Το λαβράκι είναι από τα συχνότερα θηράματα για την παράκτια αλιεία, με την προϋπόθεση ότι θα ασχοληθούμε αποκλειστικά με το ψάρεμα του. Θα το συναντήσουμε μέσα στα λιμάνια, στις εκβολές των ποταμών και κατά μήκος των ακτών. Οι αποδοτικότερες τεχνικές ψαρέματος, που μπορούμε να εφαρμόσουμε για την σύλληψη του είναι, το casting, το εγγλέζικο και το spinning.
Το λαβράκι συναντάται στις ελληνικές ακτογραμμές όλο τον χρόνο. Ζει σε αλμυρά και υφάλμυρα νερά κοπαδιαστά και προσαρμόζεται εύκολα στις εναλλαγές αλατότητας του νερού. Το βάρος του φτάνει έως τα δώδεκα κιλά, αλλά τα άτομα που απαντώνται στα νερά μας σπανίως υπερβαίνουν τα έξι με επτά κιλά. Η εποχή αναπαραγωγής του είναι από τον Ιανουάριο έως τον Μάρτιο. Αρκετοί έχουν την εσφαλμένη εντύπωση ότι το ψάρεμα με πολυάγκιστρα και ψαροτροφές είναι ο μόνος αποτελεσματικός τρόπος ψαρέματος για το λαβράκι. Πολύ συνοπτικά θα αναφερθώ στις παρακάτω τεχνικές, με αρκετούς εφαρμοσμένους και αποτελεσματικούς τρόπους, όπου θα αυξήσουν σημαντικά τα ποσοστά επιτυχίας.
Το λαβράκι με casting.
Το casting δεν είναι η αποδοτικότερη τεχνική για την σύλληψη αυτού του ψαριού, αλλά αρκετά συχνά μπορούμε να βγάλουμε κάποιο λαβράκι, αν το μέρος που θα επιλέξουμε να ψαρέψουμε κρατάει από αυτά. Τα μέρη όπου επιλέγει να κάνει τα καρτέρια του, είναι μέσα και ανάμεσα από τις φυκιάδες καθώς και στις αποχές των πλακών που βρίσκονται στην θάλασσα. Οι βολές μας δεν πρέπει να είναι μακρινές, αφού πρέπει να λάβουμε υπ όψιν μας ότι τα λαβράκια βρίσκονται ακόμα και σε δέκα πόντους νερό. Το καλύτερο δόλωμα για αυτή την τεχνική, είναι το φρέσκο φιλέτο σαρδέλας, που θα τυλίξουμε επάνω στο αγκίστρι με ελαστικό νήμα, ο τάκος σαρδέλας και το αμερικάνικο που βγάζει αρκετό αίμα και μαλαγρώνει. Δεν είναι λίγες οι φορές βέβαια, που έχουν βγει λαβράκια και σε μονοδόλι, μάνα, ή καραβιδάκι, αυτά όμως, δεν αποτελούν δολώματα που απευθύνονται αποκλειστικά στα λαβράκια. Ο εξοπλισμός που θα επιλέξουμε, για να αυξήσουμε τις πιθανότητες σύλληψης, μπορεί να αποτελείται από δυο με τρία καλάμια. Κατά προτίμηση το υλικό τους να είναι από carbon, καλής ποιότητας και το μήκος τους να είναι από 4 – 4,50 μέτρα. Τα καλάμια, δεν χρειάζεται να είναι ιδιαίτερα σκληρά, οπότε καλάμια με action 70-130 θεωρούνται ιδανικά. Μια αρματωσιά που έχει αρκετά καλά αποτελέσματα, γι αυτή την τεχνική, είναι η μονάγκιστρη με σταθερό μολύβι, αλλά θα φροντίσουμε το αγκίστρι μας να ψαρεύει λίγο πιο πάνω από τον βυθό. Η διάμετρος του παράμαλλου, μπορεί να είναι από 0,25 mm ως 0,35 mm και το μήκος του από 0,50 ως 1,00 μέτρο. Αν θελήσουμε να ψαρέψουμε λαβράκια με την τεχνική του casting, θα προτιμήσουμε στο μέρος αυτό να εκβάλει κάποιο ποτάμι. Τα καλάμια μας, θα τα ρίξουμε από την δεξια ή την αριστερή πλευρά του. Δεν θα τα ρίξουμε ποτέ ακριβώς εκεί που εκβάλει το ποτάμι, γιατί κατεβάζει κλαδιά , πέτρες και διάφορα αντικείμενα και είναι σχεδόν σίγουρο ότι η αρματωσιά μας θα σκαλώσει, με αποτέλεσμα να την χάσουμε. Ακομα και αν έχουν φράξει από τον καιρό, οι εκβολές του ποταμιού που έχουμε επιλέξει να ψαρέψουμε, δεν πρέπει να μας ανησυχήσει, γιατί τα νερά χύνονται στη θάλασσα υπογείως. Μπορώ να πω ότι είναι καλύτερα, αφού δεν υπάρχει η έντονη ροή του νερού που μας μπερδεύει τα παράμαλλα.
Το λαβράκι με εγγλέζικο.
Μια άλλη τεχνική, που μπορούμε να εφαρμόσουμε για την σύλληψη του λαβρακιού, είναι το εγγλέζικο. Με την τεχνική αυτή, θα τα ψαρέψουμε συνήθως στα λιμάνια. Σχεδόν σε όλα υπάρχουν λαβράκια και ειδικότερα σε αυτά που δένουν ψαροκάικα. Στα μέρη αυτά, βρίσκουν τροφή από τα καΐκια, όταν ξεψαρίζουν τα δίχτυα αλλά και από τον γόνο που συσσωρεύεται σε αυτά. Μπορώ να πω, ότι είναι σχεδόν μόνιμος κάτοικος των λιμανιών, όλες τις εποχές. Τα σημεία που θα επιλέξουμε για να τα ψαρέψουμε, είναι εξωτερικά του λιμενοβραχίονα, κοντά στις εισόδους και στα μέρη που δένουν τα ψαροκάικα. Πρέπει να προσέξουμε όμως, να μην υπάρχουν κοντά μας σχοινιά ή ρεμέντζα, τα οποία θα μας δυσκολέψουν σε μια μάχη με το ψάρι. Τα δολώματα που θα χρησιμοποιήσουμε, είναι η ζωντανή γαρίδα, το bigattini, το κεφαλοπουλάκι και η παπαλίνα (μικρή σαρδέλα). Το μήκος του καλαμιού μας πρέπει να είναι από 4,20 έως4,50 μέτρα και το action του 5-25 ή 10-30. Για μάνα, θα βάλουμε από 0,16mm έως 0,20mm. Αυτό εξαρτάται από τα μεγέθη των ψαριών και από το πόσο έμπειροι και εξοικειωμένοι είμαστε με αυτή την τεχνική. Το παράμαλλο μας, πρέπει να είναι ένα με δυο νούμερα χαμηλότερο από την μάνα. Το μήκος θα είναι περίπου ένα μέτρο και θα τα ψαρέψουμε ανάλογα με το βάθος που τρώνε. Αν το λιμάνι είναι ρηχό, θα προτιμήσουμε σταθερή αρματωσιά, στην αντίθετη περίπτωση, θα δοκιμάσουμε σε ποιο βάθος τρώνε, στον βυθό ή στον αφρό και ανάλογα θα φτιάξουμε την αρματωσιά μας. Τα αγκίστρια που θα επιλέξουμε, πρέπει να είναι ανάλογα σε μέγεθος με το δόλωμα που θα χρησιμοποιήσουμε. Ενδεικτικά, για bigattini μπορούμε να βάλουμε Νο 8-10, για γαρίδα Νο 6-8 και για ζωντανό ψαράκι Νο 4-6. Φελλούς θα επιλέξουμε ανάλογα με τις καιρικές συνθήκες και τα ρεύματα που υπάρχουν συνήθως στα λιμάνια. Οι φελλοί χωρίζονται σε δυο κατηγορίες, στους stick που το σχήμα τους είναι σαν στυλό και τους bodied τύπου σταγόνας. Τους stick, θα τους χρησιμοποιήσουμε στην περίπτωση που έχουμε απώλεια ρευμάτων και κυματισμού, ενώ στην αντίθετη περίπτωση θα προτιμήσουμε τους bodied. Τα ψιλά και λεπτά εργαλεία, δεν θα πρέπει να μας τρομάξουν στο συγκεκριμένο ψάρι, γιατί αν και ανήκει στην κατηγορία των κυνηγιάρικων, δεν έχει κοφτερά δόντια για να κόψει το παράμαλλο. Όταν συλληφθεί το λαβράκι παραδίδεται σχετικά εύκολα.
Το λαβράκι με spinning
Σε αυτή την τεχνική, ανήκουν δυο κατηγορίες, που και οι δυο έχουν αρκετά καλά αποτελέσματα.
Το καθαρόαιμο spinning, με χρήση μόνο του τεχνητού και το spinning με χρήση βοηθητικού βάρους, κοινώς παράκτια συρτή. Σαφώς καλύτερα αποτελέσματα, έχουμε με την καθαρόαιμη τεχνική, αλλά μερικές φορές επιβάλλεται η χρήση βοηθητικού βάρους. Στις περιπτώσεις δηλαδή, που τα ψάρια είναι πιο μέσα από εκεί που μπορούμε να ρίξουμε το τεχνητό, ο μόνος τρόπος για να τα φτάσουμε, είναι χρησιμοποιώντας κάποιο πρόσθετο βάρος. Στο εμπόριο κυκλοφορούν διάφορα εξαρτήματα, που θα μας χρειαστούν για να έχουμε μακρινές βολές, όπως το γνωστό σε όλους μας buldo, η μπομπάρδα, αλλά και κάποια ειδικά μολυβάκια, για χρήση σε σιλικονούχα. Με αυτή την τεχνική, τα λαβράκια θα τα αναζητήσουμε στα λιμάνια, μέσα και έξω από αυτά, στις εκβολές των ποταμών, αλλά και κατά μήκος των ακτών, στις παραλίες, στους κάβους και όπου νομίζουμε, ή έχουμε πληροφορίες ότι συχνάζουν λαβράκια. Υπάρχει μεγάλη ποικιλία σε τεχνητά και είναι αρκετά δύσκολο να πούμε κάποιο συγκεκριμένο που απευθύνεται αποκλειστικά στα λαβράκια. Θέλει πολύ ψάξιμο, και γενικά δεν υπάρχει κανόνας για τα λαβράκια. Μερικές φορές, μπορεί να χτυπάνε στα τεχνητά και άλλες στην γαρίδα, ή στο ζωντανό ψαράκι. Το σίγουρο είναι, ότι πρέπει να δοκιμάζουμε συνεχώς διαφορετικά τεχνητά, μέχρι να βρούμε αυτό που θα τα δελεάσει. Στην συλλογή μας πάντως, την οποία καλό είναι να εμπλουτίζουμε συνεχώς, θα πρέπει να έχουμε αρκετά σιλικονούχα, σε διάφορους χρωματισμούς, τα crystal minnow και τα popper.
Γενικά και χρήσιμα
Πιο δύσκολη, είναι η σύλληψη του κατά την περίοδο αναπαραγωγής και ακομα περισσότερο, όσο πλησιάζει ο καιρός για να αποθέσει τα αβγά του. Από τα τέλη του Μάρτη, που έχουν πια γεννήσει, μπορούμε να τα ψαρέψουμε με όποια τεχνική θέλουμε, αρκεί να λάβουμε υπ όψιν μας ορισμένες ιδιαιτερότητες, που έχει αυτό το ψάρι. Το λαβράκι μπορεί να πιαστεί όλες τις ώρες της ημέρας, οι καλύτερες όμως, είναι κατά την ανατολή και την δύση του ήλιου. Για τις νυχτερινές ώρες, θα επιλέξουμε τις πανσέληνες βραδιές και ειδικότερα δυο μέρες πριν και δυο μετά την πανσέληνο.
Αν θέλουμε να αυξήσουμε τις πιθανότητες να πιάσουμε λαβράκια, ο συνδυασμός των τεχνικών casting και spinning ενδείκνυται, αφού το πρώτο είναι στατικό ψάρεμα. Ο εξοπλισμός spinning δεν καταλαμβάνει πολύ χώρο και μπορεί να γίνει παράλληλα με το casting. Αν δολώσουμε ζωντανή γαρίδα, θα περάσουμε το αγκίστρι από κάτω προς τα επάνω, στο πίσω μέρος της ουράς της προσέχοντας να μην τη σκοτώσουμε. Κατά μήκος και στο εσωτερικό του σώματος της, θα διακρίνουμε μια λεπτή ίνα σαν φλέβα, σε άλλες κόκκινη και σε άλλες μαύρη, θα προσπαθήσουμε να μην την τρυπήσουμε σε αυτό το σημείο, αλλά λίγο πιο δίπλα. Με αυτό τον τρόπο, θα κρατηθεί περισσότερη ώρα ζωντανή και θα έχει πιο έντονη κινητικότητα. Αν θέλουμε να κάνει πιο σπασμωδικές κινήσεις η γαρίδα, για να προκαλέσουμε περισσότερο τα λαβράκια, θα της κόψουμε λίγο τις κεραίες. Έτσι, η γαρίδα δεν μπορεί να προσανατολιστεί και κολυμπάει συνεχώς, αλλά εξασθενεί πιο γρήγορα. Ένα πολύ καλό δόλωμα για το λαβράκι, θεωρείται ο λωλός του χταποδιού, που θα τον δολώσουμε με δυο η τρία αγκίστρια. Τα αγκίστρια θα τα περάσουμε στον λωλό ακανόνιστα, αλλά θα προσέξουμε να βγάλουμε τα αρπάδια έξω. Τους καλοκαιρινούς μήνες, πολύ καλά αποτελέσματα έχουν τα ζωντανά ψαράκια. Αν δολώσουμε ζωντανό κεφαλόπουλο ή παπαλίνα, θα περάσουμε το αγκίστρι στο πίσω ραχιαίο πτερύγιο. Ένας άλλος τρόπος που θα σας φανεί περίεργος, είναι η αποξηραμένη καλόγρια. Αν βγάλουμε με το εγγλέζικο καμία, θα την αφήσουμε στον ήλιο για μια δυο ώρες και μετά θα την ρίξουμε με ένα καλάμι casting χωρίς μολύβι, να επιπλέει στη θάλασσα. Αυτός ο τρόπος έχει καλά αποτελέσματα σε λιμάνια, τους καλοκαιρινούς μήνες.
Κείμενο Παναγιώτης Μαλωμύτης
Πηγή 4fishing
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου