Ο φίλος Σωτήρης μου το έλεγε συνέχεια να πάμε μαζί για ψάρεμα. Κάνουμε καλή παρέα, αλλά στο ψάρεμα έχουμε μια μεγάλη διαφορά, αυτός ψαρεύει απίκο και γω εγγλέζικο. Εγώ δεν έχω ψαρέψει ποτέ απίκο και αυτός δεν έχει ψαρέψει εγγλέζικο. Κάποια μέρα αποφασίζουμε να ψαρέψουμε μαζί. Βρίσκουμε ένα λιμάνι με βάθος γύρω στα 5,5 με 6 μέτρα, όπου στο ίδιο σημείο έχουμε πάρει ψάρια και με τις δύο τεχνικές. Τεχνικές με μεγάλες διαφορές που όταν ψαρεύεις δίπλα-δίπλα έρχονται σε αντίθεση μέχρις που είναι επιζήμια η μία για την άλλη. Ας το δούμε με την ματιά κάποιου που ψαρεύει εγγλέζικο και γενικές μόνο γνώσεις έχει για το απίκο. Στο απίκο ψαρεύεις στο ίδιο σημείο και βάθος με ακρίβεια εκατοστού, μεγάλο πλεονέκτημα για το μαλάγρωμα, η μαλάγρα δεν χάνεται είναι ακριβώς δίπλα στο αγκίστρι σου. Όταν ψαρεύεις με ζύμη και σαλαγγιά, η ζύμη που τρίβεται και πέφτει από αυτή κάνει ένα βουναλάκι από τροφή-μαλάγρα που φέρνει το ψάρι ακριβώς στο αγκίστρι. Με την σαλαγγιά, ακόμα και να μην καταπιεί το ψάρι το δόλωμα, στο κάρφωμα υπάρχουν μεγάλες πιθανότητες να καρφωθεί το ψάρι απ’ έξω, ειδικά όταν ψαρεύεις με «κλέφτη» δύο σαλαγγιές σε μικρή απόσταση.Τις περισσότερες φορές η μαλάγρα είναι και το δόλωμα. Πρέπει να φέρεις όμως τα ψάρια στο βάθος που ψαρεύει και στο αγκίστρι σου ακριβώς. Παλεύεις με δυσκολία ένα μεγάλο ψάρι. Επειδή δεν έχει μηχανισμό, το παράμαλλο πρέπει να έχει αντοχή για να παλέψεις το ψάρι και αυτό σημαίνει μεγάλες διαμέτρους. Το σύνολο είναι ευκολότερα ορατό από το ψάρι, με ότι αυτό συνεπάγεται στα πονηρεμένα ψάρια σε πολυψαρεμένους τόπους. Περιορίζεσαι τις περισσότερες φορές στο να ψαρεύεις πατωτά, έτσι ώστε το ψάρι να μην μπορεί να πλησιάσει το δόλωμα από κάτω και έτσι να μην αρπαχτεί από την σαλαγγιά. Μεγάλη ευαισθησία και αντίληψη στο τσίμπημα του ψαριού. Στο εγγλέζικο η αρματωσιά σου μετακινείται σύμφωνα με την κατεύθυνση και την ένταση του ρεύματος, δεν μπορείς να συγκεντρώσεις το μαλάγρωμα σε ένα σημείο, πρέπει να ακολουθείς το ρεύμα, όσο αδύνατο και να είναι. Δεν είναι απαραίτητα κακό, ανάλογα με τις συνθήκες ψάχνεις την περιοχή που ψαρεύεις. Με σωστή επιλογή καλαμιού και ρυθμισμένα φρένα, μπορείς να ψαρέψεις με πολύ λεπτά παράμαλλα, στην κυριολεξία αόρατα. Μπορείς να παλέψεις μεγάλα ψάρια με το μηχανισμό που διαθέτει το καλάμι για την πετονιά. Μπορείς να τοποθετήσεις το αγκίστρι σου σε οποιοδήποτε ύψος της υδάτινης στήλης θέλεις, ψάχνοντας για το ύψος που τρώνε τα ψάρια. Μπορείς να μαλαγρώνεις με το δόλωμα που χρησιμοποιείς όταν δολώνεις μπικατίνι. Επειδή το δόλωμα είναι πιο σκληρό από την ζύμη και καρφωμένο στο αγκίστρι, το ψάρι δεν μπορεί να το πιπιλήσει και πρέπει να το βάλει στο στόμα, με συνέπεια να καρφωθεί. Έχοντας αυτά υπ’ όψιν προσπάθησα να καταστρώσω μια τακτική ψαρέματος, έτσι ώστε να εκμεταλλευτώ τα πλεονεκτήματα του απίκο χωρίς να φύγω άψαρος, καθ’ ότι είναι γνωστό ότι αν βάλεις τα ψάρια από κάτω στο απίκο, κάνεις κηδεία. Δεν ήθελα να είμαι απλός θεατής στο ψάρεμα του φίλου μου.
Το σημείο στο λιμάνι που επιλέξαμε, ανάμεσα στα γρι-γρι, είχε βάθος 5.5 μέτρα. Πάμε κατευθείαν σε συρόμενη αρματωσιά. Επιλέγω ένα καλάμι εγγλέζικο 4,5 μέτρων, με c.w. 2-16γρ. και δράση προοδευτικά παραβολική. Αυτό θα μου επέτρεπε να βάλω πολύ λεπτό παράμαλλο έτσι ώστε να έχω πλεονέκτημα διακριτικότητας απέναντι στην πιο χοντρή αρματωσιά του απίκο. Επειδή τα ψάρια σε αυτό το λιμάνι είναι πολύ πονηρεμένα έβαλα ένα παράμαλλο διαμέτρου 0,11 χιλ. σε μήκος 1,80μ. Έναν straight φελλό 3+1 έτσι ώστε να μπορώ να πετάω πιο μέσα και με τα μολυβάκια 0,10 αραιά τοποθετημένα το σύνολο να βυθίζεται πολύ αργά και ρέμπελα, προσομοιάζοντας την πραγματική βύθιση του ελεύθερου μπικατίνι που θα σφεντονιάζω. Το ρευματάκι είναι πολύ αδύνατο και επέλεξα να τοποθετήσω το αγκίστρι στα 20εκ. πάνω από τον βυθό για να φαίνεται από μακριά στα ψάρια μετακινούμενο. Για μαλάγρα θα χρησιμοποιήσω την ζύμη σαρδέλα που έχει φτιάξει ο φίλος μου για το απίκο, με την ίδια ζύμη θα δόλωνε τις σαλαγγιές. Πολύ δυνατή μαλάγρα, ότι άλλο να χρησιμοποιήσω μάλλον θα μπερδέψει τα ψάρια, παρά θα τα δελεάσει περισσότερο για να πλησιάσουν το αγκίστρι μου. Ο φίλος θα ψάρευε στην απόσταση του εξάμετρου απίκο, εγώ θα ψαρέψω δίπλα του και δεξιά προς την κατεύθυνση του ρεύματος σε 10-12 μέτρα απόσταση. Έριξα 5 μπάλες με μαλάγρα στην ακτίνα που θα ταξίδευε ο φελλός μου, ελπίζοντας ότι τα ψάρια ακολουθώντας την οσμή της μαλάγρας θα έβρισκαν πρώτα τα λαχταριστά μπικατίνι πριν φτάσουν στην συγκεντρωμένη μαλάγρα και τις φονικές σαλαγγιές του φίλου. Αν είχαν όρεξη για ποικιλία τροφής θα έπαιρνα και γω αρκετά ψάρια. Ούτως ή άλλως δεν σκόπευα σε κέφαλους, αυτοί θα συγκεντρώνονταν στην ζύμη, αλλά οι σαργοί και οι τσιπούρες πιστεύω ότι θα είναι πιο δεκτικοί στο μπικατίνι. Έτσι και ξεκινήσαμε, μέχρι να αρχίσει να δουλεύει η μαλάγρα απλά περιμέναμε. Επιτέλους είδα το πρώτο βούλιαγμα του φελλού μου και καρφώνω, φέρνω στα γρήγορα έναν μεγάλο σπάρο. Μετά από λίγο έρχεται άλλος ένας. Εκείνη τη στιγμή ακούω το χαρακτηριστικό σήκωμα και κάρφωμα του απίκο δίπλα μου και ο φίλος προσγειώνει στον μόλο έναν ωραιότατο κέφαλο. Αρχίσαμε σκέφτηκα, όχι ότι είχα και μεγάλες ελπίδες με τους κέφαλους, δίπλα του. Νύχτωσε και συνέχισα με μεγάλους σπάρους, ενώ ο φίλος είχε βγάλει κάμποσους κέφαλους. Ξαφνικά βλέπω το σιάλουμ να βυθίζεται αρκετά, μπαίνω σε αναμονή για κάρφωμα και αμέσως εμφανίζεται πάλι στην επιφάνεια. Αυτό δεν είναι σπάρος λέω και περιμένω υπομονετικά, δεύτερο βύθισμα και περιμένω, βλέπω το σιάλουμ να μετακινείται ελαφρώς δεξιά και καρφώνω. Αμέσως ακούω αυτόν τον ανεπανάληπτο ήχο των φρένων που προκαλεί το κεφάλι ενός δυνατού ψαριού. Μετά από μια απολαυστική μάχη ένα κιλίσιο λαβράκι μπαίνει στην απόχη. Μετά λίγη ώρα και μια ολιγόλεπτη μάχη, παίρνω και τον πρώτο κέφαλο. Τα ψάρια είχαν κέφια εκείνη την βραδιά, αρκετοί ακόμα κέφαλοι επισκέφτηκαν το αγκίστρι μου και πολύ περισσότεροι τις σαλαγγιές του φίλου. Είχαν όρεξη και για ποικιλία δολώματος. Φαίνεται ότι η προσέγγιση που έκανα σε σχέση με τον φίλο που θα ψάρευε απίκο, δούλεψε. Τα ψάρια περνούσαν από την ψαρεύτρα μου πρώτα πριν πάνε στην ζύμη. Το ψάρεμα δεν εξελίχθηκε σε ευχαρίστηση του ενός με τον άλλο να κοιτάει, αλλά δημιούργησε μια πραγματική χαρά με πλήθος τσιμπημάτων. Πλήρεις από θάλασσα και ευχαρίστηση, σταματήσαμε αρκετά ενωρίτερα το ψάρεμα. Είχαμε πιάσει αυτά που θέλαμε, επιστρέψαμε πίσω τα μικρότερα και χαρήκαμε πραγματικά ακόμη μια επαφή με την γαλανή.
Κείμενο Θοδωρής Νταμάτης
Πηγή floatfishingreece
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου