί μετά από μερικά πετάγματα να βρεθούμε χωρίς τα τεχνητά μας. Μεγάλη προσοχή πρέπει να δείχνουμε και στις αιχμές των σαλαγγιών. Το στόμα του λούτσου αποτελείται από σκληρές κοκάλινες πλάκες στις οποίες ένα ταλαιπωρημένο αγκίστρι μπορεί να μην καρφωθεί καθόλου. Όσον αφορά τα χρώματα δεν χρειάζεται και πολύ ψάξιμο .Οι κλασικοί χρωματισμοί, που μιμούνται τη σαρδέλα το κεφαλόπουλο, ή το σκουμπρί,τον Γαύρο με μπλε, μαύρη ή γκρίζα πλάτη, ασημένια πλευρά και άσπρη κοιλιά, είναι εξαιρετικά αποτελεσματικοί. Φυσικά, και σ’ αυτήν την περίπτωση δίνει πολύ καλά αποτελέσματα το δόλωμα με κόκκινο κεφάλι, αλλά και μερικά έντονα χρώματα, όπως το κίτρινο και το πορτοκαλί .Ιδιαίτερη μνεία πρέπει να κάνουμε και στα poppers . Πρόκειται για δολώματα επιφανείας, που για την ώρα δεν χρησιμοποιούνται πάρα πολύ σε ανοιχτά νερά. Πιστεύεται, λανθασμένα, ότι αυτά τα τεχνητά είναι αποτελεσματικά μόνο με τις μεγάλες λίτσες και για αυτό χρησιμοποιούνται σχεδόν αποκλειστικά στα λιμάνια. Αυτό είναι μεγάλο λάθος, κυρίως μ’ ένα αρπακτικό του αφρού, όπως ο λούτσος, που προσελκύεται από οτιδήποτε πλέει στην επιφάνεια της θάλασσας.
Το πέταγμα και το μάζεμα :
Αν και συχνάζει στα ίδια μέρη με τα λαβράκια και άλλα ψάρια, δεν ακολουθεί πιστά τον κανόνα που μας επιβάλλει να ρίχνουμε τα τεχνητά μας μόνο σε θολά νερά. Αντίθετα από άλλα αρπακτικά, ο λούτσος μπορεί θαυμάσια να πιαστεί ακόμη και με τέλεια κάλμα. Αρκεί βέβαια να ψαρεύουμε οπωσδήποτε από το ηλιοβασίλεμα μέχρι αργά τη νύχτα και, το σπουδαιότερο, να είμαστε σίγουροι ότι τα θηράματα μας συχνάζουν στη συγκεκριμένη περιοχή. Παρακολουθήστε τα λεγόμενα άλλων ψαράδων, που ήδη έπιασαν κάποιο λούτσο, προσπαθώντας περισσότερο να ανακαλύψουμε τον τόπο και όχι τόσο το χρόνο που θα ψαρέψουμε. Η πραγματική δυσκολία είναι να γνωρίζουμε με απόλυτη βεβαιότητα πού εγκαταστάθηκαν τα κοπάδια και όχι πως θα τα πιάσουμε. Το πέταγμα και το μάζεμα των τεχνητών μας ακολουθούν τα κλασικά σχήματα του spinning στη θάλασσα :Με τα minnow ίσως χρειαστεί λίγο μεγαλύτερη ταχύτητα από ότι συνήθως, ανάλογα βέβαια και με τις διαστάσεις του δολώματος. Το σημαντικό είναι να μπορέσει το τεχνητό μας να παράγει εκείνες τις «γλυκές» δονήσεις που είναι ακαταμάχητες για όλα τα αρπακτικά. Καλύτερα μία κοφτή και γρήγορη πλεύση παρά μία ήρεμη και κυματιστή. Στις πιο πολλές των περιπτώσεων το minnow λειτουργεί από μόνο του. Αν οι λούτσοι βρίσκονται στην περιοχή σίγουρα θα ενδιαφερθούν για το τεχνητό μας ή γιατί θα το νομίσουν για εύκολο θήραμα ή γιατί θα το θεωρήσουν σαν εισβολέα στην περιοχή τους, τον οποίο πρέπει να διώξουν και να κυνηγήσουν. Η συμπεριφορά του δεν αλλάζει απέναντι στα poppers. Σ’ αυτή την περίπτωση όμως η επίθεση εκδηλώνεται στην επιφάνεια μετά από μακρά παρακολούθηση ή αιφνιδιαστικά. Με τα poppers, πράγματι, η άγρια επίθεση στην επιφάνεια φαίνεται να επιβεβαιώνει τη θεωρία ότι αυτά τα τεχνητά προκαλούν αντίδραση του αρπακτικού, Με τη θορυβώδη πλεύση του στην επιφάνεια, το popper γίνεται άμεσα αντιληπτό και το ψάρι το ακολουθεί σε ελάχιστη απόσταση. Έτσι, ο λούτσος μπορεί να το «μελετήσει» από κοντά, καθυστερώντας την επίθεση. Σ’ αυτές τις περιπτώσεις, αντί να συνεχίσουμε το μάζεμα, πρέπει να έχουμε την απαραίτητη ψυχραιμία ώστε να σταματήσουμε την κίνηση του δολώματος για μερικά δευτερόλεπτα και κατόπιν να ξεκινήσουμε πάλι απότομα τεχνική που την χρησιμοποιούμε και στην ελαφριά συρτή. Το αποτέλεσμα δεν είναι πάντα δεδομένο, αλλά αυτή η απότομη εκκίνηση μπορεί να προκαλέσει τα βασικά ένστικτα του αρπακτικού και να το πείσει να επιτεθεί σ’ αυτό το «πράγμα» που κολυμπάει με θρασύτητα μπροστά στα μάτια του.
Αν και συχνάζει στα ίδια μέρη με τα λαβράκια και άλλα ψάρια, δεν ακολουθεί πιστά τον κανόνα που μας επιβάλλει να ρίχνουμε τα τεχνητά μας μόνο σε θολά νερά. Αντίθετα από άλλα αρπακτικά, ο λούτσος μπορεί θαυμάσια να πιαστεί ακόμη και με τέλεια κάλμα. Αρκεί βέβαια να ψαρεύουμε οπωσδήποτε από το ηλιοβασίλεμα μέχρι αργά τη νύχτα και, το σπουδαιότερο, να είμαστε σίγουροι ότι τα θηράματα μας συχνάζουν στη συγκεκριμένη περιοχή. Παρακολουθήστε τα λεγόμενα άλλων ψαράδων, που ήδη έπιασαν κάποιο λούτσο, προσπαθώντας περισσότερο να ανακαλύψουμε τον τόπο και όχι τόσο το χρόνο που θα ψαρέψουμε. Η πραγματική δυσκολία είναι να γνωρίζουμε με απόλυτη βεβαιότητα πού εγκαταστάθηκαν τα κοπάδια και όχι πως θα τα πιάσουμε. Το πέταγμα και το μάζεμα των τεχνητών μας ακολουθούν τα κλασικά σχήματα του spinning στη θάλασσα :Με τα minnow ίσως χρειαστεί λίγο μεγαλύτερη ταχύτητα από ότι συνήθως, ανάλογα βέβαια και με τις διαστάσεις του δολώματος. Το σημαντικό είναι να μπορέσει το τεχνητό μας να παράγει εκείνες τις «γλυκές» δονήσεις που είναι ακαταμάχητες για όλα τα αρπακτικά. Καλύτερα μία κοφτή και γρήγορη πλεύση παρά μία ήρεμη και κυματιστή. Στις πιο πολλές των περιπτώσεων το minnow λειτουργεί από μόνο του. Αν οι λούτσοι βρίσκονται στην περιοχή σίγουρα θα ενδιαφερθούν για το τεχνητό μας ή γιατί θα το νομίσουν για εύκολο θήραμα ή γιατί θα το θεωρήσουν σαν εισβολέα στην περιοχή τους, τον οποίο πρέπει να διώξουν και να κυνηγήσουν. Η συμπεριφορά του δεν αλλάζει απέναντι στα poppers. Σ’ αυτή την περίπτωση όμως η επίθεση εκδηλώνεται στην επιφάνεια μετά από μακρά παρακολούθηση ή αιφνιδιαστικά. Με τα poppers, πράγματι, η άγρια επίθεση στην επιφάνεια φαίνεται να επιβεβαιώνει τη θεωρία ότι αυτά τα τεχνητά προκαλούν αντίδραση του αρπακτικού, Με τη θορυβώδη πλεύση του στην επιφάνεια, το popper γίνεται άμεσα αντιληπτό και το ψάρι το ακολουθεί σε ελάχιστη απόσταση. Έτσι, ο λούτσος μπορεί να το «μελετήσει» από κοντά, καθυστερώντας την επίθεση. Σ’ αυτές τις περιπτώσεις, αντί να συνεχίσουμε το μάζεμα, πρέπει να έχουμε την απαραίτητη ψυχραιμία ώστε να σταματήσουμε την κίνηση του δολώματος για μερικά δευτερόλεπτα και κατόπιν να ξεκινήσουμε πάλι απότομα τεχνική που την χρησιμοποιούμε και στην ελαφριά συρτή. Το αποτέλεσμα δεν είναι πάντα δεδομένο, αλλά αυτή η απότομη εκκίνηση μπορεί να προκαλέσει τα βασικά ένστικτα του αρπακτικού και να το πείσει να επιτεθεί σ’ αυτό το «πράγμα» που κολυμπάει με θρασύτητα μπροστά στα μάτια του.
Η στιγμή που περιμένουμε!
Αν είχατε ποτέ την τύχη να έχετε έναν μεγαλούτσικο λούτσο στο καλάμι σας, θα καταλάβετε αμέσως όταν λέμε ότι αυτό το αρπακτικό είναι από τα πιο αθλητικά ψάρια του spinning. Ακόμη και τα μέτρια ψάρια, με βάρος γύρω στο ένα κιλό, μπορούν να σας προσφέρουν μια πλούσια μάχη που αποτελείται από φευγιά στο πλάι, πηδήματα και απότομα στριφογυρίσματα, που συνεχίζονται επ’ άπειρον μέχρι κάτω από τα πόδια μας. Δεν θα ξεχάσω την στιγμή που βρέθηκα με των πρώτο μου λούτσο, αιφνιδιάστικα από τη δύναμη και τη μαχητικότητα αυτού του ψαριού. Η μυϊκή του μάζα, που είναι συνηθισμένη σε αδιάκοπο κολύμπι, του δίνει τη δυνατότητα να επιδίδεται σε απότομα φευγιά, που είναι ανώφελο να προσπαθήσουμε να σταματήσουμε τη στιγμή του καρφώματος. Με ψάρια 5 – 6 κιλών μπορούμε να δούμε να φεύγουν δεκάδες μέτρα πετονιάς 0.35, χωρίς να μπορούμε να κάνουμε τίποτε, εκτός από το να έχουμε τα φρένα μας ρυθμισμένα όσο χρειάζεται. Τη στιγμή του τσιμπήματος, που είναι πάντα βίαιο και απότομο, σηκώνουμε το καλάμι μας όσο μπορούμε πιο ψηλά και περιμένουμε το πρώτο φευγιό του θηράματος μας. Το σήκωμα του καλαμιού θα εμποδίσει κάπως το ψάρι να κατέβει προς το βυθό και να κόψει την πετονιά σε κάποιο βράχο, ενώ ταυτόχρονα το υποχρεώνει να μένει στραμμένο προς το μέρος μας. Και πάλι όμως, σε πολλές περιπτώσεις, όταν τα βράχια είναι κοντά ή τα νερά ρηχά, καταφέρνει να μας κόψει την πετονιά. Όταν το ψάρι έρθει στον αφρό, πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί στα πηδήματα στην επιφάνεια. επειδή η πετονιά μας μένει χαλαρή, υπάρχει περίπτωση να κατορθώσει να ξαγκιστρώσει το τεχνητό από το στόμα του, τινάζοντας το κεφάλι του αριστερά – δεξιά. Για να αποφύγουμε τα προβλήματα πρέπει να αντιδράσουμε στα πηδήματα χαμηλώνοντας απότομα προς το πλάι το καλάμι έτσι ώστε να καταστρέψουμε την ισορροπία του θηράματος μας και να τεντώσουμε άμεσα την πετονιά μας. Αμέσως μετά, ξανασηκώνουμε το καλάμι στην αρχική του θέση και συνεχίζουμε το πάλεμα. Είναι σημαντικό να μη χαλαρώσουμε για κανένα λόγω την πετονιά, ούτε για ελάχιστο χρόνο, και αυτό το καταφέρνουμε μαζεύοντας την αργά αλλά σταθερά.
Επιθέσεις :
Όταν χρησιμοποιούμε τεχνητά ψαράκια παρατηρούμε ότι η περισσότερες επιτυχίες συμβαίνουν στην μεσαία σαλαγγιά , πράγμα πού σημαίνει ότι οι λούτσοι επιτίθενται με γρήγορη πλάγια κίνηση του κεφαλιού αφού το πλευρίσουν . Ενώ στα popper συλλαμβάνεται στο πίσω μέρος με τα αγκίστρια να είναι αρκετά βαθιά στο λαιμό του ψαριού .Αυτό πιθανότατα συμβαίνει γιατί σε αυτά τα τεχνητά επιτίθενται με μεγαλύτερη αποφασιστικότητα.
Όταν χρησιμοποιούμε τεχνητά ψαράκια παρατηρούμε ότι η περισσότερες επιτυχίες συμβαίνουν στην μεσαία σαλαγγιά , πράγμα πού σημαίνει ότι οι λούτσοι επιτίθενται με γρήγορη πλάγια κίνηση του κεφαλιού αφού το πλευρίσουν . Ενώ στα popper συλλαμβάνεται στο πίσω μέρος με τα αγκίστρια να είναι αρκετά βαθιά στο λαιμό του ψαριού .Αυτό πιθανότατα συμβαίνει γιατί σε αυτά τα τεχνητά επιτίθενται με μεγαλύτερη αποφασιστικότητα.
Οι Πετονιές :
Στη μάχη με έναν λούτσο η πετονιά καταπονείται πέρα από κάθε όριο.
Τα απότομα φευγιά και πηδήματα του λούτσου βάζουν σε δοκιμασία όλα τα νάιλον .Τα νήματα τελευταίας γενιάς όμως όπως είναι το νήμα της power pro λειτουργεί άψογα με συνδυασμό ένα δυνατό παράμαλλο σαν το fluoro carbon χωρίς στριφτάρι μας δίνει καταπληκτικές αντοχές στην πάλι με το ψάρι .
Στη μάχη με έναν λούτσο η πετονιά καταπονείται πέρα από κάθε όριο.
Τα απότομα φευγιά και πηδήματα του λούτσου βάζουν σε δοκιμασία όλα τα νάιλον .Τα νήματα τελευταίας γενιάς όμως όπως είναι το νήμα της power pro λειτουργεί άψογα με συνδυασμό ένα δυνατό παράμαλλο σαν το fluoro carbon χωρίς στριφτάρι μας δίνει καταπληκτικές αντοχές στην πάλι με το ψάρι .
Τα τεχνητά που χρησιμοποιήσαμε :
Μία ενδιαφέρουσα πρόταση αποτελούν τα popper ,δολώματα επιφανείας ,που με την κίνησή τους προκαλούν πίδακες νερού, απόνερα και φυσαλίδες που με την σειρά τους προκαλούν την περιέργεια του αρπακτικού. Ανάμεσα στα είδη της αγοράς ξεχωρίζουμε δύο μοντέλα της mega bait το ένα είναι το Mega Popper με μήκος 10,16 και βάρος 10,63 γραμμάρια και το άλλο το Bubble Pop με μήκος 8,89 και βάρος 7,08 γραμμάρια. Όσο αφορά τα minnow τα μοντέλα που παρουσιάζουν εξίσου μεγάλη αποτελεσματικότητα είναι η απομίμηση του γαύρου στο μοντέλο Twichn XL που χρησιμοποιείται & για Ελαφριά Συρτή με Μήκος 10,16 εκ. Βάρος 10,63 γρ..
Πηγή 4fishing
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου