Η έξω πλευρά του λιμανιού

Ένας παλιός ψαράς μου έλεγε ότι όταν ο καιρός λυσσομανάει τα ψάρια μπαίνουν μέσα στο λιμάνι, τότε να πας να τα πάρεις. Τι γίνεται όμως στις καλές καιρικές συνθήκες; Τα ψάρια γυρνάνε, βγαίνουν από το λιμάνι και κάνουν βόλτες και στην έξω πλευρά του, από κει περνάνε και άλλα ψάρια που πάνε προς το λιμάνι. Η έξω πλευρά του λιμανιού, συνήθως με ατάκτως ριγμένους βράχους όλων των μεγεθών, κατοικία όλων των ειδών των ψαριών του βράχου, ελκύει και όλα τα ψάρια του λιμανιού, καθώς και περαστικά. Όλα για να τσιμπολογήσουν κάτι. Συνήθως οι ψαράδες στήνονται στη μέσα πλευρά του λιμανιού για πολλούς και διάφορους λόγους και αγνοούν την έξω πλευρά, η οποία όμως έχει όλα τα πλεονεκτήματα και ψάρια των βράχων με όλη την άνεση που μπορεί να θέλει ο ψαράς (δίπλα το αυτοκίνητο, λίγο περπάτημα κλπ). Και βέβαια πολλές εκπλήξεις. Την έξω πλευρά του λιμανιού την ψαρεύουμε όπως και στα βράχια, με μόνη εξαίρεση τον ελαφρύ εξοπλισμό (δεν περπατάς πολύ), συνήθως βρίσκεις σημείο να σταθείς εκεί που θέλεις.Προσοχή στα ρεύματα, παρ’ όλο που δεν είναι δυνατά, τις περισσότερες φορές ακολουθούν την διεύθυνση των ρευμάτων του λιμανιού και πάνε μια δεξιά και μια αριστερά, σπανίως δε και προς την ακτή, ανεξάρτητα από την διεύθυνση του ανέμου. Εδώ δεν μας πολυνοιάζει η διεύθυνση του αέρα, μπορούμε άνετα να ψαρέψουμε μπολονέζ σε περίπτωση που έχουμε κόντρα αέρα και θα εξηγήσω το γιατί. Τα βράχια της έξω πλευράς τα έχουν τοποθετήσει κατά την διάρκεια κατασκευής του λιμενοβραχίονα, οπότε προχωρούν για 2-3 μέτρα μέσα και μετά συνεχίζει ο προϋπάρχων βυθός και μπορείς άνετα με το καλάμι μπολονέζ να φτάσεις στη εκεί που σταματάνε τα βράχια και βέβαια κυκλοφορούν τα περισσότερα ψάρια. Μπορούμε να ψαρέψουμε με τον φελλό κάτω από την μύτη του καλαμιού άνετα. Το βάθος ακολουθεί και το βάθος του λιμανιού, συνήθως μέτρια προς βαθιά νερά. Εκεί χρειάζεσαι μαλάγρα και αρκετή μάλιστα, λόγω της εναλλαγής των ρευμάτων. Μικρές μπάλες σε μέγεθος βερίκοκου, αρκετά σφιχτές για να πάνε στο βυθό και να παραμείνουν αρκετή ώρα. Στην αρχή ρίχνουμε 3-5 μπάλες περίπου εκεί που θα ψαρέψουμε. Μόλις ξεκινήσουμε το ψάρεμα ρίχνουμε 1-2 μπάλες στο κέντρο της διαδρομής που ακολουθεί ο φελλός μας κάθε 10 λεπτά. Σκοπός μας είναι να διαλύεται η μαλάγρα και να παρασύρεται από το ρεύμα δημιουργώντας ένα μονοπάτι για να φωνάξει τα ψάρια προς την αρματωσιά μας (μην ξεχνάμε ότι τα περισσότερα ψάρια είναι περαστικά), αλλά και να διατηρήσουμε το μονοπάτι αυτό για όσο χρόνο ψαρεύουμε. Το μπικατίνι σαν δόλωμα κάνει εξαιρετική δουλειά σε αυτούς τους τόπους, εναλλακτικά δουλεύει και ο παστός φαραώ πολύ καλά, ειδικά σε σπαρίδες (σαργούς, σπάρους, τσιπούρες). Αρματωσιές ελαφριές, μακρύ παράμαλλο και φελλούς +1 ή +2, θέλουμε να κατεβαίνει αργά η αρματωσιά προς τον βυθό, βράχια είναι, σαργοί και μελανούρια είναι τα πρώτα στο πρόγραμμα. Αν στην διάρκεια του ψαρέματος δούμε ότι υπάρχουν κέφαλοι, τσιπούρες ή λαβράκια μπορούμε να την αλλάξουμε. Συνήθως δεν αλλάζω παράμαλλο, βάζω ένα βαριδάκι 0,10 μισό μέτρο πάνω από το αγκίστρι για να κρατήσω λίγο πιο σταθερό το παράμαλλο και χαμηλώνω την αρματωσιά στους 5-10 πόντους πάνω από τον βυθό. Μην ξεχνάμε ότι δεν είναι βραχώδης βυθός, μετά τα βράχια του λιμενοβραχίονα είναι ομαλός βυθός, οπότε μπορούμε να ψαρεύουμε χαμηλά. Στους βραχώδεις βυθούς ξεκινάω μισό μέτρο πάνω από τον βυθό και ανεβαίνω μέχρι τα μεσόνερα αναλόγως με τις συνθήκες και τα τσιμπήματα. Στην έξω πλευρά του λιμανιού ξεκινάω 20 πόντους πάνω από τον βυθό και κατεβαίνω. Αποφάσισα να επισκεφτώ μετά από αρκετό καιρό ένα κοντινό λιμάνι που το ψαρεύω τακτικά στην έξω του πλευρά, με βολεύει πολύ γιατί έχει αρκετά ίσια σημεία που μπορείς να στήσεις βάση για καλάμι, καρέκλα και όλο σου τον εξοπλισμό. Επίσης έχει χαμηλό τοίχο και αφήνεις το αυτοκίνητό σου ακριβώς δίπλα στο σημείο που θα ψαρέψεις. Μου έχει δώσει όλων των ειδών τα ψάρια, σαργούς, σπάρους μεγάλους, κέφαλους, λαβράκια, τσιπούρες και μουρμούρες. Η βραδιά ήταν καλή, δύο μέρες πριν την πανσέληνο και είχα πολλές ελπίδες για κάτι καλό. Ένα πολύ ελαφρύ αεράκι,  αποφάσισα να κάτσω στη μέση περίπου του λιμενοβραχίονα. Ξεκινάω όπως πάντα με 2-3 γεμάτε σφεντονιές μπικατίνι μέχρι να φτιάξω την αρματωσιά μου. Ο τόπος γνωστός με βάθος 3,80 με 3,90 μέτρα, ομαλός, οπότε δεν έχασα χρόνο με βυθομετρήσεις. Αρματώνω ένα καλάμι 4,5 μέτρα, σταθερή αρματωσιά με φελλό 3+1, ένα μολυβάκι 0.20 στην θηλιά και όλα τα άλλα μολυβάκια κάτω από τον φελλό. Παράμαλλο μια οργιά. Αυτή είναι η συνηθισμένη αρματωσιά που ξεκινάω σε βράχια, έτσι ώστε να ψάξω όλη την υδάτινη στήλη καθώς κατεβαίνει αργά η αρματωσιά προς τον βυθό. Ξεκινάω να ψαρεύω 20 εκατοστά πάνω από τον βυθό. Παρατηρώ αμέσως ότι το ρεύμα είναι πολύ αργό και προς τα μένα, καλό αυτό λέω δεν θα μετακινείται δεξιά αριστερά ο φελλός. Συνήθως εκεί το ρεύμα είναι εναλλασσόμενο μια δεξιά και μια αριστερά, ακολουθώντας τα ρεύματα της μπούκας του λιμανιού. Το πρώτο μισάωρο περνάει χωρίς ούτε ένα τσίμπημα. Αρχίζω να σκέφτομαι αν πρέπει να μετακινηθώ αργότερα όταν ο φελλός κάνει ένα απότομο βούλιαγμα και μένει κάτω. Ώπα λέω, χαρακτηριστικό του κέφαλου, περιμένω λίγο παραμένει κάτω ο φελλός, οπότε καρφώνω και το ψάρι αρχίζει να παίρνει φρένα. Μικρή η πάλη και ένας ωραιότατος σαργός μπαίνει στην απόχη. Φαίνεται κατάπιε, κατάλαβε το αγκίστρι και έμεινε ακίνητος κάτω. Μετά από λίγο ακόμα ένας σαργός προστίθεται στο ψαροκάλαθο. Αρχίζει μια σειρά τσιμπημάτων από μικρούς σαργούς μη κρατήσιμους, που έμπαιναν στο ψαροκάλαθο για να απελευθερωθούν αργότερα. Μετά από αρκετή ώρα άλλος ένα καλός σαργός μπαίνει στην απόχη. Τότε κατάλαβα το εξής. Οι μεγάλοι σαργοί τσιμπούσαν στα 3-4 μέτρα μπροστά μου λίγο μετά που τελείωναν τα βράχια. Εγώ έριχνα την αρματωσιά μου στα 10-12 καθώς εκεί σφεντόνιαζα και το μπικατίνι. Με την διεύθυνση του ρεύματος προς τα μένα, η αρματωσιά, καθώς και το μπικατίνι μετακινούνταν προς τα έξω, οι μεγάλοι σαργοί τσιμπούσαν το μπικατίνι που είχε φτάσει στο βυθό και πιάνονταν στο αγκίστρι όταν ήταν αρκετά έξω και άρχιζε να σέρνεται στο βυθό. Εν αντιθέσει οι μικρότεροι κυνηγούσαν το μπικατίνι ψηλότερα. Αλλάζω τακτική και άρχισα να ρίχνω την αρματωσιά μου στα 5-6 μέτρα μπροστά μου, ενώ ταυτόχρονα σφεντόνιαζα μακρύτερα, εκεί που έριχνα στην αρχή. Έτσι όλο και μεγαλύτεροι σαργοί έβγαιναν. Προχωρώντας η νύχτα άρχισα να παίρνω βουλιάγματα του φελλού που τον κρατούσαν κάτω και όταν κάρφωνα δεν έπιανα τίποτα, όσο και να περίμενα. Μου ήρθε τότε μια υποψία και ανεβάζω την αρματωσιά μου στους 40  πόντους από τον βυθό. Στο επόμενο βούλιαγμα καρφώνω και ένα μικρό λαβράκι μπήκε στην απόχη. Με αυτόν τον τρόπο έβγαλα 4 λαβράκια, αλλά ήταν όλα μικρά, οπότε ξαναβαθαίνω στους 20 πόντους από υον βυθό και συνεχίζω με τους σαργούς. Αρκετοί μικροί, αλλά και κάμποσοι μεγάλοι μπήκαν στο ψαροκάλαθο. Κάποια στιγμή γύρω στις 3 το πρωί ένιωσα αρκετά γεμάτος με το ψάρεμα, την θάλασσα και την ηρεμία, οπότε αποφάσισα να φύγω. Έκανα διαλογή στο ψαροκάλαθο κρατώντας μόνο τους μεγαλύτερους σαργούς και απελευθερώνοντας τους μικρότερους, καθώς και όλα τα λαβράκια. Θα μου τα δώσει μεγαλύτερα η θάλασσα είπα. Καθάρισα τον τόπο γύρω μου και με πλήρης, με φορτισμένες μπαταρίες, έδωσα ραντεβού για κάποια άλλη νύχτα με την γαλανή.

Κείμενο Θοδωρής Νταμάτης

Πηγή floatfishingreece