Είναι από τους πιο αγαπητούς τρόπους ψαρέματος με σκάφος που μας δίνει μεγάλες συγκινήσεις από την πρώτη φορά κιόλας που θα ασχοληθούμε με αυτόν καθώς η όλη διαδικασία του τρόπου ψαρέματος απαιτεί την άμεση συμμετοχή του ψαρά, καλό χειρισμό του δολώματος αλλά και προσεκτική πλοήγηση του σκάφους. Μπορούμε να ψαρεύουμε ελεύθερα σε διάφορα βάθη στις αποχές από ξέρες, σε βυθούς με μονόπετρα ή πλάκες και σε απότομες εναλλαγές τις διαμόρφωσης του βυθού ή σε μια σχετικά βαθιά τραγάνα από τα 70 έως 120 μέτρα βάθος.και όπου βρίσκονται συνήθως τα μεγάλα ψάρια επιτρέποντάς μας να σύρουμε το δόλωμα κοντά στα επίμαχα αυτά σημεία. Είναι αρκετά οικονομικός τρόπος με απλά μεν υλικά αλλά απαιτεί σωστή τεχνική και καλό στήσιμο της αρματωσιάς μας για να έχουμε καλά αποτελέσματα. Η μέθοδος αυτή στοχεύει βασικά σε αρπακτικά ψάρια όπως συναγρίδες, φαγκριά, τσαούσια, μαγιάτικα καθώς και σε σφυρίδες, ροφούς, στήρες, πίγκες χωρίς να αποκλείονται και άλλα είδη.
Εξοπλισμός
Xωρίς βυθόμετρο το ψάρεμα με μολύβι φύλακα είναι σχεδόν αδύνατο. Το καλάμι μας πρέπει να είναι ένα καλής ποιότητας καλάμι συρτής 10-50 lb τύπου conventional, με δαχτυλίδια για νήμα , μήκος από 1,8m έως 2,4m που να είναι συγχρόνως δυνατό και ευαίσθητο (όχι σκληρό). Ο μηχανισμός του πρέπει να είναι επίσης αξιόπιστος (κατά προτίμηση οριζόντιου τυμπάνου) με ταχύτητα από 3:1 έως 5:1 και 6:1 κατά προτίμηση μικρού όγκου, εφοδιασμένος με 400 μέτρα μισίνα 80άρα ή νήμα 50 lb. Επειδή ποτέ δεν ξέρουμε πόσο μεγάλο ψάρι θα χτυπήσει στο δόλωμά μας, ένας καλός μηχανισμός θα σταθεί ικανός να αντιμετωπίσει και την πιο δύσκολη περίπτωση. Σε περίπτωση που χρησιμοποιούμε νήμα στη μάνα θα πρέπει να είναι καλής ποιότητας, 40 - 50 lb, διαμέτρου 0,26 – 0,40 και χρώματος καλύτερα κόκκινο που χάνεται στο βυθό (γίνεται λίγο αόρατο). Για την αρματωσιά θα χρειαστούμε μισίνα διαμέτρου 0,60 mm, οπωσδήποτε αόρατη αν ψαρεύουμε μέχρι 60 μέτρα γιατί κάτω από αυτά ίσως να είναι περιττή. Βέβαια η αόρατη έχει και μεγαλύτερη αντοχή από την απλή. Τα αγκίστρια, να είναι 4.0 έως 8.0 με θηλιά στο κοτσάνι. Αν είναι να δολώσουμε ψάρια πχ μελανούρια ή σε μια μικρή ζαργάνα θα βάλουμε 4αρια για να μην κουράζουν το δόλωμα, ενώ για μεγαλύτερα δολώματα 6αρια. Μολύβια φύλακα (να υπάρχουν 5-6 μολύβια για τα σκαλώματα και όχι μόνο) 250 - 400 γρ ώστε να δουλεύονται σε διάφορα βάρη ανάλογα με το βάθος, τα ρέματα και την ταχύτητα που πάμε. Στο ζωντανό για παράδειγμα χρησιμοποιούμε 250 - 300γρ στα 15 – 60 μέτρα και 400γρ σε πάνω από 60 μέτρα βάθος. Μπορούμε να παραλείψουμε αν θέλουμε τη στριφταροπαραμάνα, στο φύλακα όταν σέρνουμε ζωντανό δόλωμα γιατί δεν μπορούν να δουλέψουν όταν έχουμε τόσο μεγάλο παράμαλο. Στο νωπό βάζουμε ένα στριφτάρι ένα μέτρο μπροστά από το δόλωμα λεπτό και με μεγάλη αντοχή πχ της Nippon που είναι πολύ καλά και πολύ μικρά σε μέγεθος. Στριφταροπαραμάνα γρήγορης απελευθέρωσης. Μισίνα 40αρα για το παράμαλο με το μολύβι φύλακα.
Δολώματα
Το καλύτερο δόλωμα για το ψάρεμα με μολύβι φύλακα είναι η ζωντανή σουπιά το ζωντανό καλαμάρι ή σε ψάρια ο λούτσος, η ζαργάνα και το μελανούρι και φυσικά αρκετή επιτυχία έχουν και τα νωπά καλαμάρια και σουπιές αρκεί να είναι φρέσκα και να μην μυρίζουν. Φυσικά μπορούμε να τα ψαρέψουμε από μόνοι μας ή να μας τα παραχωρήσει κάποιος επαγγελματίας. Aν και το ζωντανό δόλωμα στο συγκεκριμένο είδος ψαρέματος θεωρείται το καλύτερο, πολύ καλά αποτελέσματα έχουμε και με τεχνητό δόλωμα όταν η προμήθεια ζωντανού είναι αδύνατη. Έτσι μπορούμε να προμηθευτούμε τεχνητά σιλικονούχα μαλάκια ή ψαράκια συρτής με ουδέτερη πλεύση.
Αρματωσιά
Για την ένωση μάνας - παράμαλου έχουμε 2 επιλογές. Μπορούμε να ενώσουμε την μάνα με το παράμαλο με κόμπο (νήμα-μισίνα) ή να χρησιμοποιήσουμε στριφτοπαραμάνα ασφαλείας (βαρέως τύπου). Στην πρώτη περίπτωση όταν φτιάξουμε τον κόμπο στό νήμα που περισσεύει (φροντίζουμε περίπου 1-1,5μ) κάνουμε στην άκρη του μια θηλιά από όπου θα κρεμάσουμε το στριφτάρι ταχείας απελευθέρωσης που δένουμε το μολύβι φύλακα. Στην δεύτερη περίπτωση που είναι και πιο απλή ενώνουμε την μάνα με μια στριφτοπαραμάνα ασφαλείας, κατόπιν στην άλλη πλευρά ενώνουμε το παράμαλό μας (μισίνα 60άρα ή 70άρα αόρατη) μήκους από 10 με 20 μέτρα όπου στην άκρη του διπλαρώνουμε και περνάμε τα δύο αγκίστρια (ένα σταθερό και ένα συρόμενο) και το δόλωμά μας ή θα δέσουμε το τεχνητό μας δόλωμα. Στην στριφτοπαραμάνα ασφαλείας ενώνουμε με το στριφτάρι ταχείας απελευθέρωσης το παράμαλο (μισίνα 40άρα) μήκους περίπου 1-1,5μ και στην άκρη του δένουμε με στριφτοπαραμάνα το μολύβι φύλακα. Η απόσταση του παράμαλου που θα αφήσουμε για το μολύβι φύλακα καθορίζει και το ύψος που θα δώσουμε στο δόλωμα μας από τον πυθμένα.
Τεχνική
Με οδηγό μας πάντα το βυθόμετρο και αφού έχουμε φτάσει στον τόπο ψαρέματος όπου ο βυθός πρέπει να έχει απότομες διακυμάνσεις ή με πολλά και ογκώδη βράχια ή σε μια σχετικά βαθιά τραγάνα αρχίζουμε να κατεβάζουμε την αρματωσιά μας μέχρι να φτάσει στο βυθό το μολύβι φύλακας. Μόλις φτάσει στο βυθό τραβάμε 2 με 3 μανιβελιές να σηκωθεί λίγο για να μην έχουμε σκαλώματα είτε στο μολύβι είτε στα αγκίστρια και ξεκινούμε να κινούμαστε σε ταχύτητα από 0 μέχρι 1.2-1.5 κόμβους. Αν ψαρεύουμε σε βάθος 30 μέτρων θα καλάρουμε περίπου 30-40 μέτρα πίσω από το σκάφος το δόλωμα. Με το καλάμι πάντα στο χέρι μας καλάρουμε πάντα με οδηγό το βυθόμετρο και έχοντας υπόψιν να τραβάμε 2 με 3 μανιβελιές μόλις φτάνει στο βυθό για να μην σκαλώσουμε. Τα φρένα να είναι αρκετά χαλαρά έτσι ώστε με την παραμικρή αντίσταση να ελευθερώνεται μισίνα και να δίνει τον απαραίτητο αέρα στο ψάρι να καρφώσει καλά το δόλωμα. Μερικοί ψαράδες εκμεταλλεύονται το θαλάσσιο ρεύμα (drifting) και παρασύρονται από το ρεύμα παρά να χρησιμοποιούν την μηχανή. Θα πρέπει να έχουμε στο νου μας το πως περνάμε πάνω από τα επίμαχα σημεία έτσι ώστε να περνάει το δόλωμα από αυτά και όχι μόνο το σκάφος. Αν σκαλώσει το μολύβι κάνουμε όπισθεν και ερχόμαστε κατακόρυφα για να ξεσκαλώσει. Αν είναι δύσκολο σκάλωμα τότε τραβάμε δυνατά να κοπεί το παράμαλο του μολυβιού που είναι μικρότερη μισίνα αλλάζουμε βαρίδι και συνεχίζουμε.
Το τσίμπημα
Mόλις το ψάρι αρπάξει το δόλωμα χαμηλώνουμε στιγμιαία το καλάμι, κλείνουμε ελαφρώς τα φρένα και χτυπάμε το καλάμι προς τα πίσω για να πετύχουμε ένα καλό αγκίστρωμα του ψαριού. Από κεί και πέρα είναι θέμα υπομονής και σωστού χειρισμού, αφήνοντας τον μηχανισμό και τα φρένα να λειτουργήσουν όταν το ψάρι τραβάει, ενώ μαζεύουμε όταν το ψάρι στέκεται. Όταν φτάσει στην ένωση του στριφταριού πάνω στο σκάφος προσεκτικά αφαιρούμε το παράμαλο με το βαρίδι φύλακα από την παραμάνα ταχείας απελευθέρωσης και συνεχίζουμε το μάζεμα μέχρι να ανεβάσουμε το ψάρι στο σκάφος. Αν το στριφτάρι δεν χωράει να περάσει τα δαχτυλίδια του καλαμιού μας τότε συνεχίζουμε μαζεύοντας με το χέρι (φορώντας ειδικό γάντι ή με ένα ρούχο αν το ψάρι είναι μεγάλο). Επίσης θα πρέπει ταυτόχρονα με το πιάσιμο του ψαριού να κατευθύνουμε το σκάφος στα βαθιά για να μην έχουμε σκάλωμα από πιθανό τρύπωμα του ψαριού ή οτιδήποτε άλλο. Ακόμη μπορούμε να αυξήσουμε ελαφρώς την ταχύτητα της βάρκας στους 2-2.5 κόμβους για να παρασύρουμε το ψάρι στην ιδέα ότι το δόλωμα προσπαθεί να ξεφύγει και να το χτυπήσει πιο βίαια με αποτέλεσμα να πιαστεί στα αγκίστρια μας.
TIP:
Το ζωντανό για να είναι αποτελεσματικό πρέπει να εμφανίζεται στο ψάρι σαν να είναι στο φυσικό του περιβάλλον. Άρα προσέχουμε να μην το τραυματίσουμε με τα αγκίστρια και το συντηρούμε στο σωστό περιβάλλον αλλάζοντας συνέχεια το θαλασσινό νερό στο δοχείο του. Επειδή τα ψάρια στηρίζονται κύρια στην οσμή και λιγότερο στην όραση για να βρουν την τροφή τους, τα χέρια μας θα πρέπει να είναι πεντακάθαρα και απαλλαγμένα από μυρωδιές βενζίνης, λαδιών κλπ. οι οποίες λειτουργούν ανασταλτικά. Έτσι καλό είναι να βρούμε λίγα φύκια, και να τρίψουμε τις παλάμες μας ξεπλένοντας καλά με θαλασσινό νερό. Με τον τρόπο αυτό τα χέρια μας δεν θα μυρίζουν πια άγνωστες μυρωδιές για τα ψάρια. Αν δεν είναι εύκολο και οι μυρωδιές δεν φεύγουν καλό είναι να χρησιμοποιήσουμε γάντια μιας χρήσεως. Για τους φίλους του ψαρέματος με σκάφος η μέθοδος ψαρέματος με μολύβι φύλακα είναι αρκετά εύκολη και πρακτική και είναι πολύ διαδεδομένη στην Ελλάδα. Δοκιμάστε την και δεν θα χάσετε...
Κείμενο Γκομοσίδης Αποστόλης
Πηγή all4fishing
Εξοπλισμός
Xωρίς βυθόμετρο το ψάρεμα με μολύβι φύλακα είναι σχεδόν αδύνατο. Το καλάμι μας πρέπει να είναι ένα καλής ποιότητας καλάμι συρτής 10-50 lb τύπου conventional, με δαχτυλίδια για νήμα , μήκος από 1,8m έως 2,4m που να είναι συγχρόνως δυνατό και ευαίσθητο (όχι σκληρό). Ο μηχανισμός του πρέπει να είναι επίσης αξιόπιστος (κατά προτίμηση οριζόντιου τυμπάνου) με ταχύτητα από 3:1 έως 5:1 και 6:1 κατά προτίμηση μικρού όγκου, εφοδιασμένος με 400 μέτρα μισίνα 80άρα ή νήμα 50 lb. Επειδή ποτέ δεν ξέρουμε πόσο μεγάλο ψάρι θα χτυπήσει στο δόλωμά μας, ένας καλός μηχανισμός θα σταθεί ικανός να αντιμετωπίσει και την πιο δύσκολη περίπτωση. Σε περίπτωση που χρησιμοποιούμε νήμα στη μάνα θα πρέπει να είναι καλής ποιότητας, 40 - 50 lb, διαμέτρου 0,26 – 0,40 και χρώματος καλύτερα κόκκινο που χάνεται στο βυθό (γίνεται λίγο αόρατο). Για την αρματωσιά θα χρειαστούμε μισίνα διαμέτρου 0,60 mm, οπωσδήποτε αόρατη αν ψαρεύουμε μέχρι 60 μέτρα γιατί κάτω από αυτά ίσως να είναι περιττή. Βέβαια η αόρατη έχει και μεγαλύτερη αντοχή από την απλή. Τα αγκίστρια, να είναι 4.0 έως 8.0 με θηλιά στο κοτσάνι. Αν είναι να δολώσουμε ψάρια πχ μελανούρια ή σε μια μικρή ζαργάνα θα βάλουμε 4αρια για να μην κουράζουν το δόλωμα, ενώ για μεγαλύτερα δολώματα 6αρια. Μολύβια φύλακα (να υπάρχουν 5-6 μολύβια για τα σκαλώματα και όχι μόνο) 250 - 400 γρ ώστε να δουλεύονται σε διάφορα βάρη ανάλογα με το βάθος, τα ρέματα και την ταχύτητα που πάμε. Στο ζωντανό για παράδειγμα χρησιμοποιούμε 250 - 300γρ στα 15 – 60 μέτρα και 400γρ σε πάνω από 60 μέτρα βάθος. Μπορούμε να παραλείψουμε αν θέλουμε τη στριφταροπαραμάνα, στο φύλακα όταν σέρνουμε ζωντανό δόλωμα γιατί δεν μπορούν να δουλέψουν όταν έχουμε τόσο μεγάλο παράμαλο. Στο νωπό βάζουμε ένα στριφτάρι ένα μέτρο μπροστά από το δόλωμα λεπτό και με μεγάλη αντοχή πχ της Nippon που είναι πολύ καλά και πολύ μικρά σε μέγεθος. Στριφταροπαραμάνα γρήγορης απελευθέρωσης. Μισίνα 40αρα για το παράμαλο με το μολύβι φύλακα.
Δολώματα
Το καλύτερο δόλωμα για το ψάρεμα με μολύβι φύλακα είναι η ζωντανή σουπιά το ζωντανό καλαμάρι ή σε ψάρια ο λούτσος, η ζαργάνα και το μελανούρι και φυσικά αρκετή επιτυχία έχουν και τα νωπά καλαμάρια και σουπιές αρκεί να είναι φρέσκα και να μην μυρίζουν. Φυσικά μπορούμε να τα ψαρέψουμε από μόνοι μας ή να μας τα παραχωρήσει κάποιος επαγγελματίας. Aν και το ζωντανό δόλωμα στο συγκεκριμένο είδος ψαρέματος θεωρείται το καλύτερο, πολύ καλά αποτελέσματα έχουμε και με τεχνητό δόλωμα όταν η προμήθεια ζωντανού είναι αδύνατη. Έτσι μπορούμε να προμηθευτούμε τεχνητά σιλικονούχα μαλάκια ή ψαράκια συρτής με ουδέτερη πλεύση.
Αρματωσιά
Για την ένωση μάνας - παράμαλου έχουμε 2 επιλογές. Μπορούμε να ενώσουμε την μάνα με το παράμαλο με κόμπο (νήμα-μισίνα) ή να χρησιμοποιήσουμε στριφτοπαραμάνα ασφαλείας (βαρέως τύπου). Στην πρώτη περίπτωση όταν φτιάξουμε τον κόμπο στό νήμα που περισσεύει (φροντίζουμε περίπου 1-1,5μ) κάνουμε στην άκρη του μια θηλιά από όπου θα κρεμάσουμε το στριφτάρι ταχείας απελευθέρωσης που δένουμε το μολύβι φύλακα. Στην δεύτερη περίπτωση που είναι και πιο απλή ενώνουμε την μάνα με μια στριφτοπαραμάνα ασφαλείας, κατόπιν στην άλλη πλευρά ενώνουμε το παράμαλό μας (μισίνα 60άρα ή 70άρα αόρατη) μήκους από 10 με 20 μέτρα όπου στην άκρη του διπλαρώνουμε και περνάμε τα δύο αγκίστρια (ένα σταθερό και ένα συρόμενο) και το δόλωμά μας ή θα δέσουμε το τεχνητό μας δόλωμα. Στην στριφτοπαραμάνα ασφαλείας ενώνουμε με το στριφτάρι ταχείας απελευθέρωσης το παράμαλο (μισίνα 40άρα) μήκους περίπου 1-1,5μ και στην άκρη του δένουμε με στριφτοπαραμάνα το μολύβι φύλακα. Η απόσταση του παράμαλου που θα αφήσουμε για το μολύβι φύλακα καθορίζει και το ύψος που θα δώσουμε στο δόλωμα μας από τον πυθμένα.
Τεχνική
Με οδηγό μας πάντα το βυθόμετρο και αφού έχουμε φτάσει στον τόπο ψαρέματος όπου ο βυθός πρέπει να έχει απότομες διακυμάνσεις ή με πολλά και ογκώδη βράχια ή σε μια σχετικά βαθιά τραγάνα αρχίζουμε να κατεβάζουμε την αρματωσιά μας μέχρι να φτάσει στο βυθό το μολύβι φύλακας. Μόλις φτάσει στο βυθό τραβάμε 2 με 3 μανιβελιές να σηκωθεί λίγο για να μην έχουμε σκαλώματα είτε στο μολύβι είτε στα αγκίστρια και ξεκινούμε να κινούμαστε σε ταχύτητα από 0 μέχρι 1.2-1.5 κόμβους. Αν ψαρεύουμε σε βάθος 30 μέτρων θα καλάρουμε περίπου 30-40 μέτρα πίσω από το σκάφος το δόλωμα. Με το καλάμι πάντα στο χέρι μας καλάρουμε πάντα με οδηγό το βυθόμετρο και έχοντας υπόψιν να τραβάμε 2 με 3 μανιβελιές μόλις φτάνει στο βυθό για να μην σκαλώσουμε. Τα φρένα να είναι αρκετά χαλαρά έτσι ώστε με την παραμικρή αντίσταση να ελευθερώνεται μισίνα και να δίνει τον απαραίτητο αέρα στο ψάρι να καρφώσει καλά το δόλωμα. Μερικοί ψαράδες εκμεταλλεύονται το θαλάσσιο ρεύμα (drifting) και παρασύρονται από το ρεύμα παρά να χρησιμοποιούν την μηχανή. Θα πρέπει να έχουμε στο νου μας το πως περνάμε πάνω από τα επίμαχα σημεία έτσι ώστε να περνάει το δόλωμα από αυτά και όχι μόνο το σκάφος. Αν σκαλώσει το μολύβι κάνουμε όπισθεν και ερχόμαστε κατακόρυφα για να ξεσκαλώσει. Αν είναι δύσκολο σκάλωμα τότε τραβάμε δυνατά να κοπεί το παράμαλο του μολυβιού που είναι μικρότερη μισίνα αλλάζουμε βαρίδι και συνεχίζουμε.
Το τσίμπημα
Mόλις το ψάρι αρπάξει το δόλωμα χαμηλώνουμε στιγμιαία το καλάμι, κλείνουμε ελαφρώς τα φρένα και χτυπάμε το καλάμι προς τα πίσω για να πετύχουμε ένα καλό αγκίστρωμα του ψαριού. Από κεί και πέρα είναι θέμα υπομονής και σωστού χειρισμού, αφήνοντας τον μηχανισμό και τα φρένα να λειτουργήσουν όταν το ψάρι τραβάει, ενώ μαζεύουμε όταν το ψάρι στέκεται. Όταν φτάσει στην ένωση του στριφταριού πάνω στο σκάφος προσεκτικά αφαιρούμε το παράμαλο με το βαρίδι φύλακα από την παραμάνα ταχείας απελευθέρωσης και συνεχίζουμε το μάζεμα μέχρι να ανεβάσουμε το ψάρι στο σκάφος. Αν το στριφτάρι δεν χωράει να περάσει τα δαχτυλίδια του καλαμιού μας τότε συνεχίζουμε μαζεύοντας με το χέρι (φορώντας ειδικό γάντι ή με ένα ρούχο αν το ψάρι είναι μεγάλο). Επίσης θα πρέπει ταυτόχρονα με το πιάσιμο του ψαριού να κατευθύνουμε το σκάφος στα βαθιά για να μην έχουμε σκάλωμα από πιθανό τρύπωμα του ψαριού ή οτιδήποτε άλλο. Ακόμη μπορούμε να αυξήσουμε ελαφρώς την ταχύτητα της βάρκας στους 2-2.5 κόμβους για να παρασύρουμε το ψάρι στην ιδέα ότι το δόλωμα προσπαθεί να ξεφύγει και να το χτυπήσει πιο βίαια με αποτέλεσμα να πιαστεί στα αγκίστρια μας.
TIP:
Το ζωντανό για να είναι αποτελεσματικό πρέπει να εμφανίζεται στο ψάρι σαν να είναι στο φυσικό του περιβάλλον. Άρα προσέχουμε να μην το τραυματίσουμε με τα αγκίστρια και το συντηρούμε στο σωστό περιβάλλον αλλάζοντας συνέχεια το θαλασσινό νερό στο δοχείο του. Επειδή τα ψάρια στηρίζονται κύρια στην οσμή και λιγότερο στην όραση για να βρουν την τροφή τους, τα χέρια μας θα πρέπει να είναι πεντακάθαρα και απαλλαγμένα από μυρωδιές βενζίνης, λαδιών κλπ. οι οποίες λειτουργούν ανασταλτικά. Έτσι καλό είναι να βρούμε λίγα φύκια, και να τρίψουμε τις παλάμες μας ξεπλένοντας καλά με θαλασσινό νερό. Με τον τρόπο αυτό τα χέρια μας δεν θα μυρίζουν πια άγνωστες μυρωδιές για τα ψάρια. Αν δεν είναι εύκολο και οι μυρωδιές δεν φεύγουν καλό είναι να χρησιμοποιήσουμε γάντια μιας χρήσεως. Για τους φίλους του ψαρέματος με σκάφος η μέθοδος ψαρέματος με μολύβι φύλακα είναι αρκετά εύκολη και πρακτική και είναι πολύ διαδεδομένη στην Ελλάδα. Δοκιμάστε την και δεν θα χάσετε...
Κείμενο Γκομοσίδης Αποστόλης
Πηγή all4fishing
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου