Δολώµατα
Το έξυπνο αυτό ψάρι κινείται στις ακτές σε κοπάδια, σε βάθος από 20 - 30 πόντους έως και 100 - 150 µ. Την τροφή της συνήθως τη βρίσκει ανακατεύοντας την άµµο, ψάχνοντας για µικροοργανισµούς. Τα δολώµατα που προτιµά η µουρµούρα είναι το αµερικάνικο, ο ακροβάτης, το τσουτσούνι (µάνα), το µαύρο σκουλήκι της Θεσσαλονίκης, το κόκκινο, η τριχιά και φυσικά το φαραώ. Το δόλωµα που θα πρέπει να έχουµε µαζί µας είναι κατά προτίµηση αυτό που υπάρχει στη συγκεκριµένη περιοχή, αν και η µουρµούρα αγαπά όλα τα προαναφερόµενα δολώµατα.
Καλάµι, µηχανισµός, πετονιές
Στο ψάρεµα της µουρµούρας απαιτούνται λεπτά εργαλεία, γι' αυτό κι εµείς φροντίσαµε αναλόγως. Το πρώτο πράγµα που θα χρειαστούµε είναι ένα καλό καλάµι τηλεσκοπικό από fiberglass, µε action 20 - 60 gr ή 40 - 80 gr, ανάλογα της απόστασης βολής που θέλουµε να επιτύχουµε, και µε µήκος από 3,5 m έως 4,5 - 5 m. Οσο πιο µικρό είναι το action τόσο πιο καλά νιώθουµε το τσίµπηµα του ψαριού, ενώ έχουµε απώλεια σε µακρινή βολή. Προτιμά το αμερικάνικο, τον ακροβάτη, το τσουτσούνι (μάνα), το μαύρο σκουλήκι της Θεσσαλονίκης, το κόκκινο, η τριχιά και φυσικά το φαραώ. Βασικό στοιχείο είναι και ο µηχανισµός που θα του χρησιµοποιήσουµε που θα πρέπει να διαθέτει όσο το δυνατόν µεγαλύτερη µποµπίνα γίνεται για να µπορούµε να κάνουµε πιο µακρινές βολές. Η σχέση περιστροφής του πρέπει να είναι επίσης µεγάλη όπως 5,3:1, και µε όσο το δυνατόν περισσότερα ρουλµάν για καλύτερη λειτουργία. Η πετονιά αποτελεί ένα από τα βασικά στοιχειά. Το πρώτο πράγμα που θα χρειαστούμε είναι ένα καλό καλάμι τηλεσκοπικό από fiberglass, με action 20 - 60 gr ή 40 - 80 gr, ανάλογα της απόστασης βολής που θέλουμε να επιτύχουμε, και με μήκος από 3,5 m έως 4,5 - 5 m. Οσο πιο μικρό είναι το action τόσο πιο καλά νιώθουμε το τσίμπημα του ψαριού, ενώ έχουμε απώλεια σε μακρινή βολή. Για κύρια θα διαλέξουµε µια 100 ή 200 m από 30 έως 35 mm, µε µεγάλη αντοχή στην καταπόνηση και εξαιρετικά λεία για µακρινά πετάγµατα, ενώ η χρήση αντίστοιχου νήµατος θεωρείται η απόλυτη επιλογή. Η αµέσως επόµενη πετονιά που θα επιλέξουµε είναι για τα παράµαλλα, όπου για καλύτερο αποτέλεσµα στο ψάρεµά µας χρησιµοποιούµε κάποια µε άριστες προδιαγραφές. Στα χαρακτηριστικά της πετονιάς θα πρέπει να προσέξουµε να είναι αόρατη, χαµηλής µνήµης και πάρα πολύ δυνατή, για παράδειγµα 0,18 mm - 3,5 kg. Με τέτοια ψάρια δεν «παίζουµε»… Η τελευταία πετονιά που θα πάρουµε για τη µάνα της αρµατωσιάς πρέπει να είναι από 8 έως 15 mm πιο λεπτή από αυτήν της µποµπίνας και ίδια σε χαρακτηριστικά µε αυτά της πετονιάς για τα παράµαλλα. Αγκίστρι, βαρίδι, στριφτάρι Τα αγκίστρια που θα χρησιµοποιήσουµε πρέπει να είναι και αυτά καλής ποιότητας γαλβανισµένα No 4- 6 ίσια και όχι στραβά γιατί η µουρµούρα έχει την τάση να πιπιλάει το δόλωµα, να διαθέτουν µακρύ στέλεχος, ενώ µπορούµε να προµηθευτούµε εκείνα που επάνω στο στέλεχός τους έχουν µικρά αρπάδια τα οποία εµποδίζουν το δόλωµα να γλιστρήσει. Το βάρος του βαριδιού πρέπει να συµφωνεί µε το action του καλαµιού µας, για παράδειγµα αν το action είναι 40 - 80 gr, το βαρίδι µας δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 80 gr, ενώ θα πρέπει να είναι τύπου καµπάνας ή συρόµενο. Βαρίδια τέτοιου τύπου κυκλοφορούν πολλά στο εµπόριο, εµείς σε τέτοιου είδους ψαρέµατα χρησιµοποιούµε αυτά µε κάποιες προεξοχές, οι οποίες κατά το σύρσιµο του βαριδιού στην άµµο την ανασηκώνουν, µε αποτέλεσµα να κινεί την περιέργεια του ψαριού. Οσον αφορά το στριφτάρι, από τις καλύτερες επιλογές είναι το βαρέος τύπου που κυκλοφορεί στην αγορά, το οποίο σε σχέση µε το µέγεθός του είναι αρκετά ανθεκτικό.
Διπλάρι και µονάγκιστρο
Μουρµούρες ψαρεύουµε µε δύο τρόπους, κυρίως µε διπλάρι και µονάγκιστρο. Για να δέσουµε το διπλάρι, από το στριφτάρι έως και το βαρίδι θα χρησιµοποιήσουµε πετονιά, η οποία θα είναι 8-15 mm πιο λεπτή από αυτήν της µποµπίνας µε µήκος από 1 m ως και 1,5 - 1,8 m, αναλόγως το µέγεθος του καλαµιού και το πώς µας βολεύει. Αυτό θα έχει ως αποτέλεσµα σε περίπτωση που σκαλώσει κάπου το βαρίδι ή το αγκίστρι, να κοπεί η µάνα της αρµατωσιάς ή το παράµαλλο και όχι η πετονιά της µποµπίνας. Στη µάνα δένουµε το πρώτο παράµαλλο µε το αγκίστρι σε µήκος 30 cm από το στριφτάρι, το µήκος του παράµαλλου πρέπει να είναι και αυτό 30 cm, ενώ στην ένωση της µάνας µε το παράµαλλο τοποθετούµε µια διαφανή χάντρα στη µάνα, περνώντας το παράµαλλο από µέσα. Ετσι όταν αυτό γυρίζει γύρω από τη µάνα δεν µπερδεύεται εύκολα. Το επόµενο παράµαλλο το δένουµε 10 cm πάνω από το βαρίδι και έχει µήκος 60 ως 80 cm. Στο µονάγκιστρο θα χρησιµοποιήσουµε ακριβώς τις ίδιες πετονιές, το µόνο που αλλάζει είναι ότι χρησιµοποιούµε περαστό ή σωληνωτό βαρίδι, ενώ τοποθετούµε και διάφανες χάντρες για προστασία του κόµπου. Η σειρά έχει ως εξής: Στριφτάρι, µάνα, χάντρα µέσα στη µάνα, βαρίδι περαστό µέσα στη µάνα, χάντρα, στριφτάρι πιο µικρό, παράµαλλο µε αγκίστρι.
Kείµενο - Φωτογραφία Νίκος Λυµπερόπουλος
Πηγή: MilosLife
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου